1. ظهور امام زمان ـ علیه السلام ـ نزدیک است؟ 2. وقتی آقا ظهور کنند ثواب بسیاری از کارها کمتر از زمان غیبت می شود؟ 3. آیا با ظهور ایشان فرصت برای انجام کارهای خیر بیشتر خواهد بود؟ | کتابخانه مجازی الفبا

1. ظهور امام زمان ـ عليه السلام ـ نزديک است؟ 2. وقتي آقا ظهور کنند ثواب بسياري از کارها کمتر از زمان غيبت مي شود؟ 3. آيا با ظهور ايشان فرصت براي انجام کارهای خير بیشتر خواهد بود؟

در مورد زمان ظهور بايد گفت، هيچ کس نمي تواند به طور دقيق و يا تقريبي زمان آن را تعيين کند اين امر را جز خداوند سبحان و ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ کسي نمي داند، در روايات وارد شده در باب غيبت و ظهور حضرت هم اشاره اي به زمان آن نشده است که چه سالي و در چه زماني ظهور خواهند کرد، و لذا در روايات آمده است که وقت گذاران دروغگو هستند چنانچه از امام باقر ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمود: وقت گذاران دروغ مي گويند، وقت گذاران دروغ مي گويند...».[1] بنا براین تعيين زمان آن توسط اشخاص ديگر صحيح نيست و قابل قبول نمي باشد. آنچه در روايات معصومين ـ عليهم السلام ـ به آن اشاره شده است علائم ظهور است، يعني بيان شده قبل از ظهور چنين اتفاق هايي مي افتد، اين علائم به نوبه خود نيز دو دسته اند:
يک دسته علائم عمومي اند که مثلا ظلم و ستم زياد مي شود و... دسته ديگر علائم اختصاصي و قطعی ظهور حضرت است که تا به حال محقق نشده اند و تا آنها محقق نگردند ظهور صورت نمي گيرد مثل خروج سفياني، صداي آسماني و... .
اما راجع به دو بخش ديگر سئوال: در روايات بسياري از حضرات معصومين ـ عليهم السلام ـ بر اين نکته تأکيد شده که ثواب و اجر اعمال در زمان غيبت بسيار بالاتر است از زمان ظهور بقية الله الأعظم (عج) بلکه در بعضي روايات انتظار فرج از بزرگترين اعمال دانسته شده است. به طور مثال امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: «هر کس بميرد و منتظر ظهور باشد، مانند کسي است که همراه قائم است بلکه بالاتر مانند کسي است که در رکاب رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ شمشير زده باشد».[2]
هم چنين پيغمبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمودند: «افضل اعمال امت من انتظار فرج است».[3]
ونيز امير المومنين علي ـ عليه السلام ـ فرمودند: «منتظر امر(فرج) ما مانند کسي است که در خون خود مي غلطد در راه خدا».[4]
عمار ساباطي از ياران امام صادق ـ عليه السلام ـ مي گويد: از امام صادق ـ عليه السلام ـ پرسيدم: «کدام يک برتر است، اينکه عبادت در سرّ باشد و همراه امام پنهان در دولت باطل، يا عبادت در هنگام ظهور حق و دولت آشکار او با امام ظاهر ؟ ايشان فرمودند: «اي عمار، صدقه در پنهان بالاتر است از صدقه آشکار، لذا به خدا قسم عبادت شما در سرّ بالاتر است از عبادت آشکاراي شما».[5]
علت اين فرمايشات معلوم است و عقل نيز آن را تأييد مي کند. هم چنين روايات نيز به علت آن اشاره کرده اند، به طور مثال: در همين روايت ذکر شده، عمار مي گويد از حضرت پرسيدم: چگونه است که اعمال ما بالاتر از اعمال آنها خواهد بود در حالي که همگي بر يک دين هستیم. حضرت فرمودند: «شما در دخول به دين خدا و انجام اعمال آن سبقت گرفتيد امام مستتر و پنهان را قبول کرديد، مطيع او هستيد، همراه او صبر کننده ايد، منتظر دولت حق هستيد، بر جان خود و امام تان از طرف دولت ظلم و جور مي ترسيد، به حقوق امام تان و خود در دست دولت باطل نگاه مي کنيد، آنها شما را از حق تان منع مي کنند، زندگي را بر شما سخت و ناگوار مي کنند. با اين اوصاف است که خداوند ثواب بيشتري به اعمال شما اختصاص مي دهد».
آري اين است حکمت اين اجر و پاداش مضاعف، زيرا عقل حکم مي کند هر چه انجام عملي سخت تر و با مشقت هاي بيشتري همراه باشد، اجر و مزد آن عمل نيز بيشتر باشد. اين مسئله در زندگي روزمره اجتماع بشري نيز جريان دارد. در زمان غيبت که امام معصوم ـ عليه السلام ـ حاضر نيست باز شرايط سخت و فريبنده تر از زمان حضور امامان معصوم ـ عليه السلام ـ است و ثبات قدم در اين زمان به اعتقادي مستحکم و قوي نيازمند است، تا در مقابل هجوم شبهات اعتقادي دشمن و هم چنين سخت گيري هاي آنان مقاومت کرده و دست از اعتقادات خود برندارد. خصوصا اين سخت گيري ها و اذيت ها را مي توانيم در زمان طاغوت مشاهده کنيم، چه بسيار انسان هايي که تنها به جرم تبليغ دين خدا و زنده نگه داشتن نام و ياد حضرت به زندان رفتند و زيرانواع فشار و شکنجه هاي طاقت فرسا قرار گرفتند.
در زمان حضور حضرت نيز ايشان با زدودن هرگونه شرک و بت پرستي و از بين بردن تمام انحرافات و مفاسد اخلاقي، اجتماعي در جامعه و ريشه کن کردن ظلم و ستم و برپايي عدالت اجتماعي، زمينه شکوفايي استعدادهاي افراد را چه در زمينه هاي ديني و فکري و چه در عرصه هاي ديگر فراهم خواهند کرد. لذا به خاطر وجود اين زمينه و نبود هيچ گونه سختي و اذيت در راه انجام وظايف ديني، بر اساس برخي روايات پاداش اعمال در زمان غيبت بيشتر از دوران حضور و ظهور مي باشد همان گونه که پيش از اين به آن اشاره گرديد.
اما در رابطه با بخش اخير سئوال بايد گفت: با ظهور حضرت و از بين رفتن تمام موانع و فشارها قطعا زمينه براي انجام کارهاي خير بيش از پيش فراهم خواهد شد، حتي اعمال و احکامي که در دولت هاي قبل به هر دليلي اجراء نشده به دست مبارک حضرت عملي خواهند شد، ايشان تمام احکام و دستورات اسلام را بيان خواهند کرد چون ممکن است احکامي در زمان امامان معصوم بوده باشد ولي به ما نرسيده باشد.
لذا زمينه براي انجام کارهاي خير بسيار بيشتر شده، انسان ها مي توانند اعمال نيک بسياري انجام دهند.

مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه (اندیشه قم)