جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : شیخ محمد غزالی (1917-1996) یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های کنشگری اسلامی قرن بیستم بود. او ازهری بود که آموزه های سنتی الازهر را مجسم می کرد و تا زمان اخراجش در سال 1954 عضو اخوان المسلمین بود. او خود را یک داعیه توصیف می کرد، در حالی که پیروانش او را متفکر و اصلاح طلب می دانستند. فعالیت او بیش از نیم قرن را در برگرفته است که در طی آن بیش از شصت کتاب نوشت که جنبه های بسیاری از اندیشه های اسلامی را پوشش می دهد، عمدتاً معضلی که مسلمانان در دوران معاصر به دلیل عدم درک آنها از منابع دین خود با آن مواجه بودند. این پایان نامه نشان خواهد داد که چگونه غزالی نقد خود را از ذهن مسلمانان ارائه کرده است، و همچنین به بررسی و تحلیل زندگی خود، نیروهایی که او را شکل داده و در معرض مسائلی قرار داده اند که بعداً به آنها خواهد پرداخت، توسعه تفسیر موضوعی قرآن و سهم او در این زمینه از طریق تفسیر موضوعی قرآن. دیدگاه او در مورد سنت و همچنین نحوه ارزیابی مجدد برخی از احادیثی که محدثان از نظر محدثان صحیح می دانند، مورد بررسی قرار می گیرد و بدین ترتیب او را با نیروهای سلفی در عربستان سعودی در تضاد قرار می دهد. نظریات غزالی در باب کلام، تصوف، سلفیه، جایگاه عقل در اسلام، مسائل مربوط به زن و حقوق او در اسلام و نیز دیدگاه وی در مورد مشارکت زنان در زندگی عمومی، حقوق سیاسی آنان، شهادت زنان و ... وضعیت ازدواج زنان مسلمان با غیرمسلمانان نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این پایان نامه بررسی می کند که چگونه غزالی در طول زمان ایده های خود را برای در نظر گرفتن وقایع پیش روی خود و تحولات جهان و همچنین در انعکاس بلوغ خود به عنوان یک متفکر مورد تجدید نظر قرار داد. این دیدگاه را مطرح می کند که با ظهور بهار عربی اخیر، دیدگاه او اکنون بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است.