جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد، کار هانس یوهان گلوک، فیلسوفی که هم به دلیل تفسیر ویتگنشتاین و هم مشارکت‌های فراوانش در بحث‌های فلسفه معاصر مشهور است، تجلیل می‌کند. این کتاب 16 مقاله جدید از فیلسوفان پیشرو و برجسته را که با کارهای گلاک درگیر هستند گرد هم می آورد و با فصلی با عنوان «بازتاب ها و پاسخ ها» به پایان می رسد که در آن گلاک به مخاطبانش پاسخ می دهد. صدای فلسفی متمایز گلاک ترکیبی نادر از رویکرد الهام گرفته از ویتگنشتاین با تمایل به جدا شدن از ویتگنشتاین برای مقابله با مشکلات به روشی آزادانه است. مجموعه گسترده مقالاتی که در این جلد گنجانده شده است، علایق گسترده فلسفی گلاک را منعکس می کند و پتانسیل استفاده از بینش های ویتگنشتاینی را برای پیشبرد بحث های سیستماتیک جاری در فلسفه نشان می دهد. فصل‌ها درباره فلسفه ویتگنشتاین، متافلسفه، حقیقت و زبان، ذهن حیوانات و عاملیت، و دلایل و هنجارگرایی ویتگنشتاین بحث می‌کنند. ویتگنشتاین و فراتر از آن برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای که بر روی ویتگنشتاین، متافلسفه، فلسفه ذهن، و فلسفه زبان کار می کنند، جذاب خواهند بود.

نویسنده از غیرمفهوم گرایی دفاع می کند، این ادعا که تجربه ادراکی غیر مفهومی است و محتوای غیر مفهومی دارد. او در ادامه بحث‌های داغ و پیچیده پیرامون این موضوع در دو دهه گذشته، دفاع مستمری از نسخه‌ای بدیع از دیدگاه، یعنی غیرمفهوم‌گرایی متواضعانه ارائه می‌کند و مروری منظم بر برخی از مناقشات اصلی این بحث ارائه می‌دهد. توضیح مفهوم محتوای غیرمفهومی و تمایز بین دیدگاه‌های غیرمفهوم‌گرایانه از نقاط قوت مختلف شروع می‌شود، سپس نویسنده به دفاع از شرکت‌کنندگان در بحث درباره محتوای غیرمفهومی در برابر این ادعا می‌پردازد که شکست آنها در تمایز بین دیدگاه دولتی و دیدگاه محتوایی (غیر)مفهوم گرایی منجر به مشکلات مهلکی برای دیدگاه آنها می شود. در مرحله بعد، او با پالایش برخی از استدلال‌های اصلی برای دیدگاه، مانند استدلال‌های مربوط به ظرافت دانه، از مضامین متناقض، از ادراک حیوانی و نوزادی، و از اکتساب مفهوم، برای غیرمفهوم‌گرایی موردی را مطرح می‌کند. سپس، دو ایراد اصلی علیه غیرمفهوم گرایی به شیوه ای بدیع رد می شود: ایراد معرفت شناختی و ایراد از سوی عینیت. غیرمفهوم گرایی متواضعانه به تجربیات ادراکی اجازه می دهد تا برخی از عناصر مفهومی را در بر گیرند. بر ارتباط مفهوم استخدام برای درک حالات ذهنی مفهومی و غیر مفهومی تأکید می کند و محتوای غیرمفهومی تجربه را با محتوای سناریو شناسایی می کند. بر امکان تجربه ادراکی حاوی محتوای اصیل بدون داشتن مفهوم پافشاری می کند و بنابراین با تز خودمختاری مطابقت دارد. در نهایت، شامل شرحی از توجیه ادراکی است که بر محتوای بیرونی تجربه و باور تکیه دارد، اما با درونگرایی معرفتی سازگار است.

ترجمه ماشینی: نویسنده از غیرمفهوم گرایی دفاع می کند، این ادعا که تجربه ادراکی غیر مفهومی است و محتوای غیر مفهومی دارد. او در ادامه بحث‌های داغ و پیچیده پیرامون این موضوع در دو دهه گذشته، دفاع مستمری از نسخه‌ای بدیع از دیدگاه، یعنی غیرمفهوم‌گرایی متواضعانه ارائه می‌کند و مروری منظم بر برخی از مناقشات اصلی این بحث ارائه می‌دهد. توضیح مفهوم محتوای غیرمفهومی و تمایز بین دیدگاه‌های غیرمفهوم‌گرایانه از نقاط قوت مختلف شروع می‌شود، سپس نویسنده به دفاع از شرکت‌کنندگان در بحث درباره محتوای غیرمفهومی در برابر این ادعا می‌پردازد که شکست آنها در تمایز بین دیدگاه دولتی و دیدگاه محتوایی (غیر)مفهوم گرایی منجر به مشکلات مهلکی برای دیدگاه آنها می شود. در مرحله بعد، او با پالایش برخی از استدلال‌های اصلی برای دیدگاه، مانند استدلال‌های مربوط به ظرافت دانه، از مضامین متناقض، از ادراک حیوانی و نوزادی، و از اکتساب مفهوم، برای غیرمفهوم‌گرایی موردی را مطرح می‌کند. سپس، دو ایراد اصلی علیه غیرمفهوم گرایی به شیوه ای بدیع رد می شود: ایراد معرفت شناختی و ایراد از سوی عینیت. غیرمفهوم گرایی متواضعانه به تجربیات ادراکی اجازه می دهد تا برخی از عناصر مفهومی را در بر گیرند. بر ارتباط مفهوم استخدام برای درک حالات ذهنی مفهومی و غیر مفهومی تأکید می کند و محتوای غیرمفهومی تجربه را با محتوای سناریو شناسایی می کند. بر امکان تجربه ادراکی حاوی محتوای اصیل بدون داشتن مفهوم پافشاری می کند و بنابراین با تز خودمختاری مطابقت دارد. در نهایت، شامل شرحی از توجیه ادراکی است که بر محتوای بیرونی تجربه و باور تکیه دارد، اما با درونگرایی معرفتی سازگار است.