جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بحث مسيح‌شناسي از مباحث بسيار مهم در مسيحيت است که همواره مورد توجه پژوهشگران حوزة اديان قرار گرفته است. در دورة اولية مسيحيت، اين بحث محل مناقشة الهي‌دانان مسيحي بود و به همين دليل اين دين، فرايند بررسي ماهيت عيسي مسيح(ع) را در شوراهايي مانند شوراي نيقيه مطرح و ماهيت الوهي عيسي مسيح(ع) را تثبيت کرده است و اين نظرية الوهيت عيسي(ع) تاکنون به‌عنوان يک اصل کلي مورد قبول مسيحيان است؛ ازاين‌رو همواره منتقداني از درون مسيحيت و خارج آن نسبت‌به اين طرز تلقي نقد داشته و آن را مورد ارزيابي قرار داده‌اند. در اين ميان، علامه بلاغي نيز ازجمله منتقداني است که با رويکرد کلامي ـ انتقادي خود، عيسي مسيح را به‌عنوان اقنومي از اقانيم سه‌گانة تثليث مورد بررسي و نقد قرار داده است. اين نوشتار با روش تبييني‌ ـ تحليلي به بررسي آرای کلامي علامه بلاغي در اين زمينه پرداخته و نشان داده است که چگونه علامه بلاغي ماهيت الوهي عيسي مسيح(ع) و پسر خدا بودن وي را به‌چالش کشيده و براساس استدلال‌هاي عقلي و همچنين براساس شواهد کتاب مقدس اثبات کرده است که اين گزاره‌ها در بحث مسيح‌شناسي قابل دفاع نیستند و اساساً مردودند.