جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هوسرل و ایده اروپا استدلال می کند که تأملات متأخر ادموند هوسرل در مورد اروپا را نباید نه به عنوان انحراف از پدیدارشناسی استعلایی اولیه او یا به عنوان تمرین ساده نقد فرهنگی، بلکه به عنوان تأملات پدیدارشناختی سیستماتیک در مورد زایش و تاریخمندی خواند. تیمو میتینن نشان می دهد که تاملات هوسرل در مورد اروپا متقاعدکننده ترین و رادیکال ترین تفسیر او از ابعاد بین الاذهانی، جمعی و تاریخی پدیدارشناسی است. هوسرل و نسل او پس از جنگ جهانی اول، در حالی که اروپا در تلاش بود تا خود را بازتعریف کند، کار کردند و او نوشته‌های اواخر خود را با جمع شدن ابرهای جنگ جهانی دوم نوشت. چند دهه بعد، سقوط اتحاد جماهیر شوروی دوباره هویت این قاره و تقسیمات سیاسی و اقتصادی آن را تغییر داد. میتینن به عنوان یک اروپایی درگیر مسئله اروپا می نویسد و بسیاری از نویسندگان و منتقدان اخیر او در این اثر - مانند میشل فوکو، ژاک دریدا و جورجیو آگامبن - نیز عمیقاً با این مشکل جدید هویت اروپایی درگیر هستند. این کتاب مشکل چندوجهی ایده عقلانیت اروپایی را روشن می کند و از مفاهیم بدیع جهان گرایی و غایت شناسی به عنوان مؤلفه های ضروری تأمل فلسفی رادیکال دفاع می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تأثیر عمیق فلسفه دکارت بر پروژه پدیدارشناسی هوسرل می پردازد. هوسرل اغلب از دکارت به عنوان "مربی معنوی" خود یاد می کرد و شک سیستماتیک مراقبه ها یکی از نقاط عزیمت اصلی برای شروع تحقیقات پدیدارشناسی شد. با این حال، یک تشابه گسترده بین فعالیت‌های فلسفی مربوطه آنها وجود دارد که تنها دانش نزدیک و آگاهانه از متون دکارت و هوسرل می‌تواند نشان دهد. این همگرایی در بینش آنها درباره شروعی کاملاً جدید برای فلسفه اغلب در مکان های غیرمنتظره ای آشکار می شود، جایی که هوسرل خلاقانه اکتشافات دکارت را اشتباه می کند. هوسرل خاطرنشان کرد که دکارت بیش از حد به انگیزه بدبینانه اولیه وفادار مانده و به اندازه کافی رادیکال در سرنگونی آن موضع نبوده است. تحقیقات نویسنده نشان می‌دهد که هوسرل به‌مراتب به دکارت‌گرایی وفادارتر باقی ماند، دقیقاً در مکان‌هایی که تأثیر عمیقاً مدفون است، و کمتر رادیکال‌تر از خوانش وفادارانه پروژه دکارت بر اساس ترتیب دلایل نشان می‌دهد. از آنجایی که تأثیر هوسرل بر فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم به خوبی مورد توجه قرار گرفته است، این اثر مشروعیت ارزیابی آنها از نقطه عزیمت دکارتی او را آشکار می‌کند.

ترجمه ماشینی : از گزارش هوسرل در مورد توجه تا چرخش اخیر به آخرت شناسی در پدیدارشناسی «الهیاتی»، آینده همیشه جنبه کلیدی نظریه های پدیدارشناختی زمان بوده است. این کتاب اولین تأمل پایدار را در مورد اهمیت آینده برای خود روش پدیدارشناسی ارائه می دهد. در ردیابی توسعه این موضوع، نویسنده نشان می دهد که تنها درک درست از ماهیت دوگانه آینده (به عنوان قانون اساسی و به عنوان باز بودن) می تواند راهی را که در آن پدیدارشناسی موضوع و جهان را به هم نزدیک می کند، روشن کند. از این رو آینده ما را به محوریت وعده پدیدارشناسی اشاره می‌کند و پدیدارشناسی را به‌عنوان رشته‌ای قول‌دهنده از نو می‌سازد. این کتاب که به وضوح نوشته شده و به دقت استدلال شده است، بینش تازه ای را در مورد منشأ پدیدارشناختی چرخش «الهیاتی» و نتایج پدیدارشناختی هوسرل، لویناس و دریدا ارائه می دهد. با بررسی دقیق مضامین پروتشن، آخرت شناسی و مسیحا، خواندن آن برای هر کسی که به پدیدارشناسی، فلسفه دین، ساختارشکنی، یا الهیات فلسفی علاقه دارد ضروری خواهد بود.

