جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : زرتشت نیچه را «ستمگر اخلاقی» معرفی می‌کند که اخلاقش دقیق‌تر از اخلاق مسیحی است که می‌خواهد جایگزین آن شود. چهار رشته کلیدی اخلاق نیچه در غلبه بر خود را شناسایی و نقد می کند «اخلاق گرایی» در پس «بی اخلاقی» خودخوانده نیچه را برملا می کند. فوئرباخ در مورد عشق، فداکاری و انسانیت برتر فرانچسکا کوچی از طریق بازجویی مستمر از دکترین غلبه بر نفس زرتشت، زهد زیربنایی دستورات تجویزی مندرج در دو بخش اول کتاب «چنین گفت زرتشت» را آشکار می کند. این دستورات در سه بخش قرار می‌گیرند: خود قانون‌گذاری، خودداری و ایثار، که نشان داده می‌شود با مفاهیمی که اولین بار توسط کانت، هگل و فویرباخ صورت‌بندی شد، قرابت‌های چشمگیری دارند. در خوانش جدید کوچی، اراده عقلانی کانتی، «کار منفی» هگلی و تثلیث تفکیک ناپذیر عشق، فداکاری و رنج فویرباخ در زرتشت به عنوان عوامل آموزه‌ای وحشیانه و خودبزرگ‌کننده غلبه بر خود دوباره ظاهر می‌شوند. همه ویژگی های یک استبداد اخلاقی را نشان می دهد.