جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف اصلی این پایان نامه، ارزیابی مجدد نوشته های باطنی ژاکوب بوهمه، پدیده ای در ادبیات اواخر رنسانس آلمان است. پایان نامه به عنوان مطالعه بینامتنی به بررسی تأثیرات قبالا به عنوان منبع اصلی کار ژاکوب بومه می پردازد. به خوبی می‌دانیم که بوهم با قبالیست‌ها، دکتر بالتاسار والتر و آبراهام فرانکنبرگ در تماس بود، حتی اگر هیچ مدرک مستقیمی در مورد محتوای این گفتگوهای شفاهی وجود نداشته باشد. این مطالعه عمدتاً بر اساس شواهد درونی متن، به سه بخش تقسیم می‌شود: الف) قبالا و بوهم، نظریه‌ای مبتنی بر قطبیت هیچ و هستی را آموزش می‌دهند، یعنی الوهیت بی‌اساس در تهی هیچ، باید به گونه‌ای ماهیت پیدا کند. خدا، و به این ترتیب هویت پیدا می کند. (ب) آموزه‌های هر دو، قبالا و بومه، در کیهان‌شناسی به اوج خود می‌رسند، پیدایش «جهان» که توسط ده سفیرو قبالایی و ده شخصیت قدرتمند آتش بومه تشکیل شده است. کیهان‌ها در هر دو آموزه شامل چهره موازی انسان اولیه به عنوان ایده خدا در طبیعت و طبیعت در خدا است. ج) بارزترین پیوند بین قبالا و بوهم رویکرد آنها به مسئله شر است. بر خلاف فلسفه افلاطونی، شر وجود ماهوی خود را دارد. منشأ شر در درون نظم الهی قرار دارد، در درون خدا، جایی که شر کارکردهای ایجاد نظم در کیهان و ایجاد محدودیت برای یک الوهیت نامحدود را دارد. شر با همه پیامدهای اخلاقی اش تنها در انزوا از جایگاه اصلی خود در نظم کیهانی شکل می گیرد و بدین ترتیب نمایش وجودی انسان را آغاز می کند. بومه، کابالیست مسیحی، با این آموزه متافیزیکی، سنت فلسفی و هرمنوتیکی (شلینگ، نیچه، هایدگر) را آغاز می کند که هنوز در جریان است. در بحث کنونی در مورد نظریه ادبی، بوهم دوباره به عنوان یک قهرمان در توسعه پست مدرنیسم مهم است.