ترجمه ماشینی : موضوع در سوال بینش جالبی از بحث بین دو تن از مشهورترین فیلسوفان قرن بیستم - ژان پل سارتر و ادموند هوسرل - در مورد مفاهیم کلیدی تجربه آگاهانه و خود ارائه می دهد. «تعالی نفس» سارتر که در سال 1937 منتشر شد، متنی مهم در سنت پدیدارشناسی است و مسیر بسیاری از کارهای بعدی او را تعیین می کند. موضوع مورد سوال اولین مطالعه کامل درباره این اثر مشهور و تأثیر آن بر فلسفه قرن بیستم است. همچنین رابطه بین ایده‌های سارتر و آثار قبلی دکارت و کانت را بررسی می‌کند. جلد کتاب -- عنوان -- مطالب -- پیشگفتار -- اختصارات -- هوسرل و نفس متعالی -- نظریه حضور رسمی من -- نظریه حضور مادی من -- نتیجه گیری -- یادداشت ها -- انتخاب کتابشناسی -- فهرست.

ترجمه ماشینی : این کتاب اولین پرداخته گسترده به پدیدارشناسی هوشیاری زمان هوسرل است. نیکلاس دو وارن از تجزیه و تحلیل دقیق متون هوسرل استفاده می کند که برخی از آنها اخیراً به زبان آلمانی منتشر شده اند تا رفتار هوسرل با آگاهی زمان و اهمیت آن را برای برداشت او از ذهنیت بررسی کند. او توسعه تفکر هوسرل در مورد مسئله زمان را از روانشناسی توصیفی فرانتس برنتانو دنبال می کند و آن را در چارچوب پروژه متعالی خود به عنوان یک کل قرار می دهد. بحث‌های خاص شامل اهمیت آگاهی زمانی برای سایر مضامین پدیدارشناختی است: تجربه ادراکی، تخیل، یادآوری، خودآگاهی، تجسم، و آگاهی دیگران. نتیجه، کاوشی روشنگر در مورد چگونگی و چرایی این موضوع است که هوسرل مسئله آگاهی زمان را سخت‌ترین و در عین حال محوری‌ترین چالش‌های پیش روی کار فلسفی منحصربه‌فرد خود می‌دانست.

ترجمه ماشینی : ادموند هوسرل (1938-1859) به عنوان بنیانگذار پدیدارشناسی، یکی از مهم‌ترین جنبش‌های فلسفی قرن بیستم، تأثیر زیادی در توسعه فلسفه قاره‌ای معاصر داشته است. این مقدمه به صورت زمانی کل پدیدارشناسی هوسرل را همانطور که در مجموعه منتشر شده ارائه شده است بررسی می کند. بخش اول به بررسی تحقیقات اولیه او درباره شکل‌گیری مفاهیم ریاضی و منطقی در زندگی شناختی ما می‌پردازد که جرقه‌ای برای توسعه روش او در «روان‌شناسی توصیفی» شد. در قسمت 2 هاپکینز به بررسی دکارتی خود می پردازد. نیم عنوان؛ صفحه عنوان؛ صفحه حق چاپ فداکاری؛ فهرست مطالب؛ سپاسگزاریها؛ اختصارات; Prolegomenon: چرخش هوسرل به تاریخ و پدیدارشناسی ناب. اول. نظريه عيد افلاطون و ارسطو. 1. نظریه سقراطی افلاطون در مورد عید: اولین ستون پیشینه باستانی پدیدارشناسی محض. 2. نظریه حسابی افلاطون در مورد عید: دومین رکن پیشینه باستانی پدیدارشناسی محض. 3. نقد ارسطو بر نظریه عید افلاطون: رکن سوم (و آخرین) پیشینه باستانی پدیدارشناسی محض.