جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقالۀ حاضر با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی به مسئلۀ متافیزیک و جایگاه آن در اندیشه‌های ویتگنشتاین می‌پردازد. برای این منظور به چند مطلب اشاره می‌شود: اول اینکه میان اندیشه‌های ویتگنشتاین نوعی پیوستگی وجود دارد؛ دوم اینکه متافیزیک یکی از عناصری است که می‌توان با استناد به آن ادعا کرد که بین اندیشه‌هایش پیوستگی وجود دارد؛ سوم اینکه با تکیه بر دو مورد قبلی، در اندیشه‌های ویتگنشتاین نه‌تنها متافیزیک انکار نمی‌شود، بلکه ضرورت نیز دارد. از آنجا که دغدغۀ اصلی ویتگنشتاین یافتن معنا از طریق پیوند بین زبان و واقعیت بود، تلاش می‌کرد تا نشان دهد زبان با توجه به محدودیت‌هایی که دارد تنها می‌تواند بخشی از واقعیت را معنادار بیان کند. اما بخشی از واقعیت که قابل بیان به وسیلۀ زبان نیست، همچنین وجود دارد و بخش اساسی واقعیت نیز می‌باشد، قابل اشاره و نشان‌دادنی هست. اگر زبان نمی‌تواند از مرزهای تجربه و علم فراتر رود، این بدان معنا نیست که فراتر از مرزهای تجربه و زبان چیزی وجود ندارد. ویتگنشتاین با تعیین قاطع مرزهای زبان و شناخت هم در تراکتاتوس و هم در پژوهش‌های فلسفی نشان می‌دهد واقعیت فراتر از آن چیزی است که زبان بیان می‌کند. در تراکتاتوس اگر با تکیه بر رویکرد اخلاقی بین امور بیان‌کردنی و نشان‌دادنی تمایز می‌گذارد و مفاهیم اساسی چون خدا، اخلاق و دین را جزو امور نشان‌دادنی تلقی می‌کند، در پژوهش‌های فلسفی با تکیه بر رویکرد زیبایی‌شناختی به تعیین مرزبندی بین شناختنی و نشان‌دادنی دست می‌زند. مفاهیم متافیزیکی همچنین با توجه به جایگاهی که ویتگنشتاین به آنها می‌دهد، هنجارهای توصیفی هستند که به نوعی پایه و اساس شناخت تجربی و علمی نیز قرار می‌گیرند. در نهایت می‌خواهیم نشان دهیم که مفاهیم متافیزیکی هم در تراکتاتوس و هم در پژوهش‌های فلسفی نه‌تنها قابل انکار نیستند، بلکه جزو ضروریات اندیشه‌های ویتگنشتاین در رسیدن به معنای مد نظر خود از واقعیت می‌باشند.

ترجمه ماشینی : مرکزی برای هر تفسیری از فلسفه متأخر ویتگنشتاین، درک روش فلسفی و ماهیت چرخشی است که سیر تکاملی او را از کارهای اولیه تا کارهای بعدی‌اش مشخص می‌کند. ماری مک‌گین در مقاله‌های ویتگنشتاین، شک‌گرایی و طبیعت‌گرایی استدلال می‌کند که این تغییر روش‌شناختی در دل خود شکلی بسیار متمایز از طبیعت‌گرایی دارد که ریشه در آثار گوته دارد. این شکل از طبیعت گرایی بر دستیابی به دیدگاهی روشن از پدیده های پیچیده و طبیعی در محیط طبیعی آنها، با نگاهی به توصیف الگوها و پیوندهایی که در نمای ساده هستند، تأکید می کند. به نظر می رسد که ویتگنشتاین از این روش ها برای تبیین مفهومی استفاده می کند که هدف آن حل کردن مسائل و پارادوکس های فلسفی است. این مقالات موضوعات زیر را پوشش می دهند: شک و تردید در مورد دنیای بیرونی. بدبینی نسبت به افکار دیگر؛ دانش و اعتقاد؛ معنی و پیروی از قاعده; حالات روانی و استفاده متمایز اول شخص از مفاهیم روانشناختی؛ رابطه بین فلسفه اولیه و متأخر; و ماهیت طبیعت گرایی ویتگنشتاین.

