جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: منبع گمانه‌زنی‌های بی‌پایان و کنجکاوی عمومی، جست‌وجوی علمی ما برای سرچشمه‌های آگاهی بشری همراه با قابلیت‌های فنی خود علم گسترش یافته است و یکی از موضوعات کلیدی است که می‌تواند به اندازه علاقه‌مندی‌های آکادمیک عمومی را برانگیزد. با این حال، بسیاری از مسائل مشکل‌ساز، که در این کتاب مهم جدید شناسایی شده‌اند، حل‌نشده باقی مانده‌اند. با تمرکز بر مجموعه ای از مشکلات روش شناختی که حول تحقیقات آگاهی می چرخند، مشارکت کنندگان این جلد پیشنهاد می کنند که «آگاهی» در واقع یک مفهوم علمی کاملاً قابل دوام نیست. حمایت از این موضع «حذف‌گرایانه»، ارزیابی نظریه‌ها و روش‌های کنونی علم آگاهی در شرایط خاص خود، و همچنین کاربرد معیارهای عمل علمی خوب از فلسفه علم است. برای مثال، کار مشکل اصلی استفاده نادرست از تفاوت کیفی و پارادایم‌های تفکیک را که اغلب برای شناسایی معیارهای آگاهی به کار می‌رود، شناسایی می‌کند. همچنین مشکلاتی را که در طیف وسیعی از پروتکل‌های آزمایشی مورد استفاده برای عملیاتی کردن آگاهی وجود دارد و پیامدهایی که این امر بر یافته‌های رویکردهای یکپارچه در سراسر تحقیقات رفتاری و فیزیولوژیکی عصبی دارد، بررسی می‌کند. این کار همچنین به بررسی عدم تطابق قابل توجه بین شهودهای رایج در مورد محتوای آگاهی، که محرک بسیاری از علم کنونی است، و ویژگی‌های واقعی فرآیندهای عصبی نهفته در پدیده‌های حسی و شناختی می‌پردازد. حتی همانطور که مورد حذف گرایانه منفی است، مبنای تجربی قوی در این جلد همچنین اجازه می دهد تا توصیفات مثبتی در مورد محصولات علم فعلی آگاهی ایجاد شود، و شناسایی مجدد پدیده های هدف و سؤالات پژوهشی معتبر برای علوم ذهنی را تسهیل می کند. را

ترجمه ماشینی : در حالی که جستجو برای معیارهای علمی، مدل‌ها و تبیین‌های آگاهی در حال حاضر یک حوزه تحقیقاتی رو به رشد است، این پایان‌نامه مجموعه‌ای از مشکلات روش‌شناختی را در این زمینه شناسایی می‌کند که نشان می‌دهد «آگاهی» در واقع یک مفهوم علمی قابل دوام نیست. این موضع حذف گرایانه با ارزیابی تئوری ها و روش های فعلی علم آگاهی بر اساس خود، و با به کارگیری چارچوب ها و معیارهایی برای عملکرد علمی "خوب" از فلسفه علم پشتیبانی می شود. یک مشکل اصلی در نحوه استفاده نادرست از پارادایم های تفاوت کیفی و تفکیک به منظور شناسایی معیارهای آگاهی است. مشکل دیگر مربوط به طیف وسیعی از پروتکل‌های آزمایشی است که برای عملیاتی کردن آگاهی و پیامدهایی که این امر بر یافته‌های رویکردهای یکپارچه در سراسر تحقیقات رفتاری و فیزیولوژیکی عصبی دارد. پس از این، نحوه تعیین مکانیسم های آگاهی به طور ناکافی، و اینکه چگونه این امر بر اینکه آیا "آگاهی" به انواع علمی اشاره دارد یا خیر، مورد بحث قرار می گیرد. مشکل نهایی عدم تطابق قابل توجهی است که بین شهودهای رایج و ادعاهای پدیدارشناختی در مورد محتوای آگاهی وجود دارد که انگیزه بسیاری از علم آگاهی فعلی است، و ویژگی‌های فرآیندهای عصبی که زمینه ساز پدیده‌های حسی و شناختی هستند. استدلال می‌شود که شکست این روش‌ها به‌کارگیری مناسب برای مفهوم آگاهی، هم در موارد خاص، و هم از این جهت که این روش‌ها نقش اکتشافی حیاتی خود را در عمل علم ایفا نمی‌کنند، نشان می‌دهد که مفهوم «آگاهی» باید از گفتمان علمی حذف شود. جدای از ادعای صرفاً منفی موجود در گزارش های حذف گرایانه، مبنای تجربی قوی این ادعای حذف گرایانه همچنین اجازه می دهد تا توصیفات مثبتی در مورد محصولات علم فعلی آگاهی ایجاد شود، تا پدیده های هدف واقعی و سؤالات پژوهشی معتبر برای (دوباره) شناسایی شوند. علوم ذهنی، و نشان می دهد که چگونه شهودی که برنامه تحقیقاتی مغشوش را بر روی آگاهی ایجاد می کند، از ویژگی های واقعی معماری شناختی ما ناشی می شود.