جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«اگر به دنبال آن هستید که از دل کتاب چنین گفت زرتشت، کتابی که نیچه بارها از نوشتن آن ابراز پشیمانی کرده بود، جهان‌بینی پیامبر ایرانی را بیرون بکشید، حتی یک‌بار خواندن آن هم اشتباه است و پیش از خواندن کتاب چنین گفت زرتشت، نیچه را باید به درستی بشناسیم.» «نیچه از فلسفه و جهان‌بینی مسیحیت بیزار است و آن را به قیمت خراب کردن وجهه اشوزرتشت به نمایش می‌گذارد و هر آنچه را که در جهان‌بینی مسیحیت می‌پسندد در افکار زرتشتی تعمیم می‌دهد. نیچه می‌توانست زنده‌کننده‌ی راه زرتشت پیامبر در اروپا قرن نوزدهم باشد ولی این رسالت را در نیافت.»

«اگر به دنبال آن هستید که از دل کتاب چنین گفت زرتشت، کتابی که نیچه بارها از نوشتن آن ابراز پشیمانی کرده بود، جهان‌بینی پیامبر ایرانی را بیرون بکشید، حتی یک‌بار خواندن آن هم اشتباه است و پیش از خواندن کتاب چنین گفت زرتشت، نیچه را باید به درستی بشناسیم.» «نیچه از فلسفه و جهان‌بینی مسیحیت بیزار است و آن را به قیمت خراب کردن وجهه اشوزرتشت به نمایش می‌گذارد و هر آنچه را که در جهان‌بینی مسیحیت می‌پسندد در افکار زرتشتی تعمیم می‌دهد. نیچه می‌توانست زنده‌کننده‌ی راه زرتشت پیامبر در اروپا قرن نوزدهم باشد ولی این رسالت را در نیافت.»

ترجمه ماشینی : زرتشت نیچه را «ستمگر اخلاقی» معرفی می‌کند که اخلاقش دقیق‌تر از اخلاق مسیحی است که می‌خواهد جایگزین آن شود. چهار رشته کلیدی اخلاق نیچه در غلبه بر خود را شناسایی و نقد می کند «اخلاق گرایی» در پس «بی اخلاقی» خودخوانده نیچه را برملا می کند. فوئرباخ در مورد عشق، فداکاری و انسانیت برتر فرانچسکا کوچی از طریق بازجویی مستمر از دکترین غلبه بر نفس زرتشت، زهد زیربنایی دستورات تجویزی مندرج در دو بخش اول کتاب «چنین گفت زرتشت» را آشکار می کند. این دستورات در سه بخش قرار می‌گیرند: خود قانون‌گذاری، خودداری و ایثار، که نشان داده می‌شود با مفاهیمی که اولین بار توسط کانت، هگل و فویرباخ صورت‌بندی شد، قرابت‌های چشمگیری دارند. در خوانش جدید کوچی، اراده عقلانی کانتی، «کار منفی» هگلی و تثلیث تفکیک ناپذیر عشق، فداکاری و رنج فویرباخ در زرتشت به عنوان عوامل آموزه‌ای وحشیانه و خودبزرگ‌کننده غلبه بر خود دوباره ظاهر می‌شوند. همه ویژگی های یک استبداد اخلاقی را نشان می دهد.

ترجمه ماشینی : این اثر مسیر خود را با ارجاع به زرتشت نیز از نیچه تعریف می کند. نویسنده از زرتشت برای انعکاس اینکه چگونه درک ما با حالت های عاطفی پیوند خورده است، استفاده می کند، به ویژه خنده، ترس، هیبت و امید. این کتاب ما را دعوت می کند تا درباره چگونگی غلبه بر برخی بن بست های مرتبط تفکر تحلیلی، هرمنوتیکی و (پسا) ساختارشکنی معاصر تجدید نظر کنیم. نویسنده به دنبال گفت و گو با متون و خواننده است و به تدریج امر اخلاقی را به منصه ظهور می رساند. به قول نویسنده: بیشتر آثار درباره نیچه درباره او صحبت می کنند، کمتر او را مورد خطاب قرار می دهند، خیلی کمتر خواننده را به همراهی او دعوت می کنند. زمان یک برنامه سفر دیالوگ است

ترجمه ماشینی : هاس اسپیک زرتشت شاهکار ادبیات و همچنین فلسفه است. این مورد مورد علاقه خود نیچه بود و ثابت شده است که محبوب ترین اوست. او در این کتاب به این مسئله می‌پردازد که چگونه می‌توان در دنیایی بی‌معنا، پس از «مرگ خدا»، زندگی کاملی داشت. راه حل او در ایده عود ابدی نهفته است که او آن را «بالاترین فرمول تأییدی است که می توان به دست آورد». درگیری موفق با این ایده عمیقاً دیونوسیایی ما را قادر می سازد تا به وضوح از میان امکانات بی شماری که هستی ارائه می دهد، انتخاب کنیم و بدین وسیله هر لحظه از زندگی خود را با دیگران در این زمین «مقدس» تأیید کنیم. ترجمه جدید گراهم پارکس نسبت به نسخه های قبلی دقیق تر است و با توجه به ریتم ها و آهنگ های آلمانی، اولین ترجمه ای است که موزیکال بودن نسخه اصلی را حفظ کرده است. مقدمه او سه ایده مهم فلسفی اثر را بررسی می کند و برای اولین بار انبوه اشارات به کتاب مقدس و دیگر متون کلاسیک را که شاهکار نیچه با آنها در حال گفتگو است، شرح می دهد.

