جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فرد سامرز، فیلسوفی که بیش از پنجاه سال به طول انجامیده است، پس از اینکه منطق محمولی گوتلوب فرگه و برتراند راسل جایگزین منطق ارسطویی (قیاسی) شد، وظیفه عظیم احیای توسعه منطق ارسطویی را بر عهده گرفت. عظمت کار سامرز را می توان با این واقعیت سنجید که اکثر فیلسوفان به این باور رسیده بودند - همانطور که دیوید اس. اودربرگ در مقدمه خود می نویسد - که "منطق ارسطویی خوب بود اما اکنون به خوبی مرده است." احیای منطق قیاسی سنتی نه تنها مستلزم بیان مجدد آن، بلکه تبدیل مجدد آن به سیستمی است که می تواند با ظرافت و قدرت قیاسی منطق محمول رقابت کند. سامرز با تکیه بر کار منطق‌دانان مکتبی قرون وسطایی، لایب‌نیتس، و منطق‌دانان جبری قرن نوزدهم، این نوسازی و بازسازی منطق قیاسی را با کار بزرگ خود «منطق زبان طبیعی»، که در سال 1982 منتشر شد، انجام داد. گروهی از مشارکت‌کنندگان نشان می‌دهند که کار سامرز چقدر تأثیرگذار بوده است - نه تنها در منطق، بلکه در نظریه دسته‌بندی و سایر زمینه‌ها. محققان روانشناسی، زبان‌شناسی و علوم کامپیوتر به فیلسوفان و منطق‌دانان می‌پیوندند تا در مورد جنبه‌های مشارکت سامرز در فلسفه بحث کنند. خود سامرز در ابتدا یک زندگینامه فکری ارائه می دهد و در فصل آخر نظراتی را در مورد مشارکت ارائه می دهد. این مجموعه باید به آثار سامرز توجهی را که سزاوار جامعه فلسفی و فکری گسترده تر است، جلب کند.

ترجمه ماشینی: ذات گرایی واقعی دفاع همه جانبه ای از ذات گرایی نو ارسطویی ارائه می کند. آیا اشیاء دارای ذات هستند؟ آیا علیرغم تغییراتی که متحمل می شوند، آیا باید همان چیزهایی باشند که هستند؟ آیا می توانیم بدانیم که چیزها واقعاً چگونه هستند - آیا می توانیم واقعیت را تعریف و طبقه بندی کنیم؟ بسیاری از فیلسوفان، اگر نه بیشتر فیلسوفان، تحت تأثیر قرن‌ها تجربه‌گرایی، و ضد ذات‌گرایی ویتگنشتاین، کواین، پوپر و سایر متفکران در این مورد تردید دارند. ذات‌گرایی واقعی سنت متافیزیک واقع‌گرا و ذات‌گرا را احیا می‌کند، از واقعیت و شناخت ماهیت، امکان تعریف عینی و تغییرناپذیر و ارتباط آن با موضوعات علمی و متافیزیکی معاصر دفاع می‌کند، مانند اینکه آیا ذات از فیزیک و شیمی فراتر می‌رود، جوهر حیات، ماهیت گونه های بیولوژیکی و ماهیت شخص.