جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از افلاطون تا پست مدرنیسم تاریخ فرهنگی غرب را در یک مجلد مختصر ارائه می کند. نزدیک به چهار هزار سال از تاریخ غرب در یک داستان در حال گسترش با هم تنیده شده است که در آن می بینیم که چگونه جنبش ها و افراد به فلسفه، ادبیات و هنری که جهان امروز را شکل داده اند، کمک کردند. داستان با خاستگاه یونانی-رومی و یهودی-مسیحی غرب آغاز می شود و از قرون وسطی، رنسانس، روشنگری و رمانتیسیسم به پست مدرنیته قرن بیست و یکم می رسد. نویسنده چهره های کلیدی مانند موسی، میکل آنژ، موتسارت و مارکس را پوشش می دهد، آنها را در زمینه قرار می دهد و مشارکت های اصلی آنها را برجسته می کند. تصاویر و یک واژه نامه جامع به توضیح اصطلاحات مهمی مانند «گوتیک»، «باروک»، «جریان آگاهی» و «مرگ خدا» کمک می کند و جنبش هایی مانند نوافلاطونیسم، اومانیسم رنسانس و اگزیستانسیالیسم را روشن می کند. برای دانش‌آموزان، این کتاب شکاف بین آنچه در مدارس تدریس می‌شود و دانش فرهنگی مورد نیاز در دانشگاه را پر می‌کند و زمینه‌ای ضروری در داستان فرهنگ غرب فراهم می‌کند. برای همه خوانندگان، دعوتی است برای یک تور لذت بخش در تاریخ شگفت انگیز اندیشه، ادبیات و هنر غرب.

ترجمه ماشینی : این کتاب اولین مطالعه جامع در مورد برداشت افلاطون از عدالت است. جهان شمول بودن حقوق بشر و جهان شمول بودن کرامت انسانی که به عنوان منبع آن شناخته می شود، از جمله مشکلات فلسفی اساسی در نظم حقوقی امروزی و به طور کلی در فرهنگ معاصر است. اگر کرامت واقعاً جهانی است، پس انسان ها نیز در دوران باستان از آن برخوردار بوده اند. افلاطون نه تنها کرامت انسانی را درک می کرد، بلکه شناخت کرامت نیز در برداشت او از عدالت، که هسته اصلی فلسفه او را تشکیل می دهد، قابل مشاهده است. «جمهوری» افلاطون در اینجا پیوسته به عنوان رساله ای در باب عدالت تعبیر می شود که مربوط به یک فرد است و نه دولت. اسطوره معروف غار داستانی است درباره آموزش و پرورش در جهان در اینجا و اکنون. بهترین فعالیت تفکر نیست، عمل کردن به نفع دیگران است. نه ایده ها، بلکه افراد ابژه مناسب عشق هستند. فلسفه افلاطون ممکن است پایه هایی برای حمایت از حقوق بشر امروزی به جای نظم های تمامیت خواهانه فراهم کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب با در نظر گرفتن جنبه های نمایشی و فلسفی آن، تفسیری از اوتیدموس افلاطون به عنوان یک قطعه ادبی یکپارچه ارائه می دهد. هدف این کتاب عدالت در مورد یک اثر عمده افلاطونی است که تاکنون به نسبت کمی مورد توجه قرار گرفته است. به‌جز بخش‌هایی از گفت‌وگو که در آن سقراط استدلالی در مورد تعقیب eudaimonia ارائه می‌کند، به نظر می‌رسد که Euthydemus تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. دلیل این امر این است که بسیاری از اهمیت فلسفی اثر در زیر پرده ای از کمدی آشوبگرانه پنهان است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه خوانش دیالوگ در کل، به جای تمرکز محدود بر صحنه‌های سقراطی، بر پرسش‌های فلسفی اصلی اثر روشن می‌شود. این استدلال می کند که اتیدموس نه تنها به تفاوت های بین سقراط و سوفسطائیان، بلکه به شباهت های واقعی و ادعایی بین آنها نیز اشاره می کند. صحنه‌های کادربندی دقیقاً در مورد این جنبه از گفت‌وگوی درونی توضیح می‌دهند، با کریتو هنوز فلسفه و ارستیک کمی قبل از پایان بحثش با سقراط. از این رو سؤالی که در اتیدموس رسوخ می کند در پایان گفت و گو دوباره مطرح می شود: به درستی چه چیزی را باید فلسفه نامید؟

