جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

علمای مذاهب اسلامی (برخلاف ابن­ تیمیه و سایر سلفیان)، بر عدم حرمت بنای بر قبور اجماع دارند؛ البته برخی آن را مکروه و در مواردی (مثل بنا برای فخرفروشی)، حرام می­دانند. مجوّزین برای اثبات نظر خود، به ادله ­ای تمسک کرده ­اند که یکی از آنها، آیه(لَنتّخذنّ علیهم مسجداً) می­ باشد؛ در مقابل، سلفیان این عمل را حرام و ذریعه به­ سوی شرک معرّفی کرده و هدم بنای بر قبور را واجب می­ دانند. آنها دلالت این آیه را رد و اشکالاتی بر آن وارد کرده ­اند؛ مثلا می­ گویند: این حکم در ادیان گذشته بوده و نمی توان آن را برای مسلمین ثابت دانست؛ برخی دیگر نیز با استناد به روایات نهی از بنای بر قبور گفته اند: کسانی­ که در آیه، قصد ساخت مسجد بر قبر اصحاب کهف را داشتند، از مشرکین بودند نه مومنین! لکن با تدبّر در مفاد آیه (لَنتّخذنّ علیهم مسجداً) و روایاتی که در این زمینه وارد شده، روشن می­ گردد، گروهی که قصد ساخت مسجد را داشتند از مومنین بودند و این کار را نیز انجام دادند؛ همچنین با تدبّر در روایات ناهیه روشن می­ شود که این نهی، به­­ جهت پرستش صاحبان قبور توسّط مشرکین بوده و با جواز بنای بر قبور اولیا به­ جهت عبادت خداوند، منافاتی ندارند.