جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از آنجا که تفسیر واتیمو از نیچه مستلزم بررسی دیدگاه هایدگر و دیلتای، به عنوان نقاط اصلی مورد نظر وی است، از این‌رو، در این مقاله در نظر داریم نخست، اشاره‌­ای به تفسیر هایدگر از نیچه، به‌­عنوان آخرین فیلسوف متافیزیک غرب داشته باشیم، که در آن هایدگر برای توجیه هدف خود؛ که ارزیابی مجدد تاریخ و تجربۀ غرب است، به تفسیر نیچه می­‌پردازد. سپس به صورت مختصر، به تفسیر دیلتای از نیچه، به‌عنوان فیلسوف حیات، می‌‍پردازیم، که در آن بیشتر به نزدیکی تفکر هایدگر و نیچه تاکید شده است. در پایان، با تبیینِ تفسیر واتیمو از نیچۀ هایدگر، نشان ­می‌­دهیم که وی برخلاف نظر هایدگر، با بررسی تفسیر نیست‌­انگاری مدرنِ نیچه و ارتباط آن با نیست­‌انگاری پست­‌مدرن، وی را نخستین فیلسوف پست­‌مدرن می­‌خواند و نشان می­‌دهد که این نیچه است که باید به عنوان نخستین فیلسوف پست­‌مدرن خوانده شود نه هایدگر، و علت این برداشت‌­ها و تفسیرهای متفاوتی که از نیچه ارائه شده، خود بیانگر موقعیت حساس فلسفۀ نیچه در پایان متافیزیک است.

ترجمه ماشینی : عصر روح مفهومی از راهب قرون وسطایی یواخیم فیوره است که با آن مرحله تاریخی پس از عصر پسر را که پس از عصر پدر می‌آید، درک کرد. بنابراین، فیوره در الاهیات تثلیث تاریخ، ایده اعصار تاریخی را که از طریق رابطه و تحقق پیام یهودی-مسیحی تشکیل می شود، فرموله کرد. جیانی واتیمو مفهوم Spirit's Age of Joachim of Fiore را می گیرد. با این حال او از آن برای طبقه بندی پست مدرنیته به عنوان عصر پیشگویی راهب قرون وسطایی استفاده می کند. واتیمو پسامدرنیته را دورانی از تاریخ پس از مدرنیته می‌داند، اما با مدرنیته یک رابطه نقاهت‌آمیز را حفظ می‌کند، به طوری که پست مدرنیته از دنیای مدرن و بحران آن بیرون می‌آید. اولین وظیفه پایان نامه شناسایی رابطه پست مدرنیته و عصر روح در تفکر واتیمو است. این مفهوم در پس زمینه توسعه این تحقیق است. این مشترک توسط واتیمو امکان پذیر شده است زیرا او هرمنوتیک را به عنوان فرض روش شناختی فلسفه دین خود می گیرد. هرمنوتیک کوین است؟ پست مدرنیته ای که با فلسفه های ضد متافیزیکی نیچه و هایدگر متولد شده است. این نویسندگان توسط واتیمو با مسیحیت مرتبط هستند. در این منظر، فیلسوفان آلمانی مسیحی هستند زیرا همان وظیفه پیام یهودی-مسیحی را انجام می دهند. ه.، نابودی متافیزیک. این حوزه پست مدرنیته یا عصر روح است که هدفش فوریت پایان دادن به تفکر متافیزیکی از طریق هرمنوتیک یا به قول واتیمو از طریق pensiero debole است. با هرمنوتیک پست مدرنیته، فیلسوف در تأملات خود درباره فلسفه دین سؤالات مهمی را برای ما مطرح می کند تا به تضعیف هستی الهیات، مثلاً در تفسیر کتاب مقدس، اعتبار جزمیات و حقیقت به عنوان adaequatio فکر کنیم. توسعه این مشکل واتیمو را بر آن داشت تا برای شکل دادن به تجربه جهانی و تجربه دینی خود به جنبه دیگری نزدیک شود. او در نوشته‌های خود درباره‌ی فلسفه‌ی دین، کاریتاس را به‌عنوان پراکسیس انجیل و یگانه‌ی بدون پایه‌ی متافیزیکی در کتاب مقدس معرفی می‌کند. مفهوم خیریه همه بازتاب‌های واتیمو درباره پست مدرنیته را هدایت می‌کند، زیرا هرمنوتیک و گفتگو را به عنوان جنبه‌های ضروری برای تفسیر واقعیت پیش‌فرض می‌گیرد که هرگز به خودی خود قابل درک نیست. از این رو، مفاهیم عملی مورد علاقه واتیمو را توسعه می دهد و می توان آن را در او مشاهده کرد…

