یک عالم درجه یک بهائیت که به قرآن و روایات اسلامی تسلط کامل دارد و کتاب های بهائیان وانجیل و تورات را از بر دارد از من پرسید: 1ـ از کجا می دانی که مهدی موعود ظهور نکرده شاید ظهور کرده و تمام شده رفته پی کارش؟ 2ـ اگر کسی ادعا کند که من مهدی ... | کتابخانه مجازی الفبا

یک عالم درجه یک بهائیت که به قرآن و روایات اسلامی تسلط کامل دارد و کتاب های بهائیان وانجیل و تورات را از بر دارد از من پرسید: 1ـ از کجا می دانی که مهدی موعود ظهور نکرده شاید ظهور کرده و تمام شده رفته پی کارش؟ 2ـ اگر کسی ادعا کند که من مهدی ...

این عالم درجه یک بهائی اگر به قرآن و روایات اسلامی تسلط اجمالی هم می داشت چنین سوالاتی را مطرح نمی کرد بلکه به احتمال قوی این عالم از کتاب های بهائیان هم چیز نمی داند، زیرا:
اولاً بزرگان بهائیت در این موضوع آرائ ضد و نقیض دارند. علی محمد باب که ریشه بهائیت به او منتهی می شود در ابتداء که مسلمان بوده به وجود مهدی موعود و امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ و غیبت آن حضرت بر طرق آن چه که در روایات اسلامی آمده قائل بوده است.[1] و خود را کوچک تر از امامان معصوم و امام دوازدهم ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ دانسته و چنین گفته است: به حق خداوند که آل الله را به ولایت مطلقه ظاهر فرموده که وجود من و صفات من و کلماتی که از لسان و قلم من جاری شده و به اذن الله خواهد شد، معادل یک حرف از ادعیه اهل عصمت ـ علیهم السلام ـ نخواهد شد، لاجل آن که ایشان در موارد مشیت الله سکنی دارند و ما سوای ایشان در اثر فعل ایشان مذکور اند.[2]
اما هنگامی که این شخص از اسلام رو بر می گرداند وجود امام زمان را انکار نموده و خود را امام غائب و مهدی موعود مطرح می کند علی محمد و بعد از او شاگردش حسین علی نوری نیز با همین ادعا روایات مربوط به امام مهدی ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ بر خودشان تطبیق می دهند و سپس دیوانه وار مدعی نبوت و الوهیت می شوند.[3] روی این جهت این عالم درجه یک بهائی نباید سوال خود را به صورت مردد و شک آمیز مطرح می کرد چون به اعتقاد بهائیان نه یک امام زمان بلکه دو امام زمان در قالب نبوت و الوهیت ظهور نموده و بدون انجام هیچ کار مثبتي پی کارشان رفته اند. افزون بر این ها از دیدگاه بهائیت، حتی قیامت و آخرت هم برپا شده و به پایان رسیده است. بهائیان معتقد اند که قیامت هنگام نبوت حسین بن علی بهاء برپا گردید و مردم همه از قبرها بیرون آمدند و یوم حاقه که همه پراکنده گشته و کوه ها چون پشم زده شده تحقق پیدا کرد و زلزله ای سخت در زمین به وقوع پیوست مردم همه دوزخ را مشاهده کردند و نتیجه اعمال خود را دیدند و زمین از وقایع گذشته خود خبر داد و همه مردمان روی زمین از زنده ومرده در پیشگاه ربّ العالمین حاضر گشتند و اهل بهشت با دیدار جمال میرزا بهاء به بهشت رسیدند و اهل آتش چون از لقاء او محروم شدند و از نفس خود پیروی می کردند مستحق دوزخ شدند.[4]
ثانیاً این عالم درجه یک بهائی کمترین معلوماتی از متن اسلامی درباره امام زمان و مهدی موعود ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ ندارد. زیرا در متون و روایات اسلامی برای ظهور آن حضرت حوادث و وقایعی به عنوان علامات و نشانه های قطعی ذکر گردیده و بعد از وقوع این حوادث، آن حضرت با مشخصات معین ظهور می کند و هرگونه تردید را نسبت به غیبت و ظهور خود از بین می برد و حکومت چندین ساله الهي را برای اجراء عدل و قسط در سراسر جهان برپا می دارد و جهانیان از وجود مبارک آن حضرت به صورت علنی و آشکار و فراگیر بهره مند می شوند نه مثل امام زمان بهائیان که نه تنها کوچک ترین سودی برای جهانیان نداشته بلکه جز فتنه و فساد چیزی از آنان بر جای نمانده است.
پس در نتیجه می توان گفت اگر این عالم درجه یک بهائی کمترین اطلاعی از مهدی موعود مسلمانان می داشت چنین سوالی را از شما نمی کرد چون اولاً امام زمان بهائیان به یقین ظهور نموده و رفته پی کارش اما امام زمان و مهدی موعود مسلمانان با توجه به روایات اسلامي هنوز ظهور ننموده است. ثانیاً این عالم بهائی یا اصلاً روایات مربوط به مهدی موعود ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ را ندیده و یا این که خود را به نفهمی زده است. از مطالبی که بیان گردید پاسخ سوال دوم نیز روشن می گردد. افزون بر آن با توجه به این که کارهای خارق العاده از علائم مهدی بودن ذکر نشده با مجرد ادعا و انجام کارهای خارق العاده نمی توان کسی را به عنوان مهدی پذیرفت والا تمام جادوگران و شعبده بازان امام زمان می شدند ثانیاً کارهای خارق العاده ای مدعیان مهدویت مانند کارهای خارق العاده ی علی محمد باب و میرزا حسن علی نوری بوده که شنیدن آن ها هر صاحب عقلی را به حیرت و خنده وادار می کند. اگر به کتاب های بیان علی محمد باب و کتاب های اقدس، ایقان، اشراقات و الواح حسین علی نوری مراجعه شود ماهیت خنده آور بودن کارهای خارق العاده آنان به خوبی قابل درک می باشد. به عنوان مثال در این جا یک قسمت کوتاه از سخنان باب را ذکر می کنیم و از پرسشگری که ادعای علم کامل نموده می خواهیم معنا و مفهوم آن را برای ما ارسال دارد: «ثم الالف القائمة علی کل نفس التی تعالت و استعالت و نطقت و استنطقت و دارت و استدارت و اضائت و استضائت و افادت و استفادت و اقامت و استقامت و سعرب و استعرب و انشهقت و استشهقت و استضعقت و تبلبلت و استبلبلت و ان فی حین اذن الله لها فتلجلجت ثم فاستجلب فملأ لأت فاستلالئت...»[5]

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم