مصباح‌السالکین = مصباح السالکين لنهج البلاغة = مصباح السالکين لنهج البلاغة من کلام اميرالمؤمنين = الشرح‌ الکبير لنهج‌ البلاغة = شرح نهج البلاغه = شرح بزرگ نهج البلاغه = شرح نهج البلاغه ابن میثم | کتابخانه مجازی الفبا

از کمال‌الدین‌میثم‌بن‌علی‌بن‌میثم بحرانی (۶۷۹ ھ.ق.).

عربی

متن

پایگاه کتابشناسی2

‏شماره کتابشناسی ملی: ۴۶۹۰۰۱۶
‏شناسه افزوده: مجمع ذخائر اسلامی
‏موضوع: Ali ibn Abi-talib, Imam I. Nahjol - Balaghah -- Criticism and interpretation
‏موضوع: علی‌بن ابی‌طالب‏‫ ‏‫(ع)‬‬‬، امام اول، ‏‫۲۳ قبل از هجرت -‏ ۴۰ق . نهج‌البلاغه -- نقد و تفسیر
‏يادداشت: کتاب حاضر شرح کتاب «نهج‌البلاغه» تالیف علی‌بن‌ابیطالب است.
‏يادداشت: بر اساس نسخه کتابخانه حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام - اردکان، ش. ۱۹۷ کتابت شده در سال ۷۳۰ هجری در مشهد غروی (نجف اشرف).
‏يادداشت: عربی.
‏وضعیت فهرست نویسی: فیپا
‏مشخصات ظاهری: ‏‫۴۴۰ ص.‬
‏مشخصات نشر: قم: مجمع ذخایر اسلامی‏‫، ۲۰۱۷ م.‬‏‫= ۱۳۹۶.‬
‏عنوان و نام پديدآور: مصباح‌السالکین/ از کمال‌الدین‌میثم‌بن‌علی‌بن‌میثم بحرانی (۶۷۹ ھ.ق.).
‏عنوان قراردادی: نهج‌البلاغه. شرح
‏سرشناسه: اب‍ن‌م‍ی‍ث‍م‌ بحرانی، م‍ی‍ث‍م‌ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌، ‏‫۶۳۶ -‏‏‏‏‏ ‏‏‏‏۶۸۹ق.

شرح نهج البلاغة: درباره نهج البلاغة امام اميرالمؤمنين على‏ (عليه السلام) صدها جلد کتاب نوشته و شرح‌های فراوانى وجود دارد. از مهم‏ترين شروح اين کتاب عظيم که شارحين آنها تقريباً معاصر با ابن ميثم هستند، مى‏توان به شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد (655 - 586ق)، حدائق الحقائق قطب‌الدين کيدرى بيهقى (قرن ششم هجرى) و منهاج البراعة قطب راوندي (متوفى 573ق) اشاره کرد. شرح نهج البلاغة ابن ميثم يک شرح کلامى و فلسفى است. بر خلاف شرح ابن ابى الحديد که بيشتر به وقايع تاريخى پرداخت و کوشيد سخن آن حضرت را در رابطه با حوادث گذشته و پيشامدهاى آينده توضيح دهد، ابن ميثم در آغاز شرح خود به سبک بيهقى و کيدرى، مبحث الفاظ را براى آمادگى ذهن خواننده به صورت مبسوط آورد و سپس به شرح خطبه ‏ها، نامه ‏ها و ديگر گفتار امام‏ (عليه السلام) پرداخت. روش ابن ميثم در شرح نهج البلاغه بدين ترتيب است که وى قبل از شرح، لغات مشکل هر خطبه را معنى و آن‌گاه به تفسير کلام مى‏پردازد و هر جا که در شرح مطلب نيازى به قواعد صرف و نحو و يا معانى و بيان بود، آنها را توضيح مى‏دهد. شارح در مقدمه می‌گويد: اين اثر را به تشويق علاءالدين عطاءالملک جوينى (681 - 623ق) حاکم بغداد و عراق نوشته است. نیز برای فرزندانش به نام‏هاى ابومنصور محمد و ابوالعباس مظفرالدين، شرح کبير را خلاصه و آن را شرح متوسط و صغير ناميدم. نسخه‏ هاى خطى بسيارى از اين اثر در کتابخانه ‏هاى معتبر وجود دارند. هفده نسخه خطى آن را مى‏ توان در کتابخانه مرکزى آستان قدس رضوى يافت. شماره اموالی نسخه‌های موجود در بخش مخطوطات کتابخانه مرکزی عبارتند از: 2053، 2054، 2055، 2056، 16892، 25887، 17876، 18000، 7783، 7784، 11771، 9485، 9487، 46352 و 3/ 6128 به نام «افادات میثم بحرانی در شرح نهج البلاغه» که تاریخ تحریر آن به سال 1205ق است و سرانجام نسخه شماره 57 (کتابخانه غرب همدان وابسته به آستان قدس). اين کتاب ابن ميثم مورد استقبال قرار گرفته و تا امروز چندين بار به زيور طبع درآمده است که عبارتند از : الف) چاپ سنگی به وسیله میرزا محمدتقی در سال 1276ق، سه جلد در یک مجلد، در 634 صفحه. ب) چاپ سنگى بى‏‌نام و تاريخ موجود در کتابخانه مرکزى آستان قدس رضوى به شماره اموالى 17939 که ظاهراً همان چاپ قبلی است. ج) چاپ مؤسسه النصر تهران که در سال 1378ق و از روى نسخه مصرى گراور شد. اين چاپ بار ديگر با تصحيح گروهى از فضلاء و بدون ذکر تاريخ و سپس آخرين مرتبه در سال 1384ق به چاپ رسيد . د) چاپ دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم به سال 1362ش در تيراژ پنج هزار نسخه و 5 جلد در 4 مجلد . هـ) چاپ تحقيقى و تصحيح‌شده با مقدمه يوسف على منصور که در بيروت، به وسيله دار احياء التراث العربى در سال 1992م / 1412ق چاپ شد. ترجمه فارسى اين اثر با عنوان «شرح نهج البلاغه ابن ميثم» به وسيله قربان على‌محمدى مقدم و على‌اصغر نوايى يحيى‌زاده، با ويرايش عبدالعلى صاحبى و محمد سرورى مجد در مشهد، توسط بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى در سال 1375ش در پنج جلد انجام شد. ویرایش دوم آن نیز در سال 1388ش به وسیله همین مؤسسه منتشر شد. مقدمه این اثر نیز با عنوان «مقدمه شرح نهج البلاغه و الخطابه و فضائل الامام علی(ع)» به اهتمام عبدالقادر حسین و به وسیله دار الشروق بیروت به سال 1407ق، در 255 صفحه به طور مستقل چاپ شد.

کتابشناسی(نمایه کتاب) , کتابخانه عمومی , شرح اثر

Mods Doblin core Marc xml MarcIran xml