ترجمه ماشینی : این جلد، کار هانس یوهان گلوک، فیلسوفی که هم به دلیل تفسیر ویتگنشتاین و هم مشارکت‌های فراوانش در بحث‌های فلسفه معاصر مشهور است، تجلیل می‌کند. این کتاب 16 مقاله جدید از فیلسوفان پیشرو و برجسته را که با کارهای گلاک درگیر هستند گرد هم می آورد و با فصلی با عنوان «بازتاب ها و پاسخ ها» به پایان می رسد که در آن گلاک به مخاطبانش پاسخ می دهد. صدای فلسفی متمایز گلاک ترکیبی نادر از رویکرد الهام گرفته از ویتگنشتاین با تمایل به جدا شدن از ویتگنشتاین برای مقابله با مشکلات به روشی آزادانه است. مجموعه گسترده مقالاتی که در این جلد گنجانده شده است، علایق گسترده فلسفی گلاک را منعکس می کند و پتانسیل استفاده از بینش های ویتگنشتاینی را برای پیشبرد بحث های سیستماتیک جاری در فلسفه نشان می دهد. فصل‌ها درباره فلسفه ویتگنشتاین، متافلسفه، حقیقت و زبان، ذهن حیوانات و عاملیت، و دلایل و هنجارگرایی ویتگنشتاین بحث می‌کنند. ویتگنشتاین و فراتر از آن برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای که بر روی ویتگنشتاین، متافلسفه، فلسفه ذهن، و فلسفه زبان کار می کنند، جذاب خواهند بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب نشان می‌دهد که روش‌های فلسفی متأخر لودویگ ویتگنشتاین را می‌توان به نحو ثمربخشی برای چندین مسئله در فلسفه اخلاق معاصر به کار برد. نویسنده دیدگاه های اخلاقی ویتگنشتاین را مورد توجه قرار داده و به موضوعاتی چون فرااخلاق، عینیت در اخلاق و ادراک اخلاقی می پردازد. خوانندگان بینشی در مورد چگونگی تفکر ویتگنشتاین در مورد مسائل فلسفی و روشی جدید برای نگریستن به مسائل اخلاقی به دست خواهند آورد. کتاب از سه بخش تشکیل شده است. در بخش اول، روش‌های فلسفی متأخر ویتگنشتاین، از جمله مقایسه روش‌های فلسفی با روش‌های درمانی مورد بحث قرار می‌گیرد. این کتاب سپس به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه این روش‌ها بینشی به دیدگاه‌های اخلاقی ویتگنشتاین می‌دهند. خوانندگان متوجه خواهند شد که چگونه این موارد در پرتو اندیشه های فلسفی بعدی او خوانده می شود. در بخش سوم، روش‌های بعدی ویتگنشتاین برای مسائل فلسفه اخلاق معاصر، از جمله نگاهی به پرسش‌هایی برای توصیه‌های اخلاقی به کار می‌رود. نویسنده برخی از ادبیات ثانویه در مورد روش‌های فلسفی متأخر ویتگنشتاین را بررسی و نقد می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه موضوع کتاب را می‌توان در تحقیقات آینده توسعه داد. در این مجلد روشنگر و به خوبی نوشته شده چیزی ارزشمند برای خوانندگان همه سطوح وجود دارد. به ویژه برای محققان و دانشجویان ویتگنشتاین، فلسفه و اخلاق جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : لودویگ ویتگنشتاین تأثیرگذارترین و مسلماً بزرگترین فیلسوف قرن بیستم بود. این واقعیت در مورد تأثیر او نه تنها به این بستگی دارد که او چقدر مردم را تحت تأثیر قرار داده است، بلکه به این موضوع نیز بستگی دارد که چند نفر را تحت تأثیر قرار داده است. کارهای اولیه او توسط برخی از پیشگامان فلسفه تحلیلی انجام شد. کار بعدی او به ایجاد جنبش دیگری در فلسفه تحلیلی کمک کرد، جنبش فلسفه زبان معمولی (که گاهی به آن فلسفه آکسفورد می گویند). همچنین برخی او را یک متفکر کلیدی پسامدرن می‌دانند و علاقه به آثار او وجه تمایز بسیاری از فیلسوفان پسا تحلیلی است که در پی پر کردن شکاف بین فلسفه تحلیلی و فلسفه به اصطلاح قاره‌ای هستند. این ویرایش دوم از فرهنگ لغت تاریخی فلسفه ویتگنشتاین، تاریخ این فلسفه را از طریق یک گاهشماری، یک مقاله مقدماتی، و یک کتابشناسی گسترده پوشش می دهد. بخش فرهنگ لغت بیش از 300 مدخل با ارجاع متقابل در هر جنبه از کار او دارد. این کتاب یک نقطه دسترسی عالی برای دانشجویان، محققان و هر کسی است که مایل به دانستن بیشتر در مورد فلسفه ویتگنشتاین است.

