جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : "بدن" در پنجاه سال گذشته به کانون اصلی تحقیقات فکری در سراسر رشته های دانشگاهی تبدیل شده است. علاقه به بدن نیز با پیشرفت های اخیر در مطالعات مادی، عاطفه، فناوری و علوم عصبی و شناختی تشدید شده است. در الهیات مسیحی، آثار روی بدن نیز به سرعت رشد کرده است. هدف من در این مقاله این است که با روی آوردن به نوشته‌های ادیت اشتاین در مورد تأمل و مطالعه تطبیقی ​​الهیات یک سنت خاص مراقبه بودایی تبتی به نام لوجونگ (Tib. بلو اسبیونگ). موضوع اصلی که من به آن می پردازم فقدان کشش عملی بین الهیات بدن و رابطه واقعی شخص با بدن خود در یک زندگی شکل گیری مسیحی است. الاهیات مسیحی مدل مناسبی از بدن ارائه نکرده است که بتواند به طور مشخص تجربه مسیحی را از بدن آگاه کند و عمل مسیحی را هدایت کند. من استدلال می کنم که کار گسترده اشتاین در مورد بدن، هم در پدیدارشناسی فلسفی و هم در الهیات زاهدانه-تفکری می تواند سهم مهمی در پرداختن به این موضوع داشته باشد. با این حال، نظریه بدن استاین دارای محدودیت‌هایی است که به مسائل عمیق‌تری در هستی‌شناسی و انسان‌شناسی که او از سنت مسیحی غربی به ارث برده است اشاره می‌کند. من برای مطالعه الهیات تطبیقی ​​منابع غیر مسیحی که بدن را به گونه‌ای تصور می‌کنند که نور جدیدی بر دیدگاه او نسبت به بدن می‌تابد، استدلال می‌کنم. ادبیات الاهیاتی کنونی سه رویکرد گسترده را برای ساختن الهیات بدن نشان می دهد: تجدید تصاحب منابع نادیده گرفته شده در سنت مسیحی. تخصیص مفاهیم و روش های رشته های دانشگاهی خارج از الهیات مسیحی؛ یا ترکیبی از این دو با این حال، این رویکردها در توضیح اینکه چگونه کار نظری روی بدن باید به طور مشخص بر تجربه و تمرین بدن تأثیر بگذارد کوتاهی می‌کند. علاوه بر این رویکردها، نیاز به مطالعه منابع الهیاتی وجود دارد که از مدل هایی استفاده می کنند که در آن بدن بهتر در چارچوب انسان شناسی و تفکر ادغام می شود. من به لوجونگ بودایی تبتی روی می‌آورم تا در مورد اینکه چگونه نقاط هم‌گرایی و واگرایی بین لوجونگ و استاین می‌تواند به ما کمک کند الگویی از بدن ایجاد کنیم که به خلأهای الهیات مسیحی بدن می‌پردازد. من مدل زیربنایی «بدن ظریف» را که در متون لوجنگ عمل می‌کند، بررسی می‌کنم و برای استفاده صریح از مدل بدن ظریف در تفکر مسیحی استدلال می‌کنم.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه ارزیابی انتقادی از نقد ادیت اشتاین از مارتین هایدگر است که بر تعریف انسان متمرکز است. من هستی‌شناسی شخص استاین را از منظر بررسی «دازاین» وجودی هایدگر و روشی که او به پاسخی بسیار متفاوت برای همان سؤالی که هایدگر مطرح کرد، یعنی پرسش از معنای هستی، می‌کاود. برای این منظور، من بخش‌های کلیدی مهم‌ترین اثر هستی‌شناختی استاین را بررسی می‌کنم، هستی متناهی و ابدی - تلاشی برای صعود به معنای هستی، همراه با پیوست آن، فلسفه وجودی مارتین هایدگر، که در آن او مستقیماً در مورد فلسفه هایدگر با تمرکز بر فلسفه وجود بحث می‌کند. کار هستی و زمان. در بخش اول این تحقیق، مروری تاریخی-فلسفی از پیشینه