جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در نظام منطق سینوی انواع قضایا منحصر به قضیّۀ حملیه، قضیّۀ شرطیۀ متّصله و قضیّۀ شرطیۀ منفصله بوده،و در آن از قضایای عطفی صحبت نشده است.بر این اساس، این پرسش مهمّ مطرح می‌شود که چرا منطق‌دانان سینوی به ادات عطف نپرداخته‌اند؟ تلاش ما در پژوهش حاضر این است که اوّلاً پاسخی قابل‌قبول برای این پرسش ارائه نماییم؛ ثانیاً نارسائی برخی از دیدگاه‌های موجود در این زمینه را نشان دهیم. در منطق سینوی مناط قضیّه‌بودنِ یک عبارت این است که با اظهار آن عبارتْ حکمی واحد توسّط شخص بیان گردد. در نتیجه، قضایای مرکّب عطفی را نمی‌توان به عنوان قسمی از انواع قضایا در کنار قضایای حملیه و شرطیه قرار داد؛ زیرا برخلاف طرفین قضایای شرطیه که حین ترکیب فاقد حکم هستند و از این رو به‌خودیِ خود ارزشِ صدق ندارند، اظهار ترکیبی عطفیْ متضمّنِ، یا حاکی از، چندین حکم بوده و طرفین آن حین ترکیب قابلیت صدق و کذب دارند.