مـنظور از اينكه امام حسين عليه السلام براي دفاع از دين كشته شد اين است كه دين با شهادت او زنـده مـي شـود و ايـن وضـع در مـورد همه شهدا صادق است مانند حمزه , جعفرو امثال آنها كه شهادتشان موجب حيات دين شد و آنها در عوض حيات جاودانه اي نزد خدا يافتند . البته دين عبارت از احكام و قوانين است كه از طرف خدا توسط پيامبر بر مردم آورده شده و حيات آن منوط به عمل مردم به آن است و چون يزيد با اعمالش موجبات ابطال احكام و اضمحلال دين را فراهم آورده بود , و به مصداق الناس علي دين ملوكهم مردم كه حاكم خود را متجاهر به فسق و شرب خمر و ارتكاب فجور و ترك نماز و روزه مي ديدند , نيز به همان مسير مي رفتند و امام حسين ( عـلـيه السلام ) باشهادت خود و عزيزانش جلوي نابودي دين را گرفت و خودش فرمود :ان كان دين محمد لم يستقم الا بقتلي فياسيوف خذيني پس در حقيقت امام حسين ( عليه السلام ) نفس خـود را فـداي شـرف دين و حفظ آن كرد ,و اين اهانت به دين نيست چون ما دين را با اين تفسير بـالاتر از جان امام معصوم دانسته و قائليم كه حتي براي حفظ دين اگر لازم باشد امام هم بايد فدا شود.