جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد به بررسی مفهومی بدیع اریک ویل از مکان خشونت در سنت فلسفی با تمرکز بر رابطه خشونت با زبان و گفتمان می پردازد. ویل خشونت را به عنوان مشکل اصلی فلسفی معرفی می کند. بر اساس این قرائت، سنت فلسفی غرب معمولاً خشونت را به عنوان بیان خطا یا نتیجه ضعف اراده مفهوم می کند. با این حال، با انجام این کار، چیزی اساسی در مورد نقشی که خشونت در توسعه مفهومی ما ایفا می کند و همچنین جایگاه خشونت در شیوه های گفتمانی ما را از دست می دهد. نویسنده بین کار ویل و رابرت براندوم مقایسه می کند. استنباط گرایی براندوم برنامه پیچیده ای را در پیوند عمل شناسی و معناشناسی، فلسفه زبان، منطق و فلسفه ذهن ایجاد می کند. تک نگاری بر اساس این بینش ها استوار است تا نشان دهد چگونه خوانش استنتاج گرایانه از اریک ویل هم برای مطالعات ویلی و هم برای استنتاج گرایی مثمر ثمر است. این جلد به ویژه مورد توجه محققان فلسفه، نظریه استدلال و مطالعات ارتباطات خواهد بود.