جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نمونه و برگزیده مطالعه ترکیبی از فلسفه های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) است که این سؤال را بررسی می کند: چگونه می توانیم امکان فلسفه و جهان گرایی در تفکر را توضیح دهیم، بدون انکار این همه. تفکر نیز اصطلاحی و خاص است؟ این کتاب علاقه دریدا به این موضوع را دنبال می کند، به ویژه بر کار او در مورد "ملیت فلسفی" و بینش او تأکید می کند که فلسفه به گونه ای خاص توسط مصادیق "ملی" خاص خود به چالش کشیده می شود و برعکس، گفتارهایی که به یک ملیت استناد می کنند، یک جاه طلبی فلسفی را تشکیل می دهند. ادعای «نمونه بودن» این کتاب با در نظر گرفتن خوانش‌های دریدا از نویسندگان آلمانی-یهودی و علاقه مداوم او به مسائل یهودیت، فلسفه او را با فلسفه فرانتس روزنزوایگ که نظریه‌ای درباره یهودیت ایجاد کرد که انتخاب برای آن ضروری است و برگزیدگی را در یک «نمونه‌گرا» درک می‌کند، جفت می‌کند. این احساس به عنوان سازنده فردیت انسان و همچنین نقش یهودیان در تاریخ جهانی بشریت است.

ترجمه ماشینی : "ویرانی" سنت متعالی -- فروید و رابطه استعلایی -- دریدا: تفاوت و "منطق متکثر آپوریا" -- امکان ناپذیری روان -- انگیزه مرگ و عدم امکان روانکاوی -- روانکاوی نهادی و پارادوکس های بایگانی -- واقعیت لاکانی -- تفاوت جنسی -- جنسیت زنانه -- رابطه استعلایی در روانکاوی لانکانی -- انگیزه مرگ و کنش اخلاقی -- «درمان صحبت کردن»: زبان و روانکاوی

ترجمه ماشینی : علاقه به استعاره به عنوان یک اصل شناختی که در ساختن دانش و جهان فعال است، رشد چشمگیری داشته است. با این حال، علیرغم حجم زیادی از مطالب منتشر شده در مورد استعاره شناختی، کمی برای ارزیابی اینکه چگونه ادعاهای مطرح شده در این زمینه از فلسفه قاره ای استفاده می شود، انجام نشده است. کازو مدعی است آنچه سنت قاره ای ارائه می دهد، مجموعه ای از چارچوب هاست که به پتانسیل شناختی استعاره اجازه می دهد تا حد امکان دنبال شود. استعاره نظریه دانش را با تعدادی سؤال ارائه می کند: چگونه یک قضاوت ذهنی می تواند عینی باشد؟ کنار هم قرار دادن موضوعات در یک استعاره چگونه می تواند امکانات شناختی جدیدی ایجاد کند؟ چگونه استعاره جهان را برای ما ترسیم می کند؟ چگونه ممکن است استعاره به ما کمک کند در نقطه ای که تمایزات کلیدی فلسفی، مانند جهان موضوع و زبان-واقعیت، دیگر قابل دفاع نیستند؟ این کتاب نشان می دهد که چگونه متفکران برجسته قاره ای با این سؤالات مواجه می شوند. گزارش های روشن و واضحی از اهمیت استعاره برای کانت، نیچه، هایدگر، باشلار، مرلوپونتی، ریکور و دریدا ارائه شده است. همانطور که کازو نشان می دهد، آنها با قرار دادن استعاره به طرق مختلف به عنوان یک تنش، به سؤالات پاسخ می دهند که در بین تمایزات اساسی فلسفه عمل می کند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه درباره فلسفه‌های دریدا و روزنزوایگ به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه ممکن است تلاش کنیم امکان فلسفه، جهان‌شمولی در تفکر را توضیح دهیم، بدون اینکه انکار کنیم که همه تفکر نیز اصطلاحی و خاص است. این کتاب علاقه دریدا به این موضوع، به ویژه کار او در مورد "ملیت فلسفی" را نشان می دهد. چکیده: مطالعه ترکیبی از فلسفه‌های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) را ارائه می‌کند که این سؤال را بررسی می‌کند: چگونه می‌توان امکان فلسفه، جهان‌شمولی در تفکر را توضیح داد، بدون انکار این همه تفکر. همچنین اصطلاحی و خاص است؟ ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : "دریدا و آینده هنرهای لیبرال بر این ادعای دریدی تأکید می کند که دانشگاه باید "بدون شرط" وجود داشته باشد - به عنوان سنگر آزادی فکری و فعالیت اپوزیسیون که وظیفه آن زیر سوال بردن جریان اصلی جامعه است. دریدا استدلال می کند که تنها در صورتی که زندگی ذهن از نفوذ بیش از حد شرکت ها و کنترل سیاسی دور نگه داشته می شود.

