جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اصلاح دین شناسی مسیحی در الهیات الهیات شناس آلمانی قرن بیستم هلموت تیلیکه می پردازد. به نظر او، پوزش‌شناسی سنتی - روش‌های تاریخی اثبات فلسفی و برهان‌گرایی - به شیوه‌ای فرعی الاهیاتی انجام می‌شود. زندگی الهیات او این است که وظیفه عذرخواهی را به عهده بگیرد تا گفتگوی مسیحی را به شیوه ای جدید و در یک «سطح الهیات اصیل»، همانطور که او بیان می کند، انجام دهد. کار تیلیکه خود را برای پرداختن به آنچه که او به عنوان سه ویژگی مشکل‌ساز عذرخواهی سنتی می‌داند، قرار می‌دهد. اولاً، به جای موضع اصیل بحران ایمان (Anfechtung) از موضع غیرواقعی و نامناسب مسیحی یقین عقلانی با بی ایمانان صحبت می کند. دوم، رسوایی و حماقت صلیب را از بین می برد، و تلاش می کند ایمان را بر مبنای ظاهراً مشترک تجربه گرایی و عقل گرایی خودمختار نشان دهد. ثالثاً، در نقش پاسخ‌دهی دفاعی عمل می‌کند تا حالت ضد سؤالی تهاجمی که پارادایم‌های تفسیری بی‌ایمانی را به چالش می‌کشد. Thielicke به دنبال دور زدن این ویژگی‌های معیوب است، جایی که او راه جدیدی برای متقاعد کردن مسیحیان کشف می‌کند، یعنی یک استراتژی چرخاندن میز که از مکالمات مسیح الگوبرداری شده است. این روش با گزارشی الهیاتی از عنصر بحران ایمان در «الهیات صلیب» همخوانی دارد. رویکرد ضد سؤال، ضد تظاهرات الهیات متقابل محور را ادغام می کند که نظام های ظاهراً خنثی علم و فلسفه مستقل را رد می کند. به بیان ساده، او به دنبال روشی است که با پیام خودش مطابقت داشته باشد. در نهایت، این ارائه اصلاحات معذرت‌خواهانه تیلیکه او را در گفتگو با کورنلیوس ون تیل، پیشگام پیش‌فرض‌گرایی قرار می‌دهد تا سهم تیلیکه را در توسعه عذرخواهی اصلاح‌طلبی معاصر بررسی کند.