جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

واژۀ «قانت» از واژگان مهم و کليدي در نظام معنايي قرآن کريم است که بسامد تکرار نسبي آن نماد اهميت و جايگاه معنايي مهم آن در شبکۀ مفهومي کتاب خداوند است. اين نوشتار مي‌کوشد ضمن تحليل جايگاه واژۀ «قانت» در قرآن کريم با استفاده از روش معناشناسي توصيفي و هم‌زماني، مفهوم اين واژه را تبيين و مؤلفه‌هاي معنايي آن را از قرآن کريم استخراج کند. حاصل اين تحقيق نشان مي‌دهد که قانت در کاربرد وحياني بر محور هم‌نشيني با واژه‌هايي مانند الله، اسلام، ايمان، صالح، شرک و نشوز رابطۀ معنايي دارد و در بخشي از مؤلفه‌هاي معنايي با برخي از آنها تقابل معنايي دارد. بر محور جانشيني نيز با واژه‌هايي مثل اوّاب، تسليم، اطاعت، عبوديت، خشوع و اخبات در يک حوزۀ معنايي قرار گرفته است. مفهوم محوري در تحليل مؤلفه‌اي اين واژه، «اطاعت» است که در کنار آن مي‌توان از مفاهيم ديگري مانند «اختصاص به خداوند»، «تسليم»، «عبوديت»، «خشوع»، «عدم تکبر» و... ياد کرد.