جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رقص زبان روح است. رقص، به عنوان یک منبع الهیاتی، می تواند به ما یادآوری کند که در چه کسی هستیم و با پریکورزیس زنده تثلیث هستیم. رقص، به‌عنوان هنر مجسم، می‌تواند راه جدیدی برای مشاهده و بحث در مورد پنوماتولوژی به ما ارائه دهد و ما نیز در واقعیت تجسم خود، در پریکورزیس شرکت کنیم. در این اثر من به دنبال پاسخگویی به این سؤال هستم که چگونه رقص منبع الهیات است، چرا پنوماتولوژی بدن مهم است، و چگونه رقص چارچوبی برای پنوماتولوژی بدن فراهم می کند. ایجاد یک پنوماتولوژی بدن ریشه یا یادآوری مجدد روح و روح خود ما در واقعیت جسمانی - پوست و استخوان - است که ما را در پریکورزیس تثلیثی شامل می شود. پنوماتولوژی بدن در حال رقصیدن با روح القدس در زمان و مکان معین ما است تا وقار خودهای تجسم یافته مان را همانطور که در imago Dei ساخته شده است، بازیابی کنیم. هدایا و میوه های روح القدس مفاهیم انتزاعی نیستند. از طریق رقص به عنوان هنر تجسم یافته، ما می توانیم از مفاهیم انتزاعی و فکری روح به حقیقت تجسمی از گوشت و خون، زخم ها و شادی های خود حرکت کنیم، جایی که تثلیث در درون و اطراف ساکن است. رقص به عنوان منبع الهیات می تواند چارچوبی برای پنومتولوژی بدن فراهم کند. روح‌القدس به‌عنوان رابطه‌ای که همه زندگی را در کنار هم نگه می‌دارد، پل مقدس ما است. در این اثر، ما اعتقاد بنیادین خود را به پیوند بدن و روح دوباره به یاد می آوریم، و اینکه ما نیز در پریکورزیس تثلیث به عنوان بخشی از مکاشفه رقص خدا شرکت می کنیم. در دنیایی از تقسیم و دوگانگی، روح به عنوان پل مقدس ما را به خانه بازمی گرداند تا به هسته اصلی فردی و جمعی خودمان برگردیم، در حالی که رقص فضایی برای احترام به تفاوت و دوگانگی با هم در هماهنگی فراهم می کند. رقص موقعیت ها و چیزهایی را در زندگی ما بیان می کند که درک مفهومی و فکری آنها چالش برانگیز است، در حالی که اجازه می دهد تا شاهد تجسم داستان یک فرد و جامعه باشیم.