جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مشاهده و درک آگاهانه ی ضرورتِ تنوّع و کثرت انسان ها، کافی نیست، بلکه مواجهه با این تکثّر و تنوّع مستلزم آنست تا از ایده های صرفاً عقلانی دست بکشیم و وارد جهان واقعی شویم. تشخیص تنوّع مسیرها و برابری انسان ها دو پیش شرط لازم برای احترام می باشند، که به ما اجازه می دهندفراتر از مشخصه های رابطه ی مبتنی بر قدرت در مدارا پیش برویم. قران کریم از اختلاف و تنوّع و تفاوت به عنوان قانونی تغییر ناپذیر در هستی تعبیر می کند، و می فرماید: « وَ مِن آیاتِهِ خَلقُ السَّماواتِ وَ الأَرضِ وَاختِلافُ أَلسِنَتِکُم وَأَلوانِکُم إِنَّ فی ذالِکَ لَآیاتٍ لِلعالِمین » روم 22 ترجمه : « و از نشانه های ( قدرت ) او آفرینش آسمان ها و زمین و اختلاف زبان ها و رنگ های شماست. قطعاً در این ( امور) برای دانشوران نشانه هاست ». زمانی که پیروان سایر ادیان همدیگر را نفی می کردند و غیر خود را نمی پذیرفتند، ( بقره 113) فرمان دگرپذیری و مدارا به عنوان هدیه ای الهی و ارزشمند خطاب به مؤمنان صادر شد. (بقره136) بنابراین مدارا و دگرپذیری یک وصف و یک وظیفه برای انسان ها و بویژه برای مسلمانان است. در سنّت و سیره ی پیامبر (ص) نیز به پیروی از قرآن قانون دگرپذیری و تسامح و مدارا اصل ثابتی است، که در تمامی مراحل زندگی ایشان شاهد آن هستیم. به محض ورود به مدینه قانونی اساسی و قراردادی اجتماعی میان مسلمانان و قوم یهود و هم پیمانانشان از مشرکین، تدوین نمود، که در آن حقوق تمامی اقوام ساکن در مدینه و اطراف آن به خوبی مشخص شده بود. مدارا و رواداری در جهان کنونی و عصر حاضر نیز جزو ضروریات زندگی انسان بر روی کره ی زمین است. اگر در گذشته سخن از فضیلت مدارا بود، اکنون سخن از ضرورت آن است؛ ضرورتی که اگر جای خود را در جوامع انسانی باز نکند، فجایع انسانی جایگزین آن می شود.

قرآن کریم تنها کتاب تحریف نشده آسمانی و اساسی ترین منبع معارف نزد مسلمانان است و بالطبع نخستین گام برای آشنایی غربیان با اندیشههای مسلمانان آگاهی از محتوای این کتاب است. قرن هاست که بسیاری از اسلام شناسان غیر مسلمان غربی به پژوهش درباره قرآن پرداخته و راجع به مصدر قرآن، تاریخ جمع و تدوین آن، ادبیات و ساختار آن و معارف و محتوای این کتاب آسمانی نظریه های گوناگون ابراز داشته اند اما گاهی به دلیل عدم دسترسی مستقیم به بسیاری از منابع اسلامی و متون اصیل، دچار ضعف علمی و کمبود اطلاعات و در نتیجه برداشت های نادرست و خام شدند. نکته جالب توجه اینکه از سویی شرق شناسی علی رغم اینکه در ظاهر به عنوان یک رشته علمی مطرح است ابزاری است که غالباً در استخدام اهداف تبشیری مسیحی یا اغراض استعماری دولت های غربی بوده است از سوی دیگر مستشرقان عمدتاً در نقد معارف اسلامی از کتاب های اهل سنت بهره گرفتند که دارای اشتباهات و ضعف های بیشتری است و کمتر حاضر شدند کتابهای مهم و دیدگاههای معقول امامیه را نیز به جهان غرب عرضه دارند. پژوهش پیش رو با عنوان "القرآن الکریم فی دراسات المستشرقین" که ترجمه آن تقدیم می شود، روش ترجمه آن روش ترجمه معنوی بوده است.