جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مثنوی معنوی اثر جاودانۀ مولانا جلال¬الدین محمد بلخی به مثابۀ اثری از آثار موفق ادبی ایران و جهان، نمونه¬ای ارزنده و مهم در تاریخ ادبیات جهان است که با تحلیل جامعه‌شناختی آن، از منظر سلوک اجتماعی می¬توان به اطلاعات زیادی از اوضاع اجتماعی و بایدها و نبایدهایی که از فکر و تجربه و روان¬شناسی اجتماعی مولانا سرچشمه می¬گیرد و از آن به اندیشۀ سلوک اجتماعی تعبیر می¬شود، دست یافت. در این پژوهش که به شیوۀ توصیفی، تحلیلی تدوین شده است، دورۀ زمانی قرن هفتم را در نظر خواهیم داشت که در آن به نقش¬های اجتماعی، هنجارها و کنش¬ها و مقوله¬های مهم اجتماعی و نیز نهادهای اجتماعی خواهیم پرداخت. همچنین با توجه به جایگاه مهم مولانا در ادبیات، فرهنگ و تاریخ ایران زمین و نقش بی¬چون و چرای وی در تبیین آموزه¬های عرفانی، اخلاقی، بررسی نگاه و رویکرد وی به سلوک اجتماعی از خلال آثارش به‌ویژه مثنوی معنوی بسیار ضروری به نظر می¬رسد و این مهم می¬تواند ما را به آبشخورهای فکری مولانا درباره¬ی سلوک اجتماعی رهنمون شود.