جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «پدیدارشناسی جدید» فرانسه در دو جبهه با چالش های خاصی روبروست. اولاً، نحوه بیان خود در رابطه با فلسفه و الهیات همچنان موضوع مناقشه داخلی زیادی است. ثانیاً، در حالی که پدیدارشناسی جدید در تمرکززدایی نفس از طریق ضد نیت بسیار مؤثر بوده است، در توصیف این که چه نوع احتمالاتی در برابر خود نهفته است، مردد بوده است، به ویژه اینکه چگونه حالت غیرمتمرکز او شرایط را برای شکوفایی او فراهم می کند. بنابراین، آنچه باقی می‌ماند این است که آیا پدیدارشناسی جدید می‌تواند چیزی در مورد اینکه چگونه خودِ غیرمتمرکز می‌تواند به یک خود ساخته‌شده تبدیل شود، کسی که به طور معناداری زندگی می‌کند و شخصاً در ارتباط با خدا و دیگری رشد می‌کند، چیزی بگوید. در این پایان نامه، من استدلال می کنم که سورن کی یرکگارد متفکری است که می تواند به ما در مواجهه با هر دوی این چالش ها کمک کند. مدتها قبل از چرخش به اصطلاح الهیاتی پدیدارشناسی جدید، کی یرکگور نوعی پدیدارشناسی را که از آرشیو الهیات استخراج می شود، و نوعی تحقیق الهیاتی که ابزارهای فلسفی پدیدارشناسی را به کار می گیرد، انجام می داد. من اولاً استدلال می‌کنم که شیوه‌ای که مؤلف کی‌یرکگور رابطه‌ی بین فلسفه و الهیات را در کاوش پدیده‌های «دینی» مدل‌سازی می‌کند، باید نقطه‌ی مرجعی برای پدیدارشناسی جدید باشد. ثانیاً، من اظهار می‌کنم که تألیف کی‌یرکگور نه‌تنها معکوس‌کردن غرض‌ورزی خود را انجام می‌دهد، بلکه منابع مفهومی را برای گسترش چارچوب خود به ورای تمرکززدایی از ایگو به ساختن خود فراهم می‌کند. با نگاهی دقیق به متون مختلف کی یرکگاردی، چه با نام مستعار و چه با امضا، پیشنهاد می‌کنم پیشرفت خاصی وجود دارد که به چگونگی ساختن خود در رابطه با خدا و دیگران می‌پردازد. من این الگوی پیشرونده را در رابطه با شنیدن، انجام دادن و شدن توصیف می‌کنم. در نهایت، هم پرسش فرافلسفی روش و هم تحلیل پدیدارشناختی خودبودن با هم می‌آیند تا فضایی را برای آنچه من پدیدارشناسی کی‌رکگاردی از خودخواهی می‌نامم باز کنند.