آیا جوان مجردی که همواره به یاد خدا بوده، نمازهایش را به جماعت خوانده و ... از جوان متأهلی که به نمازش چندان اهمیت نداده و به علت مشغله فکری چندان در یاد خدا نیست، مقامش کمتر است؟ | کتابخانه مجازی الفبا

به نظر شما جوان مجردی که در همه حال ذکر خداوند بگوید و نمازهایش به جماعت باشد بهتر است، یا جوان متأهل که نمازش فرادا و به علت مشغله فکری چندان در یاد خدا نباشد؟ بنده به علت مشکلات مالی می‌ترسم اگر ازدواج کنم دیگر نتوانم مثل سابق نمازهایم را به جماعت بخوانم و یا این‌که از یاد خدا دور شوم. باید چکار کنم؟

روایاتی که به برتر بودن عبادات فرد متأهل نسبت به فرد مجرد می‌پردازد مربوط به افرادی است که از نظر ایمانی در شرایط مساوی‌اند. به عبارت روشن‌تر فردی که شرایط ازدواج برایش فراهم است نباید به جهت ترس از فقر و برخی مشکلات مالی، که صریحاً در قرآن از آن نهی شده است؛ از ازدواج خودداری نماید. چنین فردی اگر با توکل بر خداوند ازدواج نموده و با تلاش و کوشش درصدد برطرف کردن نیازهای خانواده خود باشد، عبادتش از فرد مجردی که به جهت فقر، تن به ازدواج نمی‌دهد بالاتر است. معنای این سخن آن نیست که هیچ‌گاه افراد مجرد نمی‌توانند از نظر معنوی به درجه افراد متأهل برسند، چه بسا افراد متأهلی که به جهت کوتاهی در وظایف عبادی و اجتماعی خود، منزلت کمتری نزد خداوند از افراد مجردی دارند که با وجود نیاز جنسی به دنبال گناه نرفته و وظایف عبادی خود را به نحو احسن انجام می‌دهند. روایاتی را در باره مطالب بیان شده بیان می‌کنیم: 1. رسول خدا(ص) فرمود: هر کس به دلیل ترس از تنگ‌دستی و فقر ازدواج ننماید، به خدای عزت‌مند بدگمان شده است. همانا خدا می‌فرماید: «إنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ»؛[1] اگر نادار باشند خداوند از بخشش خویش به آنان بى‏نیازى مى‏دهد.[2] 2. از امام هفتم(ع) روایت شده است: مردى خدمت امام باقر(ع) آمد و حضرت به او فرمود: همسر گرفته‌‏اى؟ گفت: نه، امام (ع) فرمود: دوست ندارم که همه دنیا از من باشد و یک شب بى‏‌زن بخوابم، و بعد فرمود: دو رکعت نماز همسردار بهتر از آن است که فرد مجردی شب را نماز گزارد و روز را روزه‌دار باشد.[3] 3. همچنین امام صادق (ع) فرمود: دو رکعت نماز همسردار از 70 رکعت نماز شخص مجرد برتر است.[4] البته همان‌گونه که بیان کردیم پاداش‌هایی که برای افراد متأهل در روایات ذکر شده است مربوط به مردانی است که به وظیفه شرعی خود عمل نموده و برای رفع نیازهای خانواده تلاش می‌نمایند و افرادی که به وظیفه خود عمل نمی‌کنند مورد نکوهش قرار گرفته‌اند و در این زمینه نیز دو روایت ذکر می‌کنیم. 1. پیامبر خدا(ص) نهى کردند از این‌که مرد خودش سیر باشد و اهلش را گرسنه بگذارد. حضرت فرمودند: همین براى هلاکت مرد بس است که کسى را که عهده‌دار او است ضایع سازد و این گناه مرد را بس است که عائله خود را ضایع کند.[5] 2. امام صادق (ع) فرمود: کسی که برای برآورده شدن نیازهای خانواده‌‌اش تلاش می‌کند پاداشش مانند مجاهدان در راه خدا است.[6]

اسلام کوئست نت