جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در این تحقیق به بررسی و شناخت راهبردها و روش¬هایی می¬پردازیم که قرآن کریم به کار گرفته است تا گرایش به اهل بیت (ع) ایجاد، افزایش و هدفمند گردد. با شناسایی راهبردهای قرآن برای گرایش روحی به اهل بیت (ع) علاوه بر اثبات نظم ساختاری قرآن توانسته¬ایم مدیریت متنی دقیق و منظم آیات را در این باره به نمایش بگذاریم. در این راستا با به کار گیری هنر بیانی و بررسی ادبیات قرآنی در مورد گرایش به اهل بیت برای تمامی گزاره¬های متنی قرآن هدف دقیقی آشکار شده است. بسیاری از زیبایی¬های نگارشی و ویرایشی به کار گرفته شده توسط قرآن برای این گرایش روحی بیان شده است. برخی گزاره¬ها با ساخت الگوها، اهداف، مفاهیم و آمار دقیقی را برای گرایش روحی به اهل بیت (ع) مطرح کرده¬اند. در الگوی اسماء و صفات طراحی شده، اهل بیت (ع) در جایگاه بی¬نظیری قرار گرفته-اند. قرآن کریم در طراحی الگوی راهبردی سعادت از آیات مختلفی در موضوعات گوناگون استفاده کرده است. راهبردهای این الگوی راهبردی با تحریک فطریات و ایجاد هماهنگی با ساختار الگوی راهبردی سعادت برای گرایش روحی به اهل بیت (ع) نقش ویژه¬ای داشته¬اند. این آیات علاوه بر سودمند بودن در موضوعات خود نظم و ارتباطی انسجام بخشیده با دیگر موضوعات در راستای گرایش به اهل (ع) دارند. این الگوی راهبردی به خوبی مشخص ساخته که اهل بیت (ع) محل تراویدن رحمت خاص خداوند هستند و از این طریق، منصب اطاعت، هدایت و سعادت به صورت تام و مستقل برای رسیدن به سعادت تام تنها به ایشان اختصاص دارد. این امر با نه دلیل اثبات شده است: 1- ادبیات قرآنی (روش گویش هنری قرآن) 2- نظم ساختاری و انسجام مفهومی 3- جایگاه اختصاصی در الگوی اسماء و صفات 4- آیۀ نور و دیگر آیات 5- بیان دقیق همیشگی اطاعت، ولایت، هدایت و سعادت و اختصاص این به صورت تام ومستقل برای اهل بیت (ع) 6- اشارۀ تمامی آیات به سوی هدایت 7- استفاده از رحمت و رحیمیت که اولین صفات به کار برده شده در قرآنند و باعث خلقت و هدایت هستند؛ در حلی است که صفت رحیمیت خداوند تنها برای انسان و هدایت او به کار رفته است و صفت رحمت (للعالمین) و رحیمیت اختصاص به پیامبر دارد. 8- اشارۀ تمامی آیات به سوی اطاعت در الگوی سعادت 9- راهبرد مهدویت و فقاهت واژگان کلیدی: آیات قرآن، پیامبر، اهل بیت، حجت¬های خداوند، گرایش روحی، الگوی سعادت، راهبرد مهدویت، فطرت، هدایت

تمام گزاره های قرآن کریم دارای مفهومی هدف دار هستند. این گزاره ها در موضوع های مختلف، دارای نظم هستند و با یک دیگر ارتباط دارند؛ به گونه ای که می توانند علاوه بر رسیدن به اهداف خود، طرحی جامع را برای گرایش روحی به اهل بیت (ع) با هم پوشانی، پی ریزی کنند. آشکار و بدیهی بودن آینده برای خداوند ارائه طرحی جامع در قرآن کریم با هدف گرایش به اهل بیت (ع) را تقویت می کند. الگوی راهبردی طراحی شده برخی آیات، منظومه وار اما به صورت تلویحی و غیر صریح، به چینش اعداد و ارقام اسم ها و چینش مفهومی و لفظی گزارش ها و مقایسه کردن آنها می پردازد. در قسمتی از این الگوی راهبردی هماهنگ و ضمنی آیات، هرمی را در چهار طبقه از صفات پیامبران و اسماء حسنای الهی می بینیم. پیامبر اکرم (ص) و به تبع آن اهل بیت (ع) با اختصاص برخی صفات و اسمای حسنای الهی از جمله «رحمت» و «رحیمیت»، نسبت به سایر پیامبران الهی در جایگاهی ویژه در راس این هرم قرار می گیرند. با توجه به این نکات، این پژوهش در مقام پاسخ به این سوال است که: قرآن کریم به وسیله الگوی منظم ساختاری خود، چگونه راهبردی را برای ایجاد گرایش به پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) به کار می گیرد؟