جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در مواقع بسياري يک حديث از طرق گوناگون و با تعابير کم و بيش متفاوت در منابع روايي نقل شده است. در اين دسته از احاديث که تعداد آنها کم هم نيست، راه براي دستيابي به متن حديث و فهم بهتر حديث نيز هموارتر است. در اين موارد، ازجمله نکات لازم در فهم حديث مراجعه به نقل‌هاي متفاوت يک حديث در منابع گوناگون روايي است. مراجعه به نقل‌هاي گوناگون يک حديث، محقق را در فهم صحيح مراد جدي از حديث ياري مي‌دهد. در مقاله پيش‌رو که به روش تحليلي ـ انتقادي انجام گرفته، مفاد روايتي از کتاب شريف «کافي» با مراجعه به نقل‌هاي ديگر بررسي و کارآيي اين قاعده در فهم صحيح حديث و تشخيص مراد جدي آن نشان داده شده و معلوم گردید برداشت رايج از اين حديث با نقل‌هاي ديگر آن همخوان نبوده و بازنگري در اين برداشت ضروري به‌نظر مي‌رسد.

از جمله اموري که در شناخت بهتر حقيقت هر چيزي تأثير بسزايي دارد، شناخت ويژگي‌هاي آن است. از سوي ديگر، رسيدن به سعادت خواست همة انسان‌هاست و قرآن کريم اين معجزه جاودان حضرت محمد(ص)، کامل‌ترين کتاب آسماني براي هدايت بشر به سوي سعادت و کمال حقيقي اواست. بنابراين، قرآن بهترين و مطمئن‌ترين منبع براي شناخت ويژگي‌هاي سعادت حقيقي مي‌باشد. هدف اين پژوهش اين است تا ويژگي‌هاي سعادت حقيقي بر اساس قرآن کريم شناخته شود؛ چرا که شناخت ويژگي‌ها به شناخت دقيق‌تر خود سعادت منجر خواهد شد. بدين منظور، در اين پژوهش تلاش مي‌شود با بيان و تحليل سخنان برخي مفسران و متفکران اسلامي، ويژگي‌هاي سعادت از قرآن به‌دست آيد. ويژگي‌هاي سعادت، که در اين پژوهش از آنها بحث شده است، عبارت‌اند از: همة انسان‌ها فطرتاً خواهان سعادت هستند. سعادت ذاتاً امري مطلوب است. سعادت امري است اکتسابي. همچنين، سعادت امري است انتخابي که با اختيار در ارتباط است. حقيقتي ذومراتب و جاودان است. در نهايت، رحمتي است که اختصاص به مؤمنان دارد.