جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این متن ارتباط و اهمیت اندیشه هایدگر را امروز روشن می کند. فصل‌ها به شرایط زندگی مدرن از دگرگونی شدید اجتماعی می‌پردازند که با توسعه مداوم و سریع فناوری‌هایی که مرزهای بین ملت‌ها و فرهنگ‌ها را دوباره تعریف می‌کنند، در هم تنیده شده است. فناوری بازارها، آداب و رسوم، مبادله اطلاعات و جریان‌های اقتصادی را جهانی می‌کند، اما همچنین - همانطور که هایدگر به ما یادآوری می‌کند - با معرفی فرصت‌های بی‌سابقه و خطرات بزرگ، نحوه ارتباط ما با بدن، زندگی و زمین را متحول می‌کند.

ترجمه ماشینی : "این حجم چشمگیر از مقالات که شامل مشارکت های هربرت دریفوس، شان کلی، مایک ویلر، دن زهاوی، و شان گالاگر است، منعکس کننده یک روند نوظهور در علوم شناختی است، و این رویکرد جدید به علم شناختی را بررسی می کند که توسط افکار هایدگر در مورد وجود انسان ارائه شده است." - چکیده: این حجم چشمگیر از مقالات که شامل مشارکت‌های هوبرت دریفوس، مایک ویلر و شان گالاگر می‌شود، نشان‌دهنده یک روند در حال ظهور در علوم شناختی است و این رویکرد جدید به علم شناختی را که از افکار هایدگر درباره وجود انسان است، بررسی می‌کند. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : علیرغم اینکه هایدگر اندیشه خود را با «اخلاق» در اصلی‌ترین معنا می‌شناسد، درک او از اخلاق هم به دلیل ناآگاهی فرضی آن از نقش انسان دیگر و هم به دلیل ارتباط آن با سیاست مورد انتقاد قرار گرفته است. این کتاب ادعا می‌کند که در واقع، این تصور خود هایدگر از «با بودن» است - بازاندیشی او در مورد بین الاذهانی - که دقیقاً نشان می‌دهد که آثار اولیه او چه اشکالی دارد و می‌طلبد که جایگاه اخلاق بازاندیشی شود. هایدگر و جایگاه اخلاق نشان می دهد که چگونه این بازاندیشی در آثار بعدی خود هایدگر رخ می دهد. به ویژه، عبور از آثار قبلی در نوبت به آثار بعدی به ما این امکان را می دهد که «با بودن» را برای یک اخلاق هایدگری ضروری بدانیم و در رابطه بین اخلاق و سیاست که قبلاً در تعامل هایدگر با نازیسم مطرح شده بود تجدید نظر کنیم. این بازاندیشی در مورد اخلاق و سیاست در پرتو اصالت «با بودن» ما را در برابر نزدیکی تا به حال نامشخص بین آثار متاخر هایدگر و اندیشه سیاسی لاکانی اسلاوی از جمله دیگر قرار می دهد. بدین ترتیب امکان هایدگرگرایی مترقی سیاسی و بسیاری از رویارویی‌های غیرمنتظره با متفکرانی که عموماً با ورطه‌ای از هایدگر جدا شده‌اند را باز می‌کند.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر یکی از تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم بود. تحلیل او از وجود انسان، زمینه‌ای تمام نشدنی را برای متفکرانی از هر پیشینه‌ای ثابت می‌کند که به دنبال پاسخی برای پرسش‌های خاص خود هستند که در زمان ما باز یا گشوده شده است. این کتاب ارتباط درونی بین دو ویژگی اساسی انسان، زبان و مرگ را بررسی می کند. هایدگر به هر یک از این ویژگی‌ها عمیقاً می‌پردازد، بدون اینکه هرگز به صراحت رابطه آنها را در یک نظریه جداگانه بیان کند. با این حال، یواخیم ال. اوبرست در بررسی دقیق کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان، ارتباطی را در سه مرحله اساسی آشکار می کند. در نهایت نویسنده استدلال می کند که اختراع زبان بشری با انگیزه حرکت به سمت جاودانگی است - زبان از تجربه فناپذیری به عنوان پاسخی به آن پدیدار می شود. این نگاهی تازه به یکی از چالش برانگیزترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان عصر ماست.

