جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شادکامی یکی از نیازهای اساسی انسان است و نقش مهمی در چارچوب حیات روانی و اجتماعی او بازی می‌کند و از مهم‌ترین اهداف همه‌ی ایدئولوژی‌ها و نظام‌های سیاسی اجتماعی بشر به شمار می‌آمده است این نوشتار با هدف معرفی نظام اجتماعی حکومت امام عصر؟عج؟ به عنوان نظام شادکام و سعادت‌بخش بشری، با بررسی حکومت امام عصر؟عج؟ در روایات، قرآن و ادلۀ عقلی و بررسی عوامل شادکامی از نگاه جامعه‌شناسی و روان‌شناسی، با شیوه توصیفی تحلیلی و به صورت کتابخانه‌ای وجود عوامل تحقق شادکامی اجتماعی در حکومت امام عصر؟عج؟ را اثبات می‌کند. بر این اساس بعد از ذکر تعاریف شادکامی، مقبولیت اجتماعی، مشارکت اجتماعی، عدالت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، احساس امنیت، دین‌داری، تأمین نیازها، امید به آینده و رضایت عمومی به عنوان عوامل شادکامی اجتماعی در حکومت امام عصر بیان می‌شوند.

کاربرد «مهدی» بازتاب‌ اندیشه مهدویت و برگرفته از روایات نبوی است. در نوشتار حاضر، بر پایۀ روش تحلیل تاریخی، در پاسخگویی به این مسئله که: «روایات نبوی در کاربرد مهدی در عصر حضور ائمه؟عهم؟، چه نقشی داشت»، دانسته شد: در روایات نبوی، مهدی در دو مفهوم انعکاس یافت: «هدایت شده»(لغوی) و «مُنجی»(اصطلاحی). این دو مفهوم، خاستگاهی برای کاربردهای دوگانه و متمایز مهدی در عصر حضور شد. در این میان، کاربرد لغوی، کمتر واکنش‌برانگیز بود. این کاربرد، گاهی به مفهوم اصطلاحی می‌آمیخت و به عدل‌گستری منجی، یادشده در روایات، اشاره داشت. همچنین دقیق ­نبودن شناخت کاربران از روایات، سبب می‌شد تا گاهی کاربرد مهدی صرفاً از سرِ امید _ و نه، اعتقاد _ باشد. روایات نبوی، بسترساز کاربرد مهدی در قیام‌های شیعی بود. این کاربرد دربارۀ محمدبن­حنفیه در قیام مختار، لغوی بود و پس از وفات ابن­حنفیه، به اصطلاحی تطور یافت. در قیام محمدبن‌عبدالله حسنی، هم مدعیان و هم منکران مهدویت وی، به روایات توجه داشتند. کاربرد مهدی­ دربارۀ خلفا، ابزاری برای قداست و توأم با تحریف روایات بود. کاربرد مهدی دربارۀ امام دوازدهم، در عصر حضور، با روایات نبوی و شرایط نقل آنها ارتباط تنگاتنگ داشت و پس از آن، به پایاترین کاربرد اصطلاحی و اعتقادی منجر شد.

در مصادر کهن حدیثی روایات بسیاری وجود دارد که زبان به نکو داشت نژاد فارس گشوده و از نقش‌آفرینی او در آینده تاریخ سخن گفته است. این روایات را در دسته‌های متعددی می‌توان صورت‌بندی کرد؛ در نوشتار پیش‌رو روایات یاد شده به تفصیل بیان و علاوه بر مداقه در منابع و اسناد آن تلاش می‌شود محتوای آن نیز مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد. می‌توان حاصل بررسی‌های مربوط به این روایات را در این جمله خلاصه کرد که: فی‌الجمله درباره تکریم مردمان سرزمین پارس و نیز نقش ویژه‌ای که این قوم در آینده تاریخ ایفا خواهد کرد روایات معتبری در مصادر کهن شیعه و اهل‌سنت وجود دارد؛ روایات یاد شده هم می‌تواند امیدآفرین، انرژی‌بخش و حرکت‌زا باشد و انگیزه‌های امت مؤمن و انقلابی ایران را در پیمودن مسیر تعالی و پیشرفت مضاعف نماید و هم می‌تواند ترسیم‌کننده چشم‌انداز و تعیین‌کننده رسالت تاریخی او باشد.

