جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه دکترا موضوعی را بررسی می کند که در رابط بین فلسفه و ادبیات یونان باستان قرار دارد. به طور خاص، من به زمینه مشترک بین کمدی جدید مناندر و جنبه هایی از فلسفه ارسطو توجه دارم. این تز استدلال نمی کند که شباهت شناسایی شده بین این دو نویسنده تأثیر مستقیم ارسطو بر مناندر را نشان می دهد، بلکه آنها یک جهان فکری مشترک دارند. این پایان نامه حول مجموعه ای از قرائت های موازی مناندر و ارسطو ساخته شده است. متون کلیدی مرتبط عبارتند از «Epitrepontes»، «Samia»، «Aspis»، «Perikeiromene» و «Dyscolos» مناندر و «تجزیه و تحلیل پسین» ارسطو، «اخلاق نیکوماخوس و اودمیایی»، «De Anima» و «Poetics». ادعای من این است که ساخت مناندر از شخصیت ها و طرح ها و تحلیل های فلسفی ارسطو رویکردهای مشابهی را در موضوع رابطه دانش و اخلاق بیان می کند. محور بحث من این توجه است که در نوشته‌های ارسطو درباره اخلاق، منطق و روان‌شناسی، ما می‌توانیم مجموعه‌ای از ایده‌ها را در مورد ارتباط متقابل بین شکل‌گیری دانش و شخصیت یا عواطف شناسایی کنیم، که برای مثال نشان می‌دهد که معمولاً چگونه شکست‌های اخلاقی بستگی دارد. در مورد ترکیبی از اشتباهات شناختی و لغزش های عاطفی. چند سال بعد از ترکیب متون مکتب ارسطو، کمدی‌های مناندر، همانطور که در متون موجود بیان شده است، نوعی نمایشنامه را به مخاطبان گسترده‌تری ارائه می‌کند که، همانطور که استدلال می‌کنم، بازتابی از درک پیچیده و پیچیده‌ای از تعامل بین شناختی است. یا درک منطقی و شخصیت یا احساس. به‌طور گسترده‌تر، ارسطو و مناندر دیدگاه‌های مشابهی درباره نحوه ارتباط ادراکات و واکنش‌های عاطفی به موقعیت‌ها با حضور یا عدم درک اخلاقی و شناختی، یا وضعیت رشد شخصیت اخلاقی در هر فرد معین ارائه می‌کنند. بنابراین، من پیشنهاد می‌کنم که بحران‌های بین‌فردی و پیشرفت به سوی شناخت هویت شخصیت‌های مهم در کمدی‌های مناندری، الگوی تفکر درباره ادراک، دانش و نقش عاطفه را در بر می‌گیرد که نشان‌دهنده پیوند اساسی با تفکر ارسطو در موضوعات مشابه است.

پس از انقراض امپراتوری روم در 476 میلادی، امپراتوری بیزانس شکل گرفت که تا 1453م در حکم پناهگاهی بود که از تمدن اروپای باختری پاسداری می کرد. بیزانس در طول تاریخ، سرزمینهای بسیاری را به تدریج از دست داد، اما قسطنطنیه، پایتخت آن، یازده قرن مقاومت کرد و در پناه برج و باروی خود، عناصر یونانی، لاتینی، شرقی و مسیحی را در هم آمیخت و از این راه یافته های کهن یونانی و رومی را پس از سقوط نهایی به دست ترکان عثمانی در سال 1453م، در عصر رنسانس به اروپای غربی منتقل کرد؛ و این از ویژگی های مهم این امپراتوری به حساب می آید. در ایران، تاریخ بیزانس و مطالعات بیزانسی در مجامع دانشگاهی و علمی مهجور مانده است و فقر منابع اصلی و یا حتی تحقیقاتی نیز بر ناشناخته ماندن تاریخ این امپراتوری افزوده است. در راستای این هدف، مقاله حاضر تاریخ نگاری بیزانس را مورد بررسی قرار می دهد.