جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : جان لاک (1632-1704) فیلسوف مهم عصر مدرن است. مهم ترین تحقیقات او بر معرفت شناسی، الهیات، اخلاق و فلسفه سیاسی متمرکز است. در میان موضوعات مورد بررسی لاک، مسئله تسامح دینی وجود دارد که فیلسوف بیش از چهار دهه، بین سال‌های 1660 و 1704، به آن اختصاص داده است. در این دوره، حداقل دو موضع متفاوت لاک در مورد رابطه بین حوزه های سیاسی و مذهبی موضع اول مربوط به اولین نوشته ها در مورد تساهل لاکی است: دو رساله درباره دولت (1660-62). در این دوره، لاک دفاع می کند که قاضی مدنی حق دارد قوانینی را در مورد برخی از جنبه های دینی، یعنی در مورد چیزهای بی تفاوت، وضع کند. که قاضی می تواند نظم را در جامعه مدنی تضمین کند و از برهم خوردن صلح در اثر اختلافات مذهبی جلوگیری کند. موضع دوم لاکی عمدتاً با Epistola de tolerantia (1689) مطابقت دارد. در این زمان، لاک استدلال خود را تغییر می دهد و شروع به دفاع از تساهل مذهبی می کند. دقیقاً بر اساس جدایی دولت و کلیسا و تعیین کارکردهای متفاوت برای هر یک از این نهادها و نیز اختیارات خود برای انجام وظایف مناسب خود، هدف این پژوهش بررسی مفاهیم مختلف مدارا در سه اثر ارائه شده است. ما از دو فرضیه در مورد تحمل لاک دفاع خواهیم کرد. در رابطه بین دولت و کلیسا، فیلسوف عنصری بدون تغییر در نوشته‌هایش درباره مدارا، یعنی «تصور الهیات» او باقی می‌ماند و ما ادعا می‌کنیم که این «تصور الهیاتی» برای درک مفهوم لاکی از تساهل ضروری است. 2. ما دفاع خواهیم کرد که مفهوم تساهل ارائه شده در اپیستولا 1689 می تواند مشکلات سیاسی و مذهبی را که در متن اصلاحات پروتستانی و جنگ های مذهبی در اروپا در طول قرن شانزدهم و هفدهم رخ داده است، روشن کند.