جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : زندگی حرفه ای یکی از خارق العاده ترین چهره های زندگی روشنفکری روسیه و اوایل شوروی به یکباره و زودرس پایان یافت. الکساندر الکساندرویچ مالینوفسکی، معروف به بوگدانوف، در جریان آزمایشی در مورد انتقال خون، خون خود را با یک قربانی مالاریا که به شدت بیمار بود، به امید نجات بیمار و خون او مبادله کرد. نتیجه این را می توان حدس زد: هم پزشک و هم بیمار فوراً فوت کردند. ! اگرچه یک سرمایه‌گذاری خارق‌العاده از سوی بوگدانف بود، زیرا بخشی از جستجوی ابزاری برای جاودانگی بود، آزمایش انتقال خون تنها یکی از انبوه کارهای شگفت‌آوری بود که او در سی سال حضورش در سیاست و زندگی عمومی روسیه انجام داده بود. در واقع، فعالیت ها و دستاوردهای دو ساله او به عنوان مدیر اولین مؤسسه مطالعات انتقال خون اتحاد جماهیر شوروی، در کنار وقایع سال های قبل، عملاً ناچیز به نظر می رسد. 3 منصفانه است که بگوییم الکساندر بوگدانوف از اوایل قرن تا 1930 در یک موقعیت برجسته در زندگی سیاسی و فکری روسیه قرار داشت. در سالهای اولیه رژیم شوروی، بوگدانف سر و شانه بالاتر از هر شخصیت عمومی دیگری که خارج از صفوف حزب فعالیت می کرد، ایستاد.

ترجمه ماشینی : رابرت پل وولف توسعه نظریه کلاسیک ارزش از آدام اسمیت تا کارل مارکس را به شکلی توضیح می دهد که برای خوانندگانی که با جبر دبیرستانی آشنا نیستند به آسانی قابل دسترسی است و در عین حال انتقادی اساسی از اقتصاد سیاسی مارکسی به متخصص ارائه می دهد. و تفسیری بدیع و بحث برانگیز از سرمایه. او تفسیرهای جدید ریاضی اقتصاد سیاسی کلاسیک را روشن می کند تا فیلسوفان، دانشمندان علوم سیاسی، روانشناسان و جامعه شناسان علاقه مند به نظریه های مارکس بتوانند بازسازی مدرن اقتصاد سیاسی او را درک کنند.

ترجمه ماشینی : این متن مفهوم نیاز را از دیدگاه هگل و مارکس معرفی می کند و آن را در چارچوب نظریه ها و نظریه پردازان نیاز مدرن قرار می دهد. این کتاب از طریق متون کلیدی، از جمله فلسفه حق هگل و سرمایه مارکس کار می کند و این نظریه را در رابطه با کمونیسم شوروی و سوسیال دموکراسی مورد بحث قرار می دهد. شامل متون کلیدی هگل و مارکس است که توسط دانشجویان در دوره های تئوری سیاسی مورد مطالعه قرار گرفته است به مفاهیم سیاسی برای نظریه نیاز مدرن نگاه می کند قابل دسترس: نویسنده به خوبی از شواهد متنی استفاده می کند نظریه نیاز یکی از عناصر اصلی نظریه اجتماعی مدرن است

ترجمه ماشینی : یکی از خوانندگان این مطالعه را که برای اولین بار در سال 1984 منتشر شد، "به راحتی بهترین کتاب در مورد رابطه هگل با مارکس" نامیده است. مک گرگور با استدلال روحی نشان می دهد که منطق هگلی به خوبی با هدف مارکس سازگار است، زیرا قبلاً حاوی عناصر منحصر به فردی بود که بعداً در نظریه اجتماعی مارکس ظاهر شد، از جمله مفاهیم ارزش اضافی و گذار به کمونیسم. هیجان انگیزترین چیز در مورد کتاب این است که نشان می دهد مارکس بالغ هر چه بیشتر به هگل نزدیک می شود و به طور فزاینده ای مدیون اوست. به طور خلاصه، نویسنده یک هگل جدید و یک مارکس جدید به ما می دهد. مک گرگور به شیوه ای بدیع و نافذ نشان می دهد که منطق دیالکتیکی عمدتاً منطق اجتماعی است، بازسازی در اندیشه روابط اجتماعی و ساختار اجتماعی. محور کار بررسی فلسفه حق است که در آن هگل نظریه ای از جامعه سرمایه داری مدرن را ترسیم کرد. مک گرگور تحلیل قانع‌کننده‌ای از اهمیت هگل برای لنین ارائه می‌دهد و هشداری قوی ارائه می‌کند که مارکسیسم معاصر هگل را به خطر می‌اندازد. مک گرگور ثابت می کند که ایده آلیسم مطلق هگل مبتنی بر نظریه ای از دیالکتیک کار مشابه ماتریالیسم تاریخی مارکس است. کشف مهم دیگر مفهوم فقر هگل را به عنوان حلقه مفقوده ای که فرمول بندی مارکس را به نظریه لیبرال کلاسیک می پیوندد، روشن می کند.

ترجمه ماشینی : نزدیک به دو قرن از زمانی که مارکس به طرز معروفی هگل را سرگردان کرد تا دیالکتیک را به‌عنوان شیوه‌ای انقلابی در مورد تضادهای درونی روابط اجتماعی ما تغییر دهد، می‌گذرد. علیرغم انتقادهای پساساختارگرایان، پسااستعمارگرایان و دیگران، اخیراً تفکر دیالکتیکی در میان نظریه پردازان سیاسی تجدید حیات شده است. این تجدید حیات همزمان با افزایش ذکر کلماتی مانند جنگ طبقاتی، سوسیالیسم، و کمونیسم در بین عموم مردم در خیابان‌های سیاتل در سال 1999، در میدان تحریر قاهره، در اقدامات آنارشیست‌های یونان و خشمگینان اسپانیایی و در فریاد تجمعی «ما 99 درصد هستیم» جنبش تسخیر، و در دانشگاه. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تفکر دیالکتیکی ممکن است به نقدهایی که توسط چپ‌گرایان که از میراث جهانی‌شدن و اقتدارگرای مارکسیسم انتقاد می‌کنند، پاسخ دهد. برایان سی. لواتو ارنستو لاکلائو و شانتال موفه را به‌عنوان مخاطبان کلیدی در این گفت‌وگوی جاری بین مارکسیسم و پساساختارگرایی معرفی می‌کند. لاکلاو و موفه استدلال می‌کنند که نظریه مارکسیستی ذاتاً اقتدارگرا است، نمی‌تواند از نظریه تقلیل‌طلبی طبقاتی سوبژکتیویته انقلابی فرار کند و به هستی‌شناسی بسته هگلی محدود می‌شود. لواتو با روی آوردن به دو متفکر مارکسیست هترودوکس، رایا دونایفسکایا و سی ال آر جیمز، مخالف را استدلال می کند تا مفهوم سازی رادیکال دموکراتیک، پویا و باز از اندیشه دیالکتیکی بسازد. با انجام این کار، او دیدگاهی از نظریه مارکسیستی را پیش می‌برد که ممکن است به عنوان منبعی برای محققان و فعالان متعهد نه تنها به مبارزه با سرمایه‌داری، بلکه همچنین به مبارزه علیه استعمار، پدرسالاری، برتری سفیدپوستان، و هترونورماتیسم عمل کند. نوشته‌های دونایفسکایا و جیمز به مارکسیسم اجازه می‌دهد که در این سال‌های پرآشوب قرن بیست و یکم دوباره موضوعیت پیدا کند.