جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: قبل از اینکه این کتاب را بررسی کنم، باید یک هشدار بدهم. من هرگز شاگرد پروفسور لرنر نبودم، اما ای کاش شاگرد بودم. با این مقالات، پروفسور لرنر دوباره به خواننده می آموزد که چگونه نویسنده ای را که خوب می نویسد بخواند. پروفسور لرنر از طریق این شش مقاله، راهی را به ما نشان می‌دهد که یک مور، یک بیکن، یک برتون، یک بیل، یک فرانکلین و یک گیبون روشی برای قضاوت و در نتیجه تعدیل عقیده‌اش را برای یک خواننده دقیق آشکار می‌کند. در این مقاله‌ها شک و تردید سالمی وجود دارد، به‌ویژه در عصری غیرمعتدل که فرد بر این باور است که مرز بین سیاه و سفید به وضوح ترسیم شده است و حق همیشه با طرف علاقه‌مند است. با تقدیم، به نظر می رسد این کتاب آخرین کتاب پروفسور لرنر باشد. یکی دوست دارد بگوید: «بگو که اینطور نیست». پروفسور لرنر باید تا صد و بیست سالگی و سپس چند سال بیشتر عمر کند تا به آموزش به کسانی که مایل به یادگیری نحوه خواندن کتاب های عالی هستند ادامه دهد.

ترجمه ماشینی: یکی از واقعیت های مسلم انسانیت این است که همه ما نظرات خود را گرامی می داریم و اغلب در برابر تلاش های دیگران برای تغییر آنها به شدت مقاومت می کنیم. فیلسوفان و سیاستمداران مدت‌هاست که این را درک کرده‌اند، و هر زمان که به دنبال وادار کردن ما به تفکر متفاوت بوده‌اند، اغلب به اشکالی از استتار متوسل شده‌اند که افکار ناراحت‌کننده‌شان را بدون ایجاد هشدار به درون روان ما می‌لغزند. رالف لرنر در این بررسی جذاب از طیفی از نویسندگان و متفکران، روش جدیدی برای خواندن ارائه می‌کند که این استتار را تشخیص می‌دهد و راهی برای درک عمیق‌تر برخی از مهم‌ترین و پنهان‌ترین پیام‌های تاریخ ارائه می‌دهد. لرنر تنوع شگفت انگیزی از نویسندگان را تحلیل می کند، از جمله فرانسیس بیکن، بنجامین فرانکلین، ادوارد گیبون، جودا هالوی، توماس جفرسون، آبراهام لینکلن، موسی میمونیدس، و الکسیس دو توکویل. او نشان می دهد که با خواندن آهسته و ساده لوحانه کلمات آنها، با چشمانی باز و توجه ویژه به لحظات نوشتن که خودآگاه، پرشور یا خاص می شود، می توانیم الگویی را ببینیم که مقصود یک متفکر را روشن می کند، پیام های جدید را به طور هدفمند. از طریق غیر مستقیم اجرا می شود. لرنر نشان می‌دهد که از طریق این خوانش‌های تجربی، ما می‌توانیم یک اشتراک عمیق بین نویسندگان از زمان‌ها و موقعیت‌های متفاوت ببینیم، اشتراکی که متوجه می‌شود آنها هنرمندانه دیگران را به چالش می‌کشند تا انفعال و جبرگرایی را رد کنند و دوباره فکر کنند.

ترجمه ماشینی: «به هر شکل، سؤالی که این مقدمه با آن آغاز می‌شود، سؤالی برای هر خواننده جدی جمهوری افلاطون است: این فلسفه برای من چه فایده‌ای دارد؟ آوروئس به وضوح درمی‌یابد که جمهوری با زمان خودش و موقعیت خودش صحبت می‌کند. .... شاید بزرگترین استفاده ای که او از جمهوری می کند درک بهتر خود شریعت است... منصفانه است که بگوییم که در تصمیم گیری برای تفسیر جمهوریت، آوروس ادعا می کند که جهان او - جهان تعریف شده و توسط قرآن اداره می شود - می توان از دستور افلاطون سود برد." - از مقدمه رالف لرنر یک منبع اولیه ضروری در فلسفه سیاسی قرون وسطی در اینجا در ترجمه ای کاملا مشروح از بحث مشهور جمهوری توسط فیلسوف مسلمان اندلسی قرن دوازدهم، Abu' ارائه شده است. ولید محمدبن احمدبن رشد نیز با نام لاتینی خود آوروس می شناسد. این اثر هم در انتقال و هم در اقتباس از سنت افلاطونی در غرب نقش اساسی داشت. رالف لرنر در یک مقدمه انتقادی کاملاً استدلال شده، به چندین مورد از مهم ترین مشکلاتی که در اثر مطرح شده است می پردازد.