مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

الرد علی الفتاوي المتطرفة في خطبة الجمعة للشيخ صلاح البدير في المسجد النبوي الشريف لموسم الحج، به قلم على كورانى به زبان عربى مى‌باشد. بسيارى از مبانى، اصول و فروع عمده دين در ميان مسلمانان تا قرن‌ها پس از ظهور اسلام مورد اتفاق بوده كه يكى از آنها مسالۀ زيارت است كه همه علماى اسلام به استحباب آن نظر داده‌اند با اين كه داراى مذاهب مختلف هستند تا اين كه در قرن هشتم ابن تميّه ظهور كرد و در اين امر با عامّه مسلمين مخالفت نمود در كتاب الرد على الاخنائى او مى‌آيد كه او احاديث مربوط به زيارت پيامبر(ص) را مجعول دانسته و گفته اگر كسى معتقد باشد كه وجود آن حضرت بعد از وفات مانند وجود او در زمان حيات است، غلط بزرگى مرتكب شده است. اين فكر تا مدّت‌ها هيچ گونه جايگاه مورد توجهى در ميان مسلمانان به خاطر برخورد و عكس‌العمل جدى و قاطع مسلمانان به خود اختصاص نداد تا اين كه در دهه‌هاى گذشته از دوباره اين انديشه و ديدگاه انحرافى توسط محمد بن عبدالوهاب مورد حمايت و گسترش قرار گرفت و با ايجاد مراكز و مدارس بزرگى در سراسر دنياى اسلام در ترويج اين عقايد مى‌كوشيد. آل سعود هم براى تحكيم پايه‌هاى امارت خود از او به حمايت برخاستند. و با طرح برداشت‌هاى محمد بن عبدالوهاب به عنوان اسلام حقيقى و توحيد ناب، پيروان سنّى و شيعه را كه تن به آراى آنان نمى‌دهند، متهم به شرك و كفر نمودند. ابراز و گسترش اين عقايد منحصر در كتاب‌ها نشد و در موسم حج كه اجتماع بيش از يك ميليون مسلمان از كشورهاى مختلف اسلامى در گرداگرد كعبه و زيارت آن است كه بايد تامين‌گر وحدت، همدلى و مهربانى آنها باشد و خطيبان حرمين مسائل سازنده اسلامى را در اين گونه اجتماع ذكر نمايند. در حج سال 1422ق خطيب مسجد نبوى شيخ صلاح بدير در نماز جمعه به سخنرانى مى‌پردازد و مى‌گويد زيارت قبر پيامبر(ص) مستحب نيست؛ ولى سفر براى زيارت قبور اولياء حرام و ممنوع، تكرار زيارت قبر پيامبر(ص) بعد از هر فريضه يا در هر روز حرام، توسل به نبى اكرم(ص) شرك به خدا است، دعا در كنار قبر پيامبر(ص) موجب شرك است، احترام و ادب و توجه به قبر نبى مكرم(ص) بدعت است، و تبرک جستن به منبر و ديگر اجزاء مسجد نبوى و بوسيدن درب و ديوار مسجد نبوى و تبرک به ضريح پيامبر(ص) حرام است و زيارت مساجد مدينه به غير از مسجد نبى و قبا حرام و مشروع نيست. متن كامل اين سخنرانى و همچنين ردّ تمام موضوعات آن توسط على كورانى با قلمى علمى و مستند به آيات و روايات صحيح اهل سنّت در كتب معتبر و پذيرفته شده، نزد خود آنان مورد بررسى و تحليل كشيده شده است و پاسخ دقيقى داده شده است.