جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : داستان "تز تضاد" بین علم و دین - مفهوم درگیری یا جنگ دائمی بین این دو - بخشی از خودفهم مدرن ما است. همانطور که داستان پیش می رود، جان ویلیام دریپر (1811-1882) و اندرو دیکسون وایت (1832-1918) روایت های دراماتیکی را در قرن نوزدهم ساختند که دین را به عنوان دشمن بی امان پیشرفت علمی معرفی می کرد. و با این حال، علی رغم انعطاف پذیری آن در فرهنگ عامه، امروزه مورخان تا حد زیادی تز تضاد را رد کرده اند. جیمز اونگوریانو با کشف ریشه‌های آن، استدلال می‌کند که دریپر و وایت در واقع امیدوار بودند که روایت‌هایشان باور مذهبی را حفظ کند. برای آنها، علم در نهایت قربانگاهی برای بحثی بسیار بزرگتر و مهمتر بود که به دوران اصلاحات پروتستانی بازمی گردد، جایی که یک سنت الهیاتی در مقابل سنت دیگر قرار می گرفت - مسیحیت مترقی تر، لیبرال و پراکنده تر در برابر سنتی تر، محافظه کارتر و ارتدوکس تر. مسیحیت. در اواسط قرن نوزدهم، روایات تضاد بین «علم و دین» عمدتاً بین مکاتب فکری الهیاتی متخاصم گسترش یافت. با این حال، این روایات بعدها توسط سکولارها، آزاداندیشان و ملحدان به عنوان سلاحی علیه همه ادیان مورد استفاده قرار گرفت. با بازنگری در منشأ، توسعه و عمومیت آن، Ungureanu در نهایت نشان می‌دهد که «تز تعارض» تنها یکی از بسیاری از پیامدهای ناخواسته اصلاحات پروتستانی بود.