جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ارزیابی مجدد ابتکاری از آخرین نوشته ها و سال های پایانی کارل مارکس. کارل مارکس در سال‌های آخر زندگی‌اش، تحقیقات خود را در جهت‌های جدید گسترش داد: مطالعه اکتشافات اخیر انسان‌شناختی، تحلیل اشکال مالکیت اشتراکی در جوامع پیشاسرمایه‌داری، حمایت از جنبش پوپولیستی در روسیه، و بیان انتقادات از ستم استعماری در هند، ایرلند، الجزایر. ، و مصر. بین سالهای 1881 و 1883، او همچنین برای اولین و تنها بار به خارج از اروپا سفر کرد. این کتاب با تمرکز بر این سال‌های آخر زندگی مارکس، دو تقریر کلیدی از کار او را از بین می‌برد: این که مارکس در اواخر عمر از نوشتن دست کشید، و اینکه او یک متفکر اروپامحور و اقتصادی بود که تنها بر تضاد طبقاتی متمرکز بود. با «آخرین سال‌های کارل مارکس»، مارچلو موستو ادعا می‌کند که ارتباط تازه‌ای برای آثار متأخر مارکس دارد و نوشته‌های منتشر نشده یا قبلاً نادیده گرفته شده را برجسته می‌کند، که بسیاری از آنها به زبان انگلیسی در دسترس نیستند. از خوانندگان دعوت می شود تا در نقد مارکس از استعمار اروپایی، ایده های او در مورد جوامع غیر غربی و نظریه های او در مورد امکان انقلاب در کشورهای غیر سرمایه داری تجدید نظر کنند. از دست‌نوشته‌ها، یادداشت‌ها و نامه‌های متأخر مارکس، نویسنده‌ای به‌طور مشخصی متفاوت از نویسنده‌ای است که بسیاری از منتقدان و پیروان معاصر او به‌طور یکسان نشان می‌دهند. از آنجایی که مارکس در حال حاضر یک کشف مجدد قابل توجه را تجربه می کند، این جلد شکافی را در زندگی نامه مورد قبول عموم پر می کند و ارزیابی مجدد ابتکاری برخی از مفاهیم کلیدی او را پیشنهاد می کند.

مارکس در واپسین سال‌ها مروری است بر سه سال آخر زندگی کارل مارکس. مارچلو موستو با بررسی نوشته‌های سال‌های پایانی مارکس نشان می‌دهد برخلاف برخی افسانه‌ها او به‌هیچ‌وجه کنجکاوی فکری‌اش را کنار نگذاشته بود. او در این سال‌ها به مطالعات عمیقی درباره‌ی یافته‌های تازه در انسان‌شناسی، شکل‌های اشتراکی مالکیت در جوامع پیشاسرمایه‌داری، تحولات روسیه در پی امحای سرف‌داری و زایش دولت مدرن پرداخت؛ و همچون تمام طول عمرش در حال پیگیری رویداد‌های مهم سیاست بین‌المللی و حمایت از جنبش‌های رهایی‌بخش بود. «مارکس در واپسین سال‌ها خودمانی‌ترین دوران او نیز هست:‌ شکنندگی‌اش را در زندگی پنهان نمی‌کرد و در عین حال به مبارزه ادامه می‌داد، از شک طفره نمی‌رفت بلکه بی‌پرده با آن روبه‌رو می‌شد، به‌ جای پناه بردن به قطعیت نظرات خود و استقبال از ستایش نسنجیده‌ی نخستین "مارکسیست‌ها"، پیش بردن سریع پژوهشش را برگزید. این مارکس یکی از آن تبارِ بسیار نادر و از بیخ‌وبن شورشی است، سراسر متفاوت با تصویر ابوالهولی مرمرین که با یقینی جزمی به آینده اشاره می‌کند.»

مارکس در واپسین سال‌ها مروری است بر سه سال آخر زندگی کارل مارکس. مارچلو موستو با بررسی نوشته‌های سال‌های پایانی مارکس نشان می‌دهد برخلاف برخی افسانه‌ها او به‌هیچ‌وجه کنجکاوی فکری‌اش را کنار نگذاشته بود. او در این سال‌ها به مطالعات عمیقی درباره‌ی یافته‌های تازه در انسان‌شناسی، شکل‌های اشتراکی مالکیت در جوامع پیشاسرمایه‌داری، تحولات روسیه در پی امحای سرف‌داری و زایش دولت مدرن پرداخت؛ و همچون تمام طول عمرش در حال پیگیری رویداد‌های مهم سیاست بین‌المللی و حمایت از جنبش‌های رهایی‌بخش بود. «مارکس در واپسین سال‌ها خودمانی‌ترین دوران او نیز هست:‌ شکنندگی‌اش را در زندگی پنهان نمی‌کرد و در عین حال به مبارزه ادامه می‌داد، از شک طفره نمی‌رفت بلکه بی‌پرده با آن روبه‌رو می‌شد، به‌ جای پناه بردن به قطعیت نظرات خود و استقبال از ستایش نسنجیده‌ی نخستین "مارکسیست‌ها"، پیش بردن سریع پژوهشش را برگزید. این مارکس یکی از آن تبارِ بسیار نادر و از بیخ‌وبن شورشی است، سراسر متفاوت با تصویر ابوالهولی مرمرین که با یقینی جزمی به آینده اشاره می‌کند.»