جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم با اسلوب‌های گوناگون به بیان و القای معنا پرداخته است؛ یکی از این اسلوب‌ها، تصریف شدن معانی است بدین معنا که گاه یک معنا در قرآن کریم لباس‌های متفاتی از لفظ به تن می‌کند. قرآن کریم در آیات مختلف به این اسلوب خویش اشاره نموده است. برای نمونه «وَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ فَأَبَی أَکْثَرُ النَّاسِ إِلاَّ کُفُورًا» (الإسراء/ 89) و (نک. أنعام/ 46 و 105؛ طه/ 113؛ إسراء/ 41 و 89؛ کهف/ 54). علامه طباطبایی (ره) در تعریف تصریف می‌فرماید: «تصریف به معنای برگرداندن و دوباره آوردن و با بیان‌های مختلف و اسلوب‌های گوناگون ایراد کردن است» (طباطبایی، 1374ش، ج13، ص280). به طور خلاصه، تصریف یعنی «بیان یک معنای واحد و یکسان با روش‌های مختلف». از اهداف تصریف آیات قرآن که در صدر و ذیل آیات فوق اشاره شده می‌توان به: فهم روشن‌تر معنا، رفع خستگی از بیان یک معنا با یک اسلوب، یقین به حق، عبرت-گرفتن، اعجاز بیانی، بازگشت به حق، تقوای الهی، شکرگزاری و اتمام حجت (ر. ک: انصاری مقدم، 1398ش، صص24-28) اشاره نمود. تصریف معنا با تعابیر مختلف گاه در سطح تفاوت «واژگان» شامل حروف، اسامی و افعال و گاه در سطح «عبارات» یعنی بیان یک معنا یک بار با بیان اخباری و تصریف همین معنا بار دیگر با بیان انشائی و گاه یک بند(پاراگراف) مانند ایراد یک معنا در قالب داستان و ایراد همان معنا با قالب استدلال انجام می‌گیرد. برخی از قرآن‌شناسان معاصر، آنچه را که برخی دیگر با عنوان پدیده تکرار در قرآن کریم دانسته‌اند در زمره تصریف می‌دانند. اما برای فهم بهتر این پدیده در قرآن کریم و همچنین برای ارائه یک روش در تحلیل این دسته از آیات و معنادارسازی علت تفاوت‌ها، می توان به تحلیل این تفاوت‌ها بر مبنای متکلم سخن، سیاق کلام و امثالهم پرداخت. آنچه در رساله پیش رو به عنوان متغیر تحلیل این تفاوت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، مخاطب است. مراد از متغیر مخاطب آن است که خداوند متعال در جاهای مختلف قرآن بر اساس اینکه مخاطب سخن کیست و چه ویژگی‌هایی دارد، از الفاظ متفاوتی برای یک معنا استفاده می کند. به صورت کلی می توان گفت که با توجه به شرایط گستره مخاطبان در آیات قرآن کریم شامل پیامبر اکرم (ص)، مومنین، مشرکین، منافقین، اهل کتاب و... می شود.

سلامتی، یک حالت تندرستی یا بیمار نبودن است که از مهم‌ترین نعمات الهی به شمار می‌رود؛ چراکه بیماری و نقص، مانعی برای انجام امور است. مسأله‌ی سلامت، هم برای شخص و هم برای اجتماع، از اهمّ موضوعات بوده و در تعالیم اسلامی نیز اهمیّت زیادی به این مهم داده شده است. سلامت از منظر اسلام، دو قسم است: سلامت جسم و سلامت روان. در نگاهی موشکافانه به دین اسلام درمیابیم که نکات مهمّی را در حوزه‌ی سلامت جسمی و سلامت روانی معرفی می‌نماید. مقاله‌ی حاضر، به حوزه‌ی سلامت روانی می‌پردازد. منابع اسلامی، در جهت ارتقای سلامت روانی، راهکارهای متفاوتی در ابعاد مختلف، مانند: بینشی، منشی، انگیزشی و کنشی معرفی می‌کنند. این پژوهش، با تأکید بر بُعد بینشی، به صورت نظری و با روشی توصیفی ـ تحلیلی، به بیان راهکارهای سلامت روان می‌پردازد که نوعی پژوهش میان‌رشته‌ای در جهت توسعه و تلفیق علوم انسانی و اسلامی به شمار می‌رود. ازجمله راهکارهای بینشی اسلام که در جاهای مختلف با روش‌های مختلف مورد توجّه قرار گرفته‌اند عبارتنداز: شناخت صفات خداوند، ایمان به خداوند، ایمان به حجّت خداوند و ایمان به معاد.