ترجمه ماشینی : هایدگر، تاریخ و هولوکاست سهم مهمی در بحث طولانی مدت در مورد ارتباط مارتین هایدگر با ناسیونال سوسیالیسم است. این اثر جدید جاه طلبانه اگرچه موضوعی دشوار است، کل بحث در مورد بحث هایدگر را به جلو می برد. هایدگر به دنبال هستی و زمان، مفهوم خود از اصالت و مفاهیم مرتبط با آن مانند تاریخمندی را بسط می دهد و امکان وجود دازاین اصیل یک قوم را در امتداد خطوط ساختاری منسجم به روایت خود از اصالت در هستی و زمان مورد بحث قرار می دهد. اوبراین استدلال می‌کند که همان مشکلاتی که به نظر می‌رسد در تفسیر اولیه اصالت تأثیر می‌گذارد، بر مفهوم دازاین اصیل یک قوم تأثیر می‌گذارد. بنابراین، نزدیک بینی سیاسی هایدگر در دهه سی را می توان به ناتوانی اساسی در کنار آمدن با برخی از مشکلات مورد بحث در این مطالعه نسبت داد. اوبراین می پذیرد که فلسفه هایدگر متاثر از دوره و زمینه تاریخی آن است، اما استدلال می کند که لفاظی هایدگر، هرچند تحریک آمیز، نمی تواند به سادگی به جنگوئیسم خام نازی تقلیل یابد. این کتاب رویکردی واقعاً فلسفی به مناقشه هایدگر و بررسی مجدد نظریات و تأثیرات او است.

ترجمه ماشینی : کتاب «هستی و زمان» هایدگر همنشین کمبریج شامل هفده فصل از دانشمندان برجسته هایدگر است. این یک اثر مرجع مفید برای دانش آموزان مبتدی است، اما همچنین موضوعات اصلی هستی و زمان را با عمقی که مورد توجه محققان خواهد بود، بررسی می کند. The Companion با مروری بخش به بخش از هستی و زمان و فصلی به بررسی پیدایش این اثر مهم آغاز می‌کند. فصل پایانی هستی و زمان را در چارچوب آثار متأخر هایدگر قرار می دهد. فصل های باقی مانده به بررسی مسائل اصلی هستی و زمان می پردازد، از جمله مسئله هستی، پدیدارشناسی فضا، ماهیت انسان (رابطه ما با دیگران، اهمیت حالات، ماهیت درک انسان، زبان)، دیدگاه هایدگر. در مورد ایده آلیسم و واقع گرایی و موضع او در مورد شک گرایی و حقیقت، روایت هایدگر از اصالت (با تمرکز بر دیدگاه های او در مورد آزادی، بودن به سوی مرگ، و مصمم بودن) و ماهیت موقتی و تاریخی بودن انسان.

ترجمه ماشینی : هستی و عدد در اندیشه هایدگر به بررسی رابطه بین ریاضیات و هستی شناسی در اندیشه هایدگر می پردازد، از نخستین نوشته های او، تا هستی و زمان، تا آثار او در دهه 1930. این کتاب قلمرو ناآشنا درک هایدگر از ریاضیات را ترسیم می کند و رابطه بین زمان و عدد را در کار بزرگ هایدگر، هستی و زمان، بررسی می کند. مایکل روباخ تحلیل جدیدی از تناهی هایدگری ارائه می دهد که یکی از سرسخت ترین مسائل در تفسیر هستی و زمان است. علاوه بر این، او اندیشه هایدگر را با توجه به برخی از بحث های اصلی در منطق و مبانی ریاضیات قرار می دهد. این کتاب در ادامه به توضیح خوانش هایدگر از ریاضیات به عنوان هستی شناسی در نوشته های او از دهه 1930 می پردازد. روباخ استدلال می کند که کاوش در ارتباط بین ریاضیات و هستی شناسی در اندیشه هایدگر به ما بینش جدیدی را در مورد منشأ و تکامل برداشت رادیکال اصلی هایدگر از مسائل سنتی فلسفه می دهد. این امر ارزیابی مجدد نه تنها در مورد مسائل خاص در اندیشه هایدگری، بلکه همچنین در مورد پرسش بزرگتر از جایگاه هایدگر در فلسفه قرن بیستم را تسهیل می کند.

ترجمه ماشینی : مرگ یکی از معدود موضوعاتی است که توجه تقریباً همه متفکران برجسته تاریخ فلسفه غرب را به خود جلب می کند و این توجه، دیدگاه های متنوع و پیچیده ای را در مورد مرگ و آنچه پس از آن به وجود می آید، به همراه داشته است. آدام بوبن در «معنا و فناپذیری» با تمرکز بر دو سویه سنتی در بحث، یعنی افلاطونی و اپیکوری، چارچوب جدید بسیار مفیدی را برای درک شیوه‌هایی که در آن فلسفه مرگ را مورد بحث قرار داده است، ارائه می‌کند. پس از ارائه شرح کاملی از این دوگانگی باستانی، او توسعه یک ابزار جایگزین برای مدیریت مرگ را در سورن کی یر کگارد و مارتین هایدگر توصیف می کند، که کارشان در مورد مرگ، علیرغم تأثیر غیرقابل انکاری که توسط دانمارکی قرن نوزدهم بر او اعمال شد، تمایل دارد که آثار کی یرکگور را تحت الشعاع قرار دهد. بوبن استدلال می کند که کی یرکگور و هایدگر شیوه ای عجیب از زندگی با مرگ را تجویز می کنند که نوعی سازش را بین گونه های افلاطونی و اپیکوری ارائه می دهد.