جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقاله حاضر با هدف بررسی دلیل آیت الله خویی رحمت الله بر محدودیت تعداد آیات منسوخ انجام شده است. برررسی دیدگاه ایشان درباره نسخ نشان می‌دهد دلیل ایشان برای محدودیت انکار نسخ در مواردی است که آیه ناصر در آیه منسوخ ناظر نیست و معیار ناظر بودن آن است که اگر آیه من سوختن باشد معنای آیه ناسخ به تنهایی مبهم است و برای کامل شدن به آیه منسوخ نظر دارد. سبب اصلی این انکار لزوم پذیرش اختلاف میان اینگونه آیات ناسخ و منسوخ است در حالی که خداوند متعال در آیه ۸۲ سوره نسا نبودن اختلاف در قرآن را دلیل الهی بودن آن بیان فرموده و حتی گروهی از مفسران از جمله آیت الله خویی رحمت الله آن را از وجوه اعجاز قرآن می دانند. در بررسی دلیل ایشان به روش توصیفی تحلیلی و با بیان دیدگاه مفسران ای چون علامه طباطبایی رحمت الله درباره رابطه تنافی میان آیات ناسخ و منسوخ خط بررسی مفهوم اختلاف بین دعای و با تکیه بر تعریف تناقض در منطق و تعریف تعارض در علم اصول این نتیجه به دست آمد که تنافی میان آیات ناسخ و منسوخ خط تنافی ظاهری است و از مصادیق اختلاف بین دعای محسوب نمی شود و به نظر می رسد دلیلی بر انکار نسخ در اینگونه آیات وجود ندارد.