ترجمه ماشینی : گرگوری ولاسوس (1907-1991) یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم در فلسفه باستان بود. در طی بیش از پنجاه سال، او مقالات و نقدهای کتاب منتشر کرد که جایگاه او را به عنوان یک مرجع برجسته در فلسفه یونان اولیه تثبیت کرد. دو جلدی که شامل مطالعات فلسفه یونان می‌شود، تقریباً چهل مقاله از این استاد برجسته مقاله فلسفی را شامل می‌شود. بسیاری از این قطعات در حال حاضر کلاسیک در این زمینه محسوب می شوند. شاید بیش از هر محقق مدرن دیگری، گریگوری ولاسوس مسئول ارتقای استانداردهای تحقیق، تحلیل و ارائه در فلسفه کلاسیک به سطوح جدیدی از برتری بود. مقالات او برای چندین نسل به عنوان پارادایم تحقیقات عمل کرده است. این مشارکت‌ها که برای اولین بار در مجموعه‌ای جامع موجود است، توانایی نویسنده را در ترکیب مهارت‌های یک فیلسوف، فیلسوف، و مورخ ایده‌ها در پرداختن به برخی از دشوارترین مشکلات فلسفه باستان نشان می‌دهد. جلد اول مقالات ولاستوس در مورد فلسفه پیش‌سالاری را گردآوری می‌کند. مطالعات مفهومی گسترده، علم، دین، و سیاست یونان را با فلسفه پیوند می دهد. مطالعات فردی اندیشه فیلسوفان بزرگی مانند هراکلیتوس، پارمنیدس، آناکساگوراس و دموکریتوس را روشن می کند. مجموعه‌ای از مطالعات جامع روی Zeno of Elea قدرت نویسنده را در نقد منبع و تحلیل منطقی نشان می‌دهد. جلد دوم شامل مقالاتی در مورد اندیشه سقراط، افلاطون و متفکران بعدی است و مقالاتی در مورد مسائل اخلاقی، اجتماعی و سیاسی و همچنین متافیزیک، علم و مبانی ریاضیات می‌پردازد.

آموزۀ ایده‌های افلاطون را می‌توان مهم‌ترین آموزۀ او دانست. در طول تاریخ فلسفه، هرکدام از فیلسوفان باتوجه‌به مسئله‌ای که با آن روبه‌رو بوده‌اند، به این آموزه رجوع کرده‌اند. یکی از مسائلی که فیلسوفان غربی در عالم معاصر با آن مواجهه داشته‌اند، نیست‌انگاری و بی‌معنایی تمدن غربی است. مارتین هیدگر ریشۀ این بی‌معنایی را فراموشی وجود و فراموشی حقیقت در معنای ناپوشیدگی (اَلثئیا) و نامستوری می‌داند. در نظر او، آموزۀ ایده‌های افلاطون عامل این فراموشی است؛ زیرا افلاطون بنیادِ موجودات را ایده‌ها قرار داد و این معنایی جز فراموشی وجود ندارد. هیدگر با استفاده از پدیدارشناسی به تمثیل غار افلاطون رجوع می‌کند تا چگونگی این فراموشی را وضوح ‌ببخشد. تفسیر هیدگر از ایده‌ها به‌مرور تغییر می‌کند؛ زیرا هیدگر در تفکر متأخرش از پدیدارشناسی دازاین گذر می‌کند و به گشودگی وجود توجه می‌کند. هیدگر متأخر ایده و آیدوس را براساس گشودگی توضیح می‌دهد و حضورِ امر حاضر را وابسته به این گشودگی می‌داند. در این نوشتار، سعی می‌شود نسبت میان وجهه‌نظرهای هیدگر متقدم و متأخر راجع به ایده‌های افلاطون بررسی شود.