آکادمیک و سیاسی دوره بین جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم در آلمان ترسیم می‌کنم تا هر دو نویسنده را در زمینه قرار دهم و تأثیرات فلسفی آنها را بررسی کنم. رابطه مبهم آنها با مکتب پدیدارشناسی. بخش مرکزی به تحلیل استاین از دازاین هایدگر اختصاص دارد: من رویکردهای هر دو نویسنده را به درک فلسفی انسان، شخص، زندگی، روح و مرگ مقایسه و توضیح می‌دهم. این بررسی با تحلیل هرمنوتیکی و اصطلاحی انجام شد. من از نتایج استفاده می‌کنم تا نشان دهم که چگونه پدیدارشناسی تجارب زندگی استاین، مرزهای تناهی انسان را برای پذیرفتن امکان افق هستی‌شناختی آن بزرگ می‌کند، در حالی که هایدگر کل پرسش هستی‌شناختی را بر دازاین، وجود و در نهایت تناهی آن محدود و متمرکز می‌کند. یافته‌های من ارزیابی محدودیت‌ها و همچنین نقاط قوت نقد استاین را ارائه می‌دهد. من نشان می‌دهم که استاین تلاش می‌کرد پلی بین هستی‌شناسی کلاسیک و پدیدارشناسی ایجاد کند، در حالی که فاصله هایدگر از سنت فلسفی ریشه در امتناع روش‌شناختی او داشت. من همچنین نشان می‌دهم که چگونه روش‌ها و یافته‌های متضاد آن‌ها شباهت‌های غیرمنتظره‌ای را نشان می‌دهند و چگونه اهمیت فلسفی استاین باید در پرتو کار او مورد بازنگری قرار گیرد. این تحقیق به پیامدهای مختلفی برای بحث فلسفی امروز منجر می‌شود و این امکان را فراهم می‌آورد که نظریه استاین در زمینه اخلاقی گسترده‌تری را که در بخش پایانی این اثر ارائه شده است، مشاهده کنیم. من استدلال می‌کنم که هایدگر هستی‌شناسی سنتی را مسخ می‌کند و آن را نقض می‌کند تا انسان را تنها بر اساس وجود ناب توضیح دهد، در حالی که تصویر اشتاین از «کالی» و معنای زندگی به بحث بین فلسفه و دین کمک می‌کند. در بخش پایانی این اثر نشان می‌دهم که چگونه برخی از عناصر برخاسته از نقد هایدگر استاین می‌توانند بر بحث اخلاقی کنونی در مورد چگونگی درک و تجربه‌ی اجتماعی مرگ و بهترین نحوه مراقبت از فرد در حال مرگ، روشن کنند.

ترجمه ماشینی: این جلد به بررسی آثار و اندیشه های ادیت استاین (1891-1942) می پردازد. این کتاب به تفصیل، و از دیدگاه‌های جدید، حوزه‌های سنتی تفکر او، از جمله ایده‌های او درباره زنان/فمینیسم، الهیات، و متافیزیک را مورد بحث قرار می‌دهد. علاوه بر این، خوانندگان را با حوزه‌های جدید و/یا مطالعات ناشناخته اندیشه او، از جمله دیدگاه‌های او درباره تاریخ، و فلسفه اجتماعی و سیاسی او آشنا می‌کند. رشته راهنما که تمام مقالات این کتاب را به هم متصل می کند، تأکید بر رویکردهای جدید و کاربردهای بدیع فلسفه او است. مشارکت‌ها هم مفاهیم میان رشته‌ای تفکر استاین را برای جهان معاصر ما گسترش می‌دهند و هم بینش او را در مورد مسائل تئاتر، تاریخ عمومی و بازنمایی زندگی‌نامه، آموزش، سیاست، اوتیسم، بحث‌های الهیاتی، فمینیسم، مطالعات جنسی و ادبیات به کار می‌گیرند. این جلد برای اولین بار محققین برجسته را در پنج گروه زبان، از جمله نویسندگان انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیایی زبان گرد هم می آورد و در نتیجه منعکس کننده یک رویکرد بین المللی و جهان وطنی به مطالعات اشتاین است.