جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آدامز: رابرت مک‌کورمیک آدامز (Robert McCormick Adams). باستان‌شناس آمریکایی (1926- میلادی). متخصص باستان‌شناسی ایران، عراق و سوریه، و نظریه‌پرداز در باستان‌شناسی نظری. رابرت مك كورميك آدامز متولد 23 ژوئيه سال 1926 در شيكاگو مي باشد. وي به اخذ درجه دكتري باستان شناسي از دانشگاه شيكاگو نايل آمد. از 1955 تا 1957 مربي، از 1957 تا 1961 استاديار، در 1961 و 1962 دانشيار و از 1962 استاد دانشگاه شيكاگو بوده است. از 1962 تا 1968 مدير انستيتوي شرقي دانشگاه شيكاگو، در 1962 و 1963 به ترتيب استاد ميهمان در دانشگاه هاروارد و بركلي كاليفرنيا و در 1965 استاد دانشگاه روچستر بود. در 1966 و 1967 استاد مدرسه بغداد و مدارس آمريكايي تحقيقات شرقي گرديد. تحقيقات وي، در زمينه باستان شناسي كشورهاي ايران، عراق، سوريه و مكزيك است. از 1970 ناظم بخش علوم اجتماعي دانشگاه شيكاگو و رئيس گروه مشورتي علوم اجتماعي و رفتاري شوراي تحقيقات ملي و نيز عضو آكادمي ملي علوم، آكادمي علوم و هنر آمريكا و انستيتوي باستان شناسي آلمان بوده است. آثار: روشها و فنون باستان شناسي اكتشافات غار در ايران توسط كارلتون كون سال 1949 مراحل پيشرفت در بين النهرين باستان درباره ي تاريخ كشاورزي و آبياري بين النهرين حد و مرز تمدن سومريان نخستين خاستگاه شهرها نمكزار و باتلاق در كشاورزي بين النهرين باستان (با همكاري) سمپوزيوم درباره ي شهرنشيني و پيشرفت فرهنگي در شرق نزديك باستان روند تكاملي تمدنهاي اوليه كشاورزي و شهرنشيني در جنوب غربي ايران باستان تاريخ اسكان در دشتهاي دياله ، سرزمين آن سوي بغداد تكامل جامعه ي شهري در بين النهرين قديم و مكزيك پيش از استعمار اسپانيا آغاز مطالعه ي باستان شناختي و نمونه برداري در جندي شاپور نمونه برداري در جندي شاپور(با همكاري) تل ابوسريفه،‌سراميك ساساني- اسلامي از جنوب مركزي عراق آغاز مطالعه ي باستان شناختي عربستان سعودي در 1976 زمينهاي خشك ،انسان و گياهان بررسي باستان شناختي حوزه هاي غور جنوبي و شمال شرق عربه در 1986

بر مبنای «استدلال تقديرگرايی كلامی» اگر علم خداونـد بـه رويـدادهای آينـده قطعـی و خطاناپذير باشد، انسان قادر نيست كاری جز آنچه خداوند از پيش می داند، انجام دهـد؛ از اينرو اعمال انسان اختياری نيست. سازگارگرايان با قبول سازگاری علـم پيشـين الاهـی و اختيار انسان، از طريق رد يك يا چند مقدمه از مقدمات استدلال تقديرگرايی كلامـی، بـه رد آن می پردازند و ناسازگارگرايان، ضمن پذيرش درستی استدلال يادشده، از ميان علـم پيشـين الاهـی و اختيـارانسـان، يكـی را پذيرفتـه، ديگـری را انكـار مـی كننـد. ايـن مقالـه می كوشد ضـمن معرفـی دقيـق آرای يكی از سـازگارگرايان معاصـر، لینـدا زاگزبسـكی، برتری آرای او را بر ساير نظريات رقيب ثابت كند. مقاله نشان می دهـد كـه تفـاوت آرای زاگزبسكی ـ با وجود نقدهای وارد بر آن ـ با سازگارگرايان ديگراين است كـه او افـزون بر رد «استدلال تقديرگرايی كلامی» (روش سلبی)، الگوی ممكنی بـرای اثبـات هـم زمـان علم پيشين و اختيار ارائه می دهد (روش ايجابی).