می خواستم بپرسم که آیا این درست است که بعضی از علما می گویند که امام زمان به تمام دختران امت محرمند و دلیل شان یک حدیثی است که می گویند ما اهل بیت از پدر و مادر شما به شما نزدیکتریم... یا اینکه می فرمایند در حدیثی که ما خالق شما هستیم به اذن خدا... و می گویند که ائمه را با ما قیاس نکنید که بگویید چون ما نامحرمیم ائمه هم نامحرم اند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

مي خواستم بپرسم كه آيا اين درست است كه بعضي از علما مي گويند كه امام زمان به تمام دختران امت محرمند و دليل شان يك حديثي است كه مي گويند ما اهل بيت از پدر و مادر شما به شما نزديكتريم... يا اينكه مي فرمايند در حديثي كه ما خالق شما هستيم به اذن خدا... و مي گويند كه ائمه را با ما قياس نكنيد كه بگوييد چون ما نامحرميم ائمه هم نامحرم اند؟

در قرآن کريم آياتي داريم که دلالت صريح بر ولايت تام رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ بر مؤمنين دارد. يعني همان گونه که خداي سبحان سمت تزکيه و تعليم کتاب و حکمت را به رسول خود واگذار و عطا فرمود: «وَيُزَکيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْکتَابَ وَالْحِکمَةَ وَإِن کانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ»[1] ولايت و حکومت اجتماعي آن حضرت را نيز با آياتي تثبيت فرموده است، مانند: «إِنَّمَا وَلِيُّکمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ رَاکعُونَ»[2] تنها ولي و سرپرست شما خدا و رسول او و کساني که ايمان آورده اند. آنان که نماز به پا مي دارند و زکات (صدقه) مي دهند در حالي که مشغول رکوع اند (علي ـ عليه السلام ـ) و «أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنکمْ»[3]
تخلف از احکام حکومتي و قضايي و مقررات و دستورهاي جزئي پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و جانشينان آن حضرت را همانند تخلف از قوانين کلي شريعت، گناه و معصيت مي شمارند. و بلکه با آياتي نظير: «النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ...»[4] ثابت مي کند که ولايت پيامبر و جانشينان آن بزرگوار به حدي گسترده است که آن بزرگوار از خود مؤمنين هم اولي به آنان است (يعني) آن جناب اختياردارتر نسبت به مؤمنين است از خود مؤمنين.[5] يعني پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در مسائل اجتماعي و هم فردي و خصوصي، هم در مسائل حکومت و قضاوت و دعوت از هر انساني نسبت به خودش سزاوارتر است و اراده و خواست او، مقدم بر اراده و خواست وي است. البته پيامبر و ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ معصوم اند و نماينده خدا جز خير و صلاح جامعه و فرد را نمي خواهد و در نظر نمي گيرند.[6]
بنابراين پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و امامان معصوم و جانشينان پيامبر بر مؤمنين ولايت دارند و حکم و فرمان شان به منزله دستور و فرمان پدر است نسبت به فرزند و همچون پدر در تصرف امور فرزندان از خود آنان اولويت دارند و بر همين اساس است که رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود: «من و علي پدران اين امت هستيم»[7] و در راستاي تبيين اين سخن رسول خدا امام رضا ـ عليه السلام ـ فرمود: «امام يار امين و پدر مهربان و برادر دلسوز و پناه بندگان در حوادث ناگوار است».[8] و در اين زمان حضرت ولي عصر ـ عليه السلام ـ اين سمت را دارد.
اما بايد دانست که ولايت رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ و در زمان ما امام زمان ـ عليه السلام ـ که بر اساس روايات پدران روحاني اين امت هستند، هرگز به معناي محرميت آن بزرگواران همانند محرميت نسبي و يا سببي نمي باشد. چگونه چنين برداشت شود در حالي که پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ هنگام بيعت گرفتن از زنان مسلمان در صدر اسلام فرمود: من با زنان دست نمي دهم و دستور داد ظرفي پر از آب آوردند... سپس دست خود را در ميان آن گذاشت و آيه اي از قرآن که حاوي مفاهيم مورد بيعت بود تلاوت فرمود.[9] آن گاه از جايش برخواست و به زنان چنين فرمود: «کساني که حاضرند با شرايط (که در مفاد عهدنامه بيعت بود) با من بيعت کنند دست در ميان ظرف آب کرده و به اين گونه بيعت نمايند.[10]
و همين طور بيعت هايي که ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ با پاره اي از مردم داشتند خصوصاً امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ . و لذا ائمه اطهار در اين مساله مثل بقيه مسلمانان اند.
بنابراين آن چه در سئوال مورد نظر مطرح شده هرگز واقعيت ندارد و هيچ عالمي چنين حرفي را نزده است و نمي زند.

مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم (اندیشه قم)