جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از ویژگی­های برجسته زبان قرآن، هنجارگریزی زبانی است که ساختار کلّی این متن را به شکلی پویا تحت تأثیر قرار­می­دهد. پژوهش حاضر درصدد است تا به روش کتابخانه­ای و براساس نظر ابن صائغ و شیوه­هایی که وی برای ایجاد مراعات فواصل آیات ارائه می­کند، این پدیده زبانی را در فواصل آیات پانزده جزء آغازین قرآن (مجموعاً 2267 آیه) مورد واکاوی قرار دهد و با ارائه نمونه­های عینی و مصداقی، چگونگی بازنمایی این پدیده زبانی را به شیوه کیفی و کمّی در متن قرآن به نمایش بگذارد. یافته­های تحقیق حاضر نشان می­دهد که از 40 مورد الگوی فراهنجاری که ابن صائغ ارائه کرده است، 25 مورد آن در 40 درصد داده­های مورد مطالعه به وقوع پیوسته است؛ فراهنجارهای دستوری از نوع نحوی بیشترین سهم در میان تغییرات را به خود اختصاص­داده­اند و هنجارگریزی­های واژگانی و آوایی با اختلاف چشمگیری در جایگاه بعدی قرار گرفته­اند؛ برجسته­ترین نوع ساختارشکنی به ترتیب مربوط به تقدّم جار و مجرور، حذف مفعول، تأخر مفعول و گزینش صیغه مبالغه است و این­که رابطه معنی­داری بین نوع و فراوانی تغییرات و تعداد آیات سور وجود ندارد.