جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رویداد پساسکولار که در آن زندگی می کنیم به عنوان حد پروژه سکولار مطرح می شود. پروژه سکولار در تلاش برای جدا کردن یک حوزه خصوصی دینی از یک حوزه عمومی و در عین حال به عنوان یک مطالبه ذهنیت بخشی مذهبی از حوزه عمومی را تکرار می کند: خواستار انطباق با یک ذهنیت ساده، تولید جهانی از موضوعات ساده از طریق یک حوزه عمومی است. متافیزیک معین الاهیات تبدیل سکولاریسم در این خواست اخیر، سادگی موضوعات و دنیای خود را به اجرا در می آورد. با این حال، این سادگی را نمی‌توان به عنوان زندگی در نظر گرفت. پس برای زندگی واقعی و اندیشیدن به پست سکولار، نه صرفاً مقاومت در برابر امر سکولار، بلکه مقاومت در برابر سادگی، توسعه راه هایی برای غیر از ساده شدن و تولید جهانی غیر از آن چیزی که با متافیزیک تبدیل مطابقت دارد، نیاز دارد. این پایان نامه پیشنهاد می کند با توسعه هستی شناسی سیاسی پساسکولار برگرفته از کار جودیت باتلر و آلفرد نورث وایتهد، نیازمندی های رویداد پساسکولار را برآورده سازد. خواندن این دو فیلسوف، هستی‌شناسی سیاسی پساسکولار است که در متافیزیک خلاقیت نهفته است، متافیزیکی که خود از قبل به امر سیاسی آلوده شده است. در تقاطع کار باتلر و وایتهد، متافیزیکی پدید می آید که گفتمانی سیستماتیک از امر سیاسی است. از این متافیزیک یک هستی شناسی سیاسی ایجاد می شود. این هستی شناسی سیاسی با ظن به دستور زبان به مثابه ظن شکل فکری موضوع- محمولی آغاز می شود که هستی شناسی های جوهر را پایه گذاری می کند. با این شبهه، به وجود اجازه داده می‌شود که به‌عنوان صیرورت، به‌ویژه به‌عنوان مادی شدن، آشکار شود، به‌طوری‌که فعلیت، مادی شدن است. این نیز یک تبدیل رابطه‌ای از احساس است، تبدیل شدن به‌عنوان فرآیندی از احساس فشرده است که هرگز نمی‌تواند برای خود نهایی شود، و همیشه از سقوط مستمر خود رنج می‌برد. در نهایت، اما بدون پایان، فعلیت تبدیل شدن به خلاقیت است که با خشونت الهی گشوده می‌شود که تاریخ را با ممکنات می‌شکند و به هستی‌شناسی سیاسی پساسکولار آینده می‌انجامد.