این پایان نامه به یکی از مباحث عقاید اسلامی ، وآن حکومت امام مهدی # در سوره های قرآن کریم می پردازد ، زیرا آنچه که ما از این متون که به دوران ظهور اشاره می کند استفاده مى کنیم بیانگر ویژگی های حکومت مهدوی است ، واین دولت مصداق روشن یکی از مهمترین اهداف الهی بعثت پیامبران است. این تحقیق به مسأله مربوط به حکومت امام مهدی # و خصوصیات آن از نگاه تفاسیر فریقین در سوره های القصص و الزخرف پرداخت است. از نوآورى هاى این تحقیق این است که به موضوع امام مهدی # در سوره های القصص و الزخرف ، به طور گسترده و به صورت مقایسه ای بین مفسران شیعه واهل سنت ،مورد بحث قرار گرفته است. رویکرد دنبال شدهبه عنوان روش تحقیق، یک رویکرد تحلیلی و توصیفی مقایسه ای است. این تحقیق در ابتدا شامل مفاهیم کلی است ، فصل دوم در مورد حضور امام مهدی # در سوره القصص و الزخرف وفصل سوم در مورد حکومت امام مهدی و ویژگی های آن در سوره های القصص و الزخرف پرداخته شد. مهمترین نتایج این بحث این است که آیه ی شصت ویکم در سوره زخرف عقیده مهدویت را مورد تأکید قرار داده است، وظهور امام موعود را امرى مسلّم مى داند . یکی از مهمترین ویژگی های اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی حکومت مهدی حاکمیت صالحین و برقراری عدالت مى باشد، و اینکه حکومت مهدى# حکومت جهانی است که شرق و غرب را در اختیار خواهد داشت ، عدالت را بر قرار و توحید را احیا می کند ، قدرتمندان و فراعنه رانابورد کرده و با سخاوت ، سعادت ، رفاه و امنیت متمایز می باشد.

ایمان به مهدویت یا اعتقاد به ظهور منجی از جمله باورهای مشترک میان ادیان الهی و غیرالهی می باشد که در اسلام این باور از ریشۀ قرآنی برخوردار است و مسلمانان شیعه و سنی به آن اعتقاد دارند. مهدویت به عنوان یک آموزه در بطن خود کارکرد سازنده ایی دارد که با اعتقادات مسلمانان گره خورده، که ناشی از برخی معضلات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در میان کشورهای مسلمان می تواند راهبردی سازنده و مانع از گسست جامعه اسلامی شود. از طرفی یکی از اهداف اساسی در اسلام و آرمان اسلامی، تشکیل «امت واحد اسلامی» است که مسلمانان را حول محور توحید به وحدت سوق می دهد که با توجه به عوامل داخلی و خارجی تفرقه افکن در جهان اسلام، تشکیل امت واحده ضرورت می یابد. مهدویت با توجه به آنکه در بطن خود مولفه های چون تشکیل حکومت، رهبری، عدالت گرایی، امنیت و ... را تداعی می کند، کارکرد وحدت گرایانه دارد و می تواند ایجاد و همبستگی امت اسلامی را در پرتو خود هموار سازد. از این رو این پژوهش که منابع آن براساس روش کتابخانه ای جمع آوری شده و تجزیه و تحلیل مطالب براساس روش توصیفی - تحلیلی صورت پذیرفته است در پی پاسخ به این پرسش است که نقش ایمان به مهدویت در شکل گیری امت واحده چیست؟ براساس فرضیه این پژوهش ایمان به مهدویت و موعودگرایی از مشترکات ادیان الهی می باشد که در تحقق و شکل گیری امت واحده اسلامی در ابعاد مختلف از جمله سیاسی، اجتماعی و ... نقش ایفا می کند. در چارچوب بُعد سیاسی ایمان به مهدویت می تواند؛ در تشکیل حکومت آرمانی، عدالت گرایی و ... در بُعد اجتماعی؛ در تشکیل روابط اجتماعی افراد و گروه ها و ... در بُعد اقتصادی؛ در تشکیل عدالت اقتصادی و رفع نابرابری ها و ... در بُعد فرهنگی؛ در تشکیل بسیج عمومی، غایت گرایی و امید به آینده و ... ساختن امت واحده اسلامی تأثیرگذار باشد.

