جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رویکرد پدیدارشناسانۀ هوسرل با انتقاد از وضع کنونی علم و معرفت از آن تعبیر به بحران می‌کند. هدف هوسرل این بود تا با ارائۀ برنامه‌ای فلسفی راهی برای برون‌شد از این بحران پیشنهاد کند. اما تلاش برای بازگرداندن فلسفه به جایگاه وحدت‌بخش قدیم و نجات این علم بحران‌زده و بخشیدن چهره‌ای انسانی و معنوی به آن، مستلزم در نظر گرفتن ملاحظاتی دربارۀ عینیت و عقلانیت علم است که غفلت از آن ما را در مسیری قرار می‌دهد که براساس آموزه‌های عقلانیت نقاد هم نادرست است و هم نامطلوب. توضیح داده می‌شود که این آموزه‌ها متضمن بازنگری در خصوص ذات‌گرایی و موجه‌گرایی و توجه به اهمیت و جایگاه صدق در رویکرد پدیدارشناسانۀ هوسرل است

هوسرل در پژوهش ششم از پژوهش‌های منطقی، دربارۀ «شهود مقولی» بحث کند. در شهود مقولی با اضافه‌ای فوق بر ادراکات حسی مواجه‌ایم که در مرحلۀ انتقال ادراک حسی به گزاره‌ای، محمولی بدان افزوده می‌شود. مسئلۀ مقالۀ حاضر، تبیین جایگاه شهود مقولی و نسبت آن با ادراک از نظرگاه هوسرل در پژوهش‌های منطقی اوست. ضرورت و اهمیت این مسئله آن اندازه است که می‌توان آن را شالوده و سنگ‌بنای پدیدارشناسی و هر نظریۀ شناخت آینده دانست و حتی هایدگر آن را یکی از چهار موضوع اصلی پدیدارشناسی هوسرل برمی‌شمرد. روند بحث با توضیح تفاوت «ادراک»، «شهود»، «ابژه» و «پُرشدگی» آغاز می‌شود. سپس با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی رابطۀ شهود مقولی با عناصر مقولی تفکر، تقابل افعال بسیط و مقولی، مراحل افعال در شهود مقولی تألیفی، نقش مهم احساس در شهود مقولی و در کنار شهود مقولی تألیفیْ، شهود ایدتیک بررسی خواهد شد. یکی از دستاوردهای این نوشتار، شرح مراحل سه‌گانۀ شهودهای مقولی تألیفی است: ادراک بسیط ابتدایی از کل، ادراکات تقسیم‌کننده به اجزای کوچک‌تر، و التفات تألیفی مقولی بالفعل. نوآوری این نوشتار در این است که از نظر هوسرل ما همان‌طور که از ابژه‌های حسی شهود داریم، شهود عقلی و شهود مقولی نیز داریم.