ترجمه ماشینی : الهیات کاتولیک در دوران پست مدرن با تغییرات فرهنگی یا روایی مختلفی - اعم از منفی و مثبت - مواجه شده است که به شکل گیری کلیسای کاتولیک روم و مسیحیت در کل کمک کرده است. به طور منفی، کلیسا تحت تأثیر عوامل خارجی (مانند جهانی شدن، مهاجرت/مهاجرت، افزایش دسترسی به فناوری و غیره) و مبارزات داخلی (مانند کاهش حضور در کلیسا، پیری جمعیت و غیره) قرار گرفته است. به طور مثبت، همانطور که دیگران پیشنهاد کرده‌اند، پست مدرنیته از طریق ایده‌های جدید فلسفی و کلامی (مانند پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، پسا متافیزیک و غیره) بازگشت به دین را آغاز کرده است. هدف این پایان نامه کمک به دغدغه های مستمر پست مدرن است که در تغییرات فرهنگی و روایی با تمرکز بر کار ژان لوک ماریون و جیانی واتیمو مورد توجه قرار گرفته است. تاکید این پروژه بر استفاده از متافیزیک به عنوان ابزار اساسی الهیات و محدودیت های مربوط به آن متمرکز است. این پروژه همچنین یک اصل اصلی مسیحیت، کاریتاس را روشن می کند. ماریون و واتیمو کاریتاس را به عنوان چیزی که باید نقطه کانونی الهیات پست مدرن باشد خطاب می کنند. با پرداختن به این ویژگی مسیحیت، این پروژه امکان «بازگشت به دین» را مشاهده می‌کند که نشان‌دهنده کاوش پست مدرن از دین توسط چندین فیلسوف مورد اشاره در اینجا است. در حالی که این پایان نامه از ارائه بازسازی الهیات یا به طور خاص کلیسای شناسی اجتناب می کند، هدف آن بازگرداندن اهمیت فلسفه، متافیزیک و کاریتا در بافت پست مدرن است.

ترجمه ماشینی : این تز استدلال می کند که برای نشان دادن امکان و حساسیت «باور مذهبی ضعیف» فیلسوف ایتالیایی جیانی واتیمو، باید آن را به عنوان نامطمئن شدن باور سنتی و متافیزیکی (قوی) درک کرد. بنابراین، تفاوت بین باور ضعیف و باور قوی را می‌توان نه به‌عنوان دو شیوه متمایز باور، بلکه به‌عنوان رویدادی از تضعیف در تاریخ باور که هنوز توسط کسانی که با پشتوانه یقین متافیزیکی معتقد هستند، درک نشده است. از آنجایی که واتیمو متافیزیک را با خشونت همسو می کند و از آنجایی که او باور سنتی را با متافیزیک همسو می کند، نشان دادن و دفاع از احتمال باور ضعیف واتیمو به معنای کاهش خشونت در جهان است. با این حال، امکان و اعتبار باور ضعیف توسط متفکرانی مانند ریچارد رورتی زیر سوال رفته است. در پرتو مروری بر استدلال‌ها و استدلال‌های متقابل بین رورتی و واتیمو، من استدلال می‌کنم که تا زمانی که این یک تمایز ضعیف باقی بماند، می‌توان باور ضعیف را از باور قوی تشخیص داد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با عنوان «از «مقدس» تا «سکولار»؟ آینده هرمنوتیکی دین در اندیشه جیانی واتیمو و چارلز تیلور» با هدف تحلیل ساختارشکنانه دین و سکولاریسم به منظور بررسی مفاهیم پست مدرن و پساسکولار آن است. این نشان می‌دهد که فلسفه‌های دین و سکولاریسم واتیمو و تیلور، نمونه‌ای از ویژگی‌های کلیدی یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده جهان پست مدرن هستند. بحث آنها در مورد «حساسیت مذهبی و فرهنگی نوظهور» متضمن تأیید مجدد دین پسا مدرن، پست سکولار و هرمنوتیکی است. فلسفه واتیمو به‌عنوان برخاسته از اصل «اندیشه ضعیف» خود ارائه می‌شود که خود یک اصل عرفی‌کننده است. در مقابل، تامل تیلور در مورد بنیاد سکولاریسم در چهار بخش ارائه می‌شود: 1) رویکرد تاریخی به مفهوم سکولاریسم، 2) تلاش او برای غلبه بر معرفت‌شناسی و پیامدهای آن برای درک سکولاریسم، 3) ارزیابی مجدد از سکولاریسم. منابع فلسفی او از سکولاریته، و 4) توسعه مفهوم سکولاریته قابل مقایسه با پذیرش مفهوم غیر مذهبی از دین. این تز مستلزم یک تبادل تطبیقی ​​و گفت و گوی بین واتیمو و تیلور در مورد درک آنها از تعامل پساسکولار با دین است. این تز پیشنهاد می‌کند که تعامل گفت‌وگوی آنها با سکولاریسم و ​​دین بیان می‌کند: 1) فرآیندی از ارزیابی مجدد انعکاسی هرمنوتیکی، 2) راهی برای ارزیابی مجدد استعلایی، و 3) یک مفهوم غیر متافیزیکی دوباره کار شده از متعالی. علاوه بر این، این تز نشان می دهد که گفتمان دیالکتیکی آنها در مورد دین از ماهیت پایان ناپذیر دین و ظرفیت آن برای بیش از خودش بهره برداری می کند. من استدلال خواهم کرد که نتیجه فلسفی ساختارشکنی هرمنوتیکی آنها از هر دو دین و سکولاریسم مدرن (این دو کاملاً متحد هستند) به عنوان: 1) توسعه یک برداشت غیر دینی از دین، 2) یک دین بازیابی شده از وجود برای- ارائه خواهد شد. دیگری، 3) تقدم انفاق بر حقیقت، و 4) درک انتقال از مقدس به سکولار به عنوان یک فرآیند هرمنوتیکی "خروج" و "یک گذار". این تز یک ساختارشکنی هرمنوتیکی از «بازگشت دین» ارائه می‌کند. با انجام این کار، هم جنبه هایی از یک سنت فلسفی و هرمنوتیکی جاری را درگیر می کند و هم آن را آشکار می کند. گرچه این تز اساساً در سنت فکری قاره‌ای قرار دارد، اما به پاسخگویی به بیان دوگانگی‌های سکولار و دینی در سنت‌های دیگر نیز توجه دارد تا به بازاندیشی دین و مشکلات سکولاریته در طیف گسترده‌ای از افق‌های فلسفی قوت بخشد.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب این است که فلسفه مدرن قاره‌ای، به‌ویژه حوزه‌های فرعی پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، هرمنوتیک، ساختارشکنی، نظریه انتقادی و تبارشناسی را با حوزه الهیات معاصر وارد گفتگو کند. کولبی دیکنسون روشی را نشان می دهد که در آن دیالکتیک منفی یا نفی نفی ممکن است به ما کمک کند تا مرزهای نازک (یا وجود ندارد) بین فلسفه و الهیات قاره ای را درک کنیم، زیرا متفکران برجسته هر دو حوزه با ورود خود به عصر جدید دست و پنجه نرم می کنند. با رو به زوال جایگاه «مقدس» در حوزه عمومی، ما باید بیش از هر زمان دیگری به چگونگی بازگشت فلسفه قاره‌ای به ریشه‌های کلامی مشخص توجه کنیم. دیکنسون از طریق نقشه‌برداری تبارشناسی فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم، ریشه‌های همیشه حاضر یهودی-مسیحی تفکر فلسفی مدرن غرب را برجسته می‌کند. مقوله های متضاد مانند ماندگاری/استعلایی، تناهی/بی نهایت، جهانی/جزئی، موضوع/ابژه در مرکز آثار متفکرانی چون آگامبن، ماریون، واتیمو، لویناس، لاتور، کاپوتو و آدورنو قرار دارند. این کتاب استدلال می‌کند که استفاده از یک دیالکتیک منفی به ما امکان می‌دهد از تثبیت ظاهری با دوگانگی‌های موجود در آن حوزه‌ها فراتر برویم و شروع به اجرای مجدد فلسفه و الهیات کنیم.