ترجمه ماشینی : دین زرتشت توسط زرتشت پیامبر در حدود 1400 تا 1200 قبل از میلاد پایه گذاری شد و عموماً به عنوان قدیمی ترین دین توحیدی و وحیانی جهان شناخته می شود. بر سه امپراتوری بزرگ ایران تسلط یافت و بر یهودیت، مسیحیت، اسلام و بودیسم ماهایانا تأثیر گذاشت. در یک مقطع زمانی، تعداد آنها مطمئناً نامحدود به نظر می رسید. اما امروزه تقریباً 150000 زرتشتی به تعداد بسیار اندک در سراسر جهان پراکنده شده اند. ایمان بر سر دوراهی قرار دارد و موجودیت آن در خطر است. این بررسی زوال و تغییر بعدی این دین تأثیرگذار و حیاتی قبلی است. زرتشتیان توانسته اند برای هزاران سال، اصول اصلی اعمال و اعتقادات خود را بدون وقفه حفظ کنند. با این حال، با حرکت روزافزون زرتشتیان به سمت اقتصاد جهانی و فرهنگ غربی، سکولاریزاسیون، مدرنیته، و از دست دادن یک جامعه گسترده و فوری باعث می شود که باورهای جدیدی توسط برخی از ایمان ها پذیرفته و/یا پیشرفت شود. این تغییر در باورها و ارزش ها باعث ایجاد تفرقه در بین اعضای دین می شود. امروزه جوامع زرتشتی در تمام قاره های مسکونی و بسیاری از کشورهای مختلف در داخل آن قاره ها هستند. این امر جوامع زرتشتی را در سراسر جهان به درون نگری، تعریف و شفاف سازی واداشته است. زرتشتیان معاصر در مورد چگونگی زنده نگه داشتن ایمان محبوب خود و اینکه چگونه به بهترین نحو به میراث آن وفادار بمانند و "پاکیت" آن را حفظ کنند، اختلاف نظر دارند. در حال حاضر دو تلاش اساسی برای حفظ هویت دین زرتشتی وجود دارد که مشخصاً منعکس کننده رویکردی ارتدکس و لیبرال است. به عنوان معیاری برای ارزیابی دین زرتشتی امروزی، من از بحث های استیو بروس در مورد سکولاریزاسیون ها و تأثیرات آن بر ادیان به عنوان دلایلی برای تغییرات کنونی دین زرتشتی استفاده خواهم کرد. همچنین معنای قومیت مرتبط با مذهب را که توسط Ebaugh و Chafetz برای پیش‌بینی آینده دین ارائه شده است، بررسی خواهم کرد. زرتشتیان در سرتاسر جهان باید تفاوت‌های فرهنگی موجود در ایمان واحدشان - و نیازهای بعدی آن - را بپذیرند، اگر بخواهند مسیر بقا را سازماندهی و ترسیم کنند.

مفهوم خدا جوهره اصلی و بنیادی ترین مفهوم در بسیاری از متون مقدس از جمله اوستا است. در این گونه متون، صفات و ویژگی های خداوند از طریق اسما و نام هایی بیان شده است که هر یک معرف جنبه ای از وجود خداوندند. در اوستا نیز خداوند با نام های متعددی چون اهورامزدا که معرف بالاترین خرد و یکتایی کامل اوست، و نیز صد و یک نام دیگر خوانده شده است. اهورامزدا در گاهان خداوند خرد است که گیتی و مینو را به وسیله آن می آفریند. بدین سبب جهان هستی که سراسر نیکویی است، فعل او به شمار می آید، اما او بیکرانه و نامحدود، و گیتی کرانه مند و محدود است. اهورامزدا قائم به ذات است و امشاسپندان که جلوه های او هستند، قائم به او می باشند. به این ترتیب، آفرینندگی و فزونی بخشی، اقتضای ذات اهورامزدا به شمار می آید که از طریق سپنته مینیو که خرد مقدس و هستی بخش اوست، به ظهور می رسد. در این پژوهش کوشش بر آن است که با بررسی نام های خداوند در اوستا و تفاسیر آن، صفات و ویژگی های اهورامزدا از دیدگاه دین مزدایی تبیین شود.