ترجمه ماشینی : هدف از این پژوهش، تحلیل جنبش‌های اخیر یهودیان در اسرائیل در پرتو تعالیم انبیا و تعیین پیشرفت یهودا به سوی سرنوشت موعود خود است.

ادّله عقلی و نقلی متعدّدی بر وجود امام عصر، حضرت حجّت بن الحسن(علیه السلام) اقامه شده است. از جمله این ادلّه، روایات مربوط به لیلة القدر است. بر اساس آیات قرآن‌کریم، شب قدر در ماه رمضان است و آن، شبی است که فرشتگان از سوی خداوند به زمین می‌آیند تا سرنوشت امور عالم و بشر را ابلاغ نمایند. فرشتگان در حیات رسول‌الله(صلی الله علیه)، بَر وی نازل شده و سرنوشت امور را به عرض ایشان می‌رساندند. از آن‌جا که لیلة القدر تا قیامت باقی است، پس از رسول اکرم(صلی الله علیه نیز فرشتگان در باره سرنوشت امور، بر کسی که حجّت خداوند در زمین است، نازل می‌شوند. این حجّت الهی باید مانند پیامبر از مقام عصمت برخوردار باشد. بر اساس روایات بسیار، حجّت‌های الهی، همان امامان دوازده‌گانه شیعه‌اند که اوّلین ایشان امیرالمؤمنین(علیه السلام) و آخرین آن‌ها، حضرت مهدی(علیه السلام) است. این مطلب، در روایات ائمه(علیهم السلام) در مورد لیلة القدر بیان شده است. در این پژوهش، با بهره گیری از روش نقلی و تحلیلی، اعتبار سند روایات و چگونگی دلالت آنها بر وجود امام زمان(علیه السلام) بررسی شده است.

دوازدهمین و آخرین جانشین پیامبر اکرم (صلی الله علیه) و پیشوای امت اسلامی، حضرت حجة بن الحسن العسکری، مهدی موعود(علیه السلام) است. عالمان شیعه برای اثبات وجود و امامت آن حضرت دلایل بسیاری اقامه کرده‌اند. یکی از این دلایل، استدلال به روایات مربوط به غیبت ایشان است. در نوشتار حاضر پس از اثبات تواتر احادیث غیبت امام زمان(علیه السلام) تعدادی از این روایات ذکر شده است. سپس با بهره گیری از روش نقلی و تحلیلی، اعتبار سند روایات و چگونگی دلالت آنها بر وجود امام زمان(علیه السلام) و امامت آن حضرت تبیین شده و سپس به شبهاتی که در این باره مطرح شده، پاسخ داده شده است.

دوازدهمین امام و پیشوای امت اسلامی، حجة بن الحسن العسکری، مهدی موعود(علیه السلام) است. برای اثبات وجود آن حضرت دلایل بسیاری ذکر شده است که یکی از این ادله، استدلال به گزارش های دیدار با آن حضرت است. در نوشتار حاضر، نمونه هایی از گزارش‌های دیدار با آن حضرت در دوران عصر نایبان خاص و دوران پس از آن، ذکر شده است. سپس دلالت آنها بر وجود امام زمان(علیه السلام) تبیین گردیده و به اشکال تعارض بین توقیعی که دلالت بر کذب شخص مدعی مشاهده آن حضرت می‌کند و بین گزارش های دیدار با آن حضرت پاسخ داده شده است.

در منابع معتبر حدیثی شیعه حدود چهل روایت بر این مطلب دلالت دارد که هر امامی، امام پس از خود را می‎شناسد، و مسئولیت و ودایع امامت را به او می‎سپارد. این روایات- که با توجه به مدلول آنها به دسته ‎های گوناگون تقسیم می‌شوند- بر وجود امام عصر(علیه السلام) در زمان حیات امام حسن عسکری(علیه السلام) و زمان حاضر و آینده دلالت می‎کنند. در این پژوهش، با بهره گیری از روش نقلی و تحلیلی، اعتبار سند روایات و چگونگی دلالت آنها بر وجود امام زمان(علیه السلام) از زمان شهادت پدر بزرگوارشان تا زمان حاضر بررسی شده است.