جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) امروزه به طور گسترده به عنوان یکی از اصیل ترین و چالش برانگیزترین چهره های به اصطلاح رنسانس اندیشه آلمانی-یهودی در دوره وایمار شناخته می شود. روزنزوایگ معمار نوعی منحصربه‌فرد الهیات وجودی و تأثیر مهمی بر فیلسوفانی مانند والتر بنجامین، مارتین بوبر، لئو اشتراوس و امانوئل لویناس، عمدتاً به‌عنوان «متفکر یهودی» یاد می‌شود، که اغلب به نادیده‌گرفتن اندیشه‌های او. دغدغه های فلسفی گسترده تر این کتاب با بریدن شکاف مصنوعی که خاطره‌ی آسیب‌زای ناسیونال سوسیالیسم بین فلسفه آلمان و یهودی ایجاد کرده است، می‌کوشد اندیشه روزنزوایگ را به افق فلسفی آلمانی که برای اولین بار در آن شکل گرفت بازگرداند. این اولین مطالعه انگلیسی زبان است که بدهی دائمی روزنزوایگ به نظریه سیاسی، نئوکانتی و فلسفه زندگی هگل را بررسی می کند. این کتاب همچنین خوانشی جدید و منظم از اثر اصلی روزنزوایگ، ستاره رستگاری، ارائه می‌کند. بیش از همه، این کتاب در صدد است تا پیوندی شگفت‌انگیز اما عمیق بین اندیشه روزنزوایگ و اندیشه معاصرش، فیلسوف آلمانی مارتین هایدگر را بررسی کند. گوردون با مقاومت در برابر عذرخواهی و محکومیت، پیشنهاد می‌کند که تعامل هایدگر با نازیسم نباید پیوند عمیق و از لحاظ فکری متقاعدکننده در سنت مشترک تفکر مدرن آلمانی و یهودی را پنهان کند. این کتاب که بحثی شفاف از دو متفکر به‌ویژه دشوار است، تلاشی شیوا برای ایجاد پل تمایز اجباری بین تفکر مدرن یهودی و تاریخ فلسفه مدرن آلمانی نشان می‌دهد - و نشان می‌دهد که چنین تمایزی بدون اعمال خشونت علیه هر دو نمی‌تواند حفظ شود.