ترجمه ماشینی : این کتاب خواندن تراکتاتوس ویتگنشتاین را پیش می برد که فراتر از گزینه های اصلی تفسیری بحث ویتگنشتاین جدید است. این کتاب رویکرد ویتگنشتاین به زبان و منطق و همچنین سایر حوزه‌هایی را که در ادبیات نادیده گرفته شده‌اند، مانند برخورد او با متافیزیک، علوم طبیعی و ارزش، پوشش می‌دهد. تجدور تفکر ویتگنشتاین را در این زمینه‌ها مجدداً زمینه‌سازی می‌کند، تکامل آن را در یادداشت‌های روزانه، مکاتبات و متون پیش از تراکتاتوس ترسیم می‌کند و تصویر کامل‌تری از پیشینه فکری آن ایجاد می‌کند. این گسترش زاویه دید در استراتژی تفسیری کتاب او نقش اساسی دارد: تنها با نگاه کردن به تراکتاتوس در این منظر غنی‌تر می‌توانیم به سؤالات اساسی مطرح شده در بحث ویتگنشتاین جدید بپردازیم - سؤالات مربوط به روش تراکتاتوس، رویکرد آن. به مزخرفات و تداوم در فلسفه ویتگنشتاین. آثار اولیه ویتگنشتاین روشنگر، الهام‌بخش و مرتبط با فلسفه زبان و علم، متافیزیک و اخلاق معاصر است. کار پیشگامانه تجدور در نهایت پیام مثبت شگفت انگیزی را در مورد قدرت دگرگونی اخلاقی که فلسفه می تواند داشته باشد، منتقل می کند، زمانی که فلسفه به عنوان فعالیتی با هدف افزایش شفاف سازی و آگاهی مفهومی درک شود.

ترجمه ماشینی : چگونه معنی کلماتی که نشان دهنده احساسات هستند را یاد بگیریم، استفاده کنیم و بفهمیم؟ ارتباط بین کلمات و احساسات چگونه ساختار یافته است؟ چگونه می توان علائم بیرونی احساسات را آشکار کرد؟ "درک کسی" به چه معناست؟ آیا معناشناسی تحت تأثیر حالات درونی است؟ وقتی از یک عبارت برای توصیف یک احساس استفاده می کنیم، به چه معناست؟ چنین موفقیتی در ارتباطات چگونه باید تعریف شود؟ دستور زبان، بیان، و معانی بین الاذهانی: فلسفه روانشناسی ویتگنشتاین به این سؤالات می پردازد، و کاربردهای خاص بازی های زبانی را که نشان دهنده احساسات هستند (مانند «فکر کردن»، «دیدن فلان و فلان» و «من هستم» را بررسی می کند. در درد») و کاوش ارجاعات بیرونی به حالات درونی. بیرونی کردن چیزی درونی، تجربه روانشناختی را بیان می کند. به این ترتیب، یک بیان باید به عنوان شکل پیچیده ای از تجربیات بیرونی درک شود. این کتاب استفاده از بیان حسی و پراکسیس "به بیان" را به عنوان یک فرآیند معنایی بین ذهنی روشن می کند. تمرکز اصلی کتاب بر ظاهر زبان و درونیات تجربه است، همانطور که در آخرین نوشته‌های ویتگنشتاین (یعنی سخنرانی‌های او در سال‌های 1946-1947، منحصراً و بطور قابل توجهی در مورد فلسفه روان‌شناسی) که اخیراً منتشر شده‌اند، به شدت اشاره شده است. که علیرغم اهمیت و اصالتشان هنوز کمتر شناخته شده اند.