جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه نظریه مرجع مستقیم نام های خاص و اصطلاحات طبیعی را که توسط سائول کریپکه، هیلاری پاتنم و دیگران توضیح داده شده بررسی می کند و در می یابد که در جایگزینی نوعی نظریه توصیف ارجاع چنین اصطلاحاتی موفق نبوده است - اگرچه اذعان می کند که نظریه سنتی فرگه کاملا درست نیست. استدلال می شود که نظریه مرجع مستقیم از چند جهت اشتباه است. اول از همه سوال است. ثانیاً، اشتباه «استفاده/ذکر» مقصر است. و ثالثاً و مهمتر از همه، در برخورد با مفهوم فهم ناتوان است. مفهوم درک برای پایان نامه حاضر بسیار مهم است - به ویژه، آنچه با یک نام خاص یا اصطلاح طبیعی درک می شود. نتیجه‌گیری می‌شود که معنا (که در قالب توصیف بیان می‌شود) حداقل برای ارجاع ضروری است، که تفاوت قابل‌توجهی با ادعای کریپکه مبنی بر وجود حقایق پسینی ضروری و همچنین حقایق پیشینی احتمالی ایجاد می‌کند. همچنین استدلال می شود که اگر پذیرفته شود که این گویندگان هستند که ارجاع می دهند، می تواند برای ارجاع کافی باشد. در این معنا، حس مرجع را تعیین می کند. بنابراین، این تز نه تنها بر خلاف گزارش ارجاع ارائه شده توسط نظریه پردازان مرجع مستقیم بحث می کند، بلکه توضیح می دهد که چگونه اسامی خاص و اصطلاحات طبیعی در زبان طبیعی عمل می کنند. تا آنجا که به معرفت شناسی ضرورت مربوط می شود، این تز به این نتیجه می رسد که کریپکه (همراه با بسیاری دیگر) موفق به اثبات وجود واجب پسینی یا ممکن پیشینی از نظریه ارجاع مستقیم نشده است. این که آیا می توان چنین حقایقی را با ابزارهای دیگر اثبات کرد یا اصولاً، موضوع این تز نیست. اگرچه این نکته مطرح می شود که اگر دیدگاه خاصی از حس پذیرفته شود، سؤالات ضرورت و اولویت نامناسب به نظر می رسد.