امام علي(علیه السلام) دوزخ را چگونه توصيف مي كند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

امام علي(علیه السلام) دوزخ را چگونه توصيف مي كند؟

پاسخ :
امام اميرالمؤمنين(ع) پس از مقابله اي كه ميان بهشت و دوزخ انداخه و صفات زيباي جنت را به تصوير كشيده و پاداش اهل طاعت را در جوار رحمت در بهشت جاودان بدون نغيير حال و... اعلام داشته چنين مي فرمايد: «و اما كيفر اهل معصيت آن است كه خداوند آنان را در بدترين جا (دوزخ) وارد سازد و دست ها را به گردنشان ببندد، و موهاي پيشانيشان را به قدم ها پيوسته گرداند و پيراهن هايي از قطران (قير بدبو و...) و جامه هاي آتش سوزان به ايشان بپوشاند. در عذابي باشند كه گرمي آن بسيار سوزنده باشد، و با غوغا، داراي زبانه بلند و صداي ترساننده. مقيم در آن از آتش بيرون نرود و از اسير و گرفتار آن فديه و مالي جهت استخلاص پذيرفته نمي شود. غل ها و بندهاي آن شكسته نمي شود. مدتي براي آن نيست تا به پايان رسد، و نه زمان معيني براي ساكن در آن است تا به سر آيد.» (نهج البلاغه، خطبه 109)
همچنين فرمود: «فَاحْذَروُا نارا قَعرها بَعيد، وحَرَّها شَديد، وعَذابُها جَديد، دار لَيس فيها رَحْمة، وَلا تُسْمَع فيها دَعْوَة، وَلاتُفْرِّج فيها كُربة...» [بترسيد از آتشي كه گودي و گرمي آن بي اندازه، و عذاب و گرفتاري آن تازه است، سرايي است كه در آن رحمت و مهرباني نيست و درخواست پذيرفته نمي شود و غم و اندوه برطرف نمي گردد.] اميرالمؤمنين(ع) براي عدم يأس و نااميدي، در ادامه افزود: «وَ إِن اسْتَطْعتُم أَن يَشتدّ خَوفَكم مِنَ الله، وَأَن يَحْسُن ظَنُكم بِه، فَأجْمَعوا بَينَهُما، فَإِن العَبد إِنَّما يَكوُن حَسُن ظَنّه بِرَبّه عَلي قَدْرِ خَوفِه مِن رَبّه وَ إِنَّ أَحْسَن النّاس ظَنا بِالله أَشدُّهم خَوفا لله» (همان، نامه 27، بندهاي 10 – 12.) [و اكنون اگر توانايي داريد كه هم ترستان از خدا بسيار، و هم اميدتان به او نيك باشد بين ترس و اميد جمع كنيد (كاري كنيد كه هم بترسيد و هم اميدار باشيد؛ نه ترستان بيشتر و نه اميدتان برتر باشد)؛ زيرا گمان نيك و اميدواري بنده به پرورگار خويش به مقدار ترس اوست از پروردگارش و نيك بين ترين مردم به خدا، ترسناك ترين ايشان است از او.]
هر چند گمان بنده به خدا نيكوتر شود ترسش از او بيشتر گشته و كاري مي كند كه خداوند از او نرنجد.
eporsesh.com

سایت راسخون