ترجمه ماشینی : این کتاب تفسیری نظام‌مند از رابطه علم طبیعی و متافیزیک در پدیدارشناسی هوسرل ارائه می‌کند. این نشان می دهد که شرح هوسرل از دانش علمی، جایگزینی رادیکال برای روش ها و چارچوب های تثبیت شده در فلسفه علم معاصر است. تفسیر نویسنده از فلسفه هوسرل، بازسازی انتقادی زمینه تاریخی را که رویکرد پدیدارشناختی او از آن توسعه یافته است، و نیز تفسیرهای جدیدی از مفاهیم کلیدی هوسرلی مانند متافیزیک، ایده آل سازی، زندگی-جهان، عینیت گرایی، بحران علوم، و تاریخی بودن ارائه می دهد. توسعه پروژه فلسفی هوسرل با تنش بین علوم طبیعی و پدیدارشناسی استعلایی مشخص می شود. در حالی که علم طبیعی موردی پارادایمی از شیوه بیان پدیدارشناسی استعلایی، هستی شناسی، علوم تجربی و متافیزیک ارائه می دهد، اما موضوع سوء تفاهم های فلسفی نیز بوده است که بحران فرهنگی و فلسفی کنونی را تعیین کرده است. این کتاب راه هایی را نشان می دهد که هوسرل نشان می دهد که تصورات ما از فلسفه و طبیعت جدایی ناپذیر هستند. طبیعت فلسفه برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای که به هوسرل و روابط بین پدیدارشناسی، علوم طبیعی و متافیزیک علاقه مند هستند، جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : کتاب کوین هرمبرگ با تمرکز بر بین الاذهانی و همدلی (یعنی تجربه دیگران به عنوان موضوعات دیگر) و با پرداختن به مسائل مربوط به اعتبار، درجات شواهدی که با آن می توان چیزی را تجربه کرد و معانی مختلف «عینی» در متون هوسرل. علی‌رغم اتهامات مفسران مبنی بر اینکه فلسفه هوسرل یک فلسفه انحصاری است و معرفت‌شناسی در آثار متأخر و اولیه هوسرل متناقض است، هرمبرگ نشان می‌دهد که همدلی و در نتیجه موضوعات دیگر، با دانش فرد در مورد دیدگاه ارائه‌شده در هر یک از مقدمه‌های هوسرل به پدیده مرتبط است. همدلی حداقل از دو جهت به طور قابل توجهی با دانش مرتبط است و در نتیجه معرفت شناسی هوسرل را می توان معرفت شناسی اجتماعی نامید: (الف) همدلی به ارائه شواهد برای اعتبار و در نتیجه استحکام بخشیدن به دانش کمک می کند و (ب) به گسترش کمک می کند. دانش خود را با دسترسی به آنچه دیگران می دانند. این نقش های همدلی در تضاد با یکدیگر نیستند. بلکه هر دو در هر یک از مقدمه ها (حتی به صورت ضمنی) نقش دارند و هوسرل با توجه به موقعیتی که در کار قبلی داشت، نیاز داشت که نقش همدلی را همانطور که انجام داد گسترش دهد. با این حال، چنین تکیه‌ای بر همدلی، این موضوع را زیر سؤال می‌برد که آیا فلسفه هوسرل به معنایی که هوسرل ادعا می‌کرد، یک فلسفه استعلایی است.

ترجمه ماشینی : ادموند هوسرل بنیانگذار پدیدارشناسی و یکی از مهمترین فیلسوفان قرن بیستم بود. این مجموعه بهترین مقالات هفتاد سال گذشته درباره اندیشه هوسرل را در یک مکان در دسترس قرار خواهد داد. مجموعه‌ای از نوشته‌ها را گرد هم می‌آورد، که بسیاری از آنها در غیر این صورت غیرقابل دسترس هستند، که به عنوان کمک اساسی نه تنها در درک این فیلسوف بزرگ، بلکه در توسعه پدیدارشناسی او نیز شناخته شده‌اند.

ترجمه ماشینی : ادموند هوسرل (1938-1859) به عنوان بنیانگذار پدیدارشناسی، یکی از مهم‌ترین جنبش‌های فلسفی قرن بیستم، تأثیر زیادی در توسعه فلسفه قاره‌ای معاصر داشته است. این مقدمه به صورت زمانی کل پدیدارشناسی هوسرل را همانطور که در مجموعه منتشر شده ارائه شده است بررسی می کند. بخش اول به بررسی تحقیقات اولیه او درباره شکل‌گیری مفاهیم ریاضی و منطقی در زندگی شناختی ما می‌پردازد که جرقه‌ای برای توسعه روش او در «روان‌شناسی توصیفی» شد. در قسمت 2 هاپکینز به بررسی دکارتی خود می پردازد. نیم عنوان؛ صفحه عنوان؛ صفحه حق چاپ فداکاری؛ فهرست مطالب؛ سپاسگزاریها؛ اختصارات; Prolegomenon: چرخش هوسرل به تاریخ و پدیدارشناسی ناب. اول. نظريه عيد افلاطون و ارسطو. 1. نظریه سقراطی افلاطون در مورد عید: اولین ستون پیشینه باستانی پدیدارشناسی محض. 2. نظریه حسابی افلاطون در مورد عید: دومین رکن پیشینه باستانی پدیدارشناسی محض. 3. نقد ارسطو بر نظریه عید افلاطون: رکن سوم (و آخرین) پیشینه باستانی پدیدارشناسی محض.