جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه پیشنهاد می‌کند که انسان‌ها به‌واسطه زندگی در هر لحظه حال جدید انگیزه دارند تا استراتژی‌هایی را برای تضمین بهترین نتیجه ممکن در تجربه زیسته خود ایجاد کنند. گزارش شخصی از تجربه پدیدارشناختی زمان ارائه شده و تاریخچه مختصری ارائه شده است. پیامدهای مرتبط با پرتاب شدن به لحظه حال، ضعف فرضیات فعلی را آشکار می کند که برش های لحظه حال تداومی از گذشته و آینده را تشکیل می دهند و ترکیبی منسجم از زندگی را ایجاد می کنند. این فرض که انسان‌ها هدفمند، هدفمند و مستعد جستجوی معنا در زندگی خود هستند، مورد بررسی قرار می‌گیرد. ماهیت غایی انسان و اینکه چه مسئولیتی در این زندگی دارد مورد بررسی مجدد قرار می گیرد. یک تجربه شخصی که درک نویسنده از آزمایشی بودن لحظه حال را افزایش داده است مورد بررسی قرار می گیرد. علاوه بر این، پنج نظریه‌پرداز انتخاب می‌شوند که کارشان به سازه‌های زمانی، اگزیستانسیالیسم و قصد و نیت هر انسان می‌پردازد. نتیجه‌گیری می‌شود که یک نظریه زمان خطی نمی‌تواند پدیده زمانی ایجاد شده توسط انسان‌ها را که به لحظه حال پرتاب می‌کنند، توضیح دهد. تداوم زمان حال با گذشته و آینده برای تشکیل یک زندگی کامل تنها فرض شده است، اما توسط نظریه های فعلی توضیح داده نمی شود. پنج نظریه پرداز نمی توانند غرض ورزی بشریت و جستجوی معنا را توضیح دهند. مفاهیم تجربه زمانی شخصی توضیح داده شده است. آموزه‌های مذهبی موجود در کلیسای عیسی مسیح قدیسین روز آخر بررسی می‌شوند تا نشان دهند که چگونه شکاف‌های نظریه‌های زمان را می‌توان با این باورها برطرف کرد. این آموزه ها عبارتند از: اعتقاد به وجود قبلی و زندگی ابدی، حقیقت خدا و شیطان و قدرت ایمان و توبه. به طور خلاصه، این پایان‌نامه از این نتیجه دفاع می‌کند که نظریه‌پردازان و نوع بشر همگی درجاتی از ایمان به خدا دارند و نظریه‌پردازان به دلیل درک نادرست و ناقص شخصیت و ماهیت خداوند، در ارائه نظریه‌های دقیق درباره انسان محدود هستند. خداوند به عنوان آفریدگار، کل فرایند را درک می کند و تنها از طریق فرآیند وحیانی او است که می توانیم نوع بشر را درک کنیم. خدا فرزندان خود را دوست دارد و راهی را از طریق کفاره عیسی مسیح آماده کرده است تا همه به سوی او بازگردند.