اندیشه پست مدرن یکی از آخرین رهیافت های فیلسوفان و مورخان در سال های اخیر است. هر چند دوران آن به نظر برخی متفکران به پایان رسیده و عصر نگره های جدیدی آغاز شده است. پست مدرنیته از نقد مدرنیته می آید. هر چند در آغاز شکلی ادبی داشت اما توسط متفکران برجسته فرانسوی از جمله میشل فوکو، لیوتار، بودریار و ریچاردرورتی امریکایی و در سال های اخیر واتیمو از متفکران ایتالیایی به جهان شناسانده شد. اما این دسته از متفکران خود تحت تاثیر هایدگر و البته نیچه قرار داشتند. هایدگر حلقه وصل این اندیشمندان با نیچه بود. او این امکان را به متفکران غربی داد تا اندیشه های نیچه را بازشناسی و بازخوانی نمایند. طرح فکری او در باره نیهیلیسم به رشد پست مدرنیسم بسیار کمک کرد. آن ها در باب مفهوم خداوند، متافیزیک، انسان و تاریخ اصول جدیدی را ارائه کردند. آن ها با روایتگری های مطلق گرایانه مخالفت کردند. تاریخنگاری کلاسیک از نظر آن ها محل اتکا نبود و نیاز بود تا داوری و تفسیر نوینی از رویدادها ارائه شود. انسان هم در مرکز این باز داوری قرار می گرفت. تفاسیر افلاطونی و نئو اسکولاستیکی در ادیان مورد عمیق ترین نقدها قرار داشت. پست مدرنیسم بر مفاهیمی چون تاریخ استعمار، تاریخ سیاهان، تاریخ زنان، ابدیت انگاری تاریخی و تئوری های خطی خط بطلان کشید. انسان را آزاد فرض کرد و هر گونه فرجام نگری در کارش را ناپسند و غیرعقلانی دانست. البته بر نگرش آن ها نیز نقدهای مستحکمی وارد شد. آن ها برای اثبات صحت ادعاهای خویش محکوم به رعایت قواعد و اصولی بودند که دنیای مدرن و پیش از مدرن بنیان های آن را بنا نهاده بودند.

جیانترسیو واتیمو همچنین معروف به جیانی واتیمو (متولد ۴ ژانویه ۱۹۳۶) نویسنده، فیلسوف و سیاستمدار برجسته ایتالیایی‌ست. او از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴، عضو پارلمان اروپا بود و از سال ۲۰۰۹ نیز مجدداً همین سمت را بر عهده دارد. واتیمو از جمله امضاکنندگان درخواستی بود که در ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹ منتشر شد و در آن از اتحادیه اروپا خواسته شده بود گروه حماس را بدون قید و شرط از فهرست نهادهای تروریستی خارج کند و آن را به عنوان نماینده قانونی مردم فلسطین به رسمیت بشناسد. او از مدافعان برنامه هسته‌ای ایران است و بنا بود در پاییز ۱۳۸۹ در مراسم روز جهانی فلسفه، به ایران بیاید. آثار ترجمه‌شده به فارسی: پایان مدرنیته، جانی واتیمو، منوچهر اسدی (مترجم)، ناشر: پرسش/ تفکر سست، جیانی واتیمو، لیلا کبریت‌چی (مترجم)، ناشر: رخداد نو/ واپسین گام ایمان: نقدها و تاملاتی درباره الاهیات ناظر به مرگ خدا، جان کپیوتو، جیانی واتیمو، مرضیه سلیمانی (مترجم)، ناشر: علم، ۱۳۹۱/ «نیچه در قرن بیستم از نگاه هیدگر، فوکو، دلوز، بلانشو، باتای، کلوسوفسکی، کامو، شار، نگری، رورتی، واتیمو»، عیسی سلیمانی، ناشر: نگار و نیما (نگیما) - ۱۳۸۳/ هرمنوتیک مدرن: گزینه جستارها، گروه مؤلفان و مترجمان، ناشر: نشر مرکز/.