ترجمه ماشینی : دریدا و لاکان از دیرباز به عنوان طرفداران دو مکتب فکری متضاد تلقی می شدند. با این حال، این کتاب استدلال می‌کند که ساختار منطقی زیربنای نظریه روانکاوی لاکانی، رابطه‌ای پیچیده و متناقض است که با منطق متکثر دریدا درباره آپوریا مطابقت دارد. که سنت متعالی فلسفه را متزلزل می کند. او سپس نشان می دهد که دریدا به اندازه لاکان خواننده جدی و دقیق متون فروید است. او با آمیختن این دو متفکر، استدلال می‌کند که واقعیت لاکانی نام دیگری برای تفاوت دریدا است و نشان می‌دهد که چگونه نوشته‌های دریدا درباره هایدگر و نیچه نگرشی نسبت به تفاوت جنسی و تمایلات جنسی زنانه را تجسم می‌دهد که با بینش‌های لاکانی مطابقت دارد. او استدلال می کند که منطق جمعی دریدا از آپوریا، می تواند به عنوان یک اکتشافی برای پرداختن به موضوعات برجسته در روانکاوی لاکانی عمل کند: ذهنیت، اخلاق، و زبان. در نهایت، او به قرائت تعصب آمیز دریدا از سمینار لاکان در مورد «نامه خراشیده» می پردازد، که در تضاد بین دریدی ها و لاکانی ها مؤثر بود. نویسنده با وجود اذعان به بی‌عدالتی خواندن دریدا، توافق نظری عمیق بین متفکرانی را آشکار می‌کند که هر دو قدرت روانکاوی برای پرداختن به مسائل سیاسی و اخلاقی معاصر را می‌شناسند.

ترجمه ماشینی : بازاندیشی خداوند به عنوان هدیه در نقطه تلاقی فلسفه، نظریه انتقادی و الهیات قرار دارد. اولین مطالعه پایدار کار ژان لوک ماریون به زبان انگلیسی، دیدگاه منحصر به فردی را در مورد سؤالات معاصر و ارتباط الهیاتی آنها ارائه می دهد. هورنر با توجه به نقطه عزیمت خود از مسئله هدایایی که توسط ژاک دریدا بیان شده است، که استدلال می کند که شرایط امکان هدیه، شرایط غیرممکن بودن آن نیز هستند، هورنر مجموعه ای از سؤالات را در رابطه با ماهیت اندیشه، قابلیت دوام پدیدارشناسی دنبال می کند. و از همه مهمتر، امکان فیض. از نظر ماریون، پدیدارشناسی، به مثابه اندیشه موجود، مسیری را برای فلسفه ارائه می‌کند تا بدون دخالت در متافیزیک پیش برود. بازیابی چندین بینش مهم ادموند هوسرل، همراه با خواندن مارتین هایدگر و امانوئل لویناس، او را قادر می‌سازد تا پدیدارشناسی بسازد که در آن حتی پدیده‌های غیرممکن مانند مکاشفه و موهبت مورد بررسی قرار گیرند. در این تقابل مهم بین ماریون و دریدا موضوعات حیاتی برای مذاکره دغدغه‌های پست مدرن در فلسفه و الهیات با شور و شعور ظاهر می‌شوند. تبیین دقیق آن موضوعات در یک زمینه بین رشته‌ای، و تصویری که از وضعیت بحث معاصر ارائه می‌کند، بازاندیشی درباره خدا به عنوان هدیه را به کمک مهمی در بحث الهیات و فلسفی